22 กรกฎาคม 2546 11:53 น.
แนทตี้..
ที่สุดของความผูกพัน
คือเธอไม่รักฉันแล้วใช่ไหม
องศาที่แตกต่าง + ระยะทางที่ห่างไกล
คือผลลัพธ์ที่ได้ เมื่อเธอมีคนใหม่ก้าวเข้ามา
อย่าบอกว่ารักแท้แพ้ระยะทาง
มันเป็นข้ออ้างที่ไม่มีเหตุผล
เธอปันใจก็บอกมาเถอะยอมจำนน
ฉันเป็นคนมีเหตุผลที่พร้อมจะรับฟัง
22 กรกฎาคม 2546 11:46 น.
แนทตี้..
เวิ้งว้างกลางใจหวั่น
เกลียวคลื่นสั่นซัดสาดซ่า
จรดหาดทรายสุดปลายตา
เหม่อมองฟ้าคิดถึงเธอ
กอบทรายมาแนบหนุน
เพ้อรำพึงอุ่นไอฝัน
นับดาวใต้เงาจันทร์
ภาวนาผ่านไปถึงเธอ
สายลมยะเยือกไหว
รำเพยไปไกลเพียงไหน
วอนข่าวถึงคนไกล
รอเมื่อไรจะย้อนคืน
อาบจันทร์อย่างดายเดียว
เพ้อใจเหลียวเธออยู่ไหน
รอรักจากแดนไกล
ห่มสองใจไว้รวมกันฯ
2 กรกฎาคม 2546 13:35 น.
แนทตี้..
ทะเลเหมือนว่ากว้าง
ใจเธอคงกว้างกว่านั้น
ใจเธอสุดสายป่าน
เกินใจฉันจะควานหา
ปล่อยใจไปตามลม
กวาดรักตรมถมทะเล
ฟังเสียงคลื่นลมเห่
เรือรักเร่เร่ร้างรัก
สมอใจคงจอดนิ่ง
คร้านไหวติงแม้ลมไหว
ปล่อยรักลงทะเลไป
ฝืนเก็บไว้มิวายร้าวรอน ฯ
หน้าส่วนตัว
1335
