13 กันยายน 2545 14:31 น.
แนทตี้..
ระเรื่อยลิ่วพริ้วพริ้วใหวคล้ายลมโบก
เมล็ดดอกโศกละล่วงลิ่วปลิวเคว้งคว้าง
ระหว่างกลางผืนป่าเปลี่ยวเพียงดายเดียว
หวังเพียงเสี้ยวของเม็ดฝนหล่นโปรยปราย
ธรรมชาติให้กําเนิดชีวิตฟ้าลิขิตเส้นฤาสาย
ใยจึงลืมเมล็ดดอกหลอกข้าไว้ไกลเม็ดฝน
หยดนําตาข้าล้นกล่นเกลื่อนทาบทับกับพื้นดิน
ความหวังพังพินธุ์สิ้นหยาดแสงแห่งพิรุณฯ
__________________________________
9 กันยายน 2545 15:08 น.
แนทตี้..
เพียงก้าวหนึ่งฉันได้ผ่านเส้นทางรัก
เพียงก้าวหนึ่งซึ่งประจักษ์ในความหวาน
เพียงก้าวหนึ่งในห้วงแห่งดอกรักบาน
เพียงก้าวหนึ่งซึ่งประทับตราประทับใจ
เพียงก้าวหนึ่งซึ่งฉันกล้าก้าวออกไป
เพียงก้าวหนึ่งซึ่งใจเธอเลี้ยวมาหา
เพียงก้าวหนึ่งฟ้าลิขิตให้เรามาพบพา
เพียงก้าวเดียวซึ่งซึ้งค่าคําว่า. รัก
เพียงก้าวหนึ่งซึ่งคดเคี้ยวและเลี้ยวลด
เพียงก้าวเดียวเดินสะดุดฉุดขวัญหาย
เพียงก้าวเดียวซึ่งหมดฝันขวัญมลาย
เพียงก้าวเดียวเจ็บเจียนตายได้รักเธอ
เพียงก้าวเดียวในวันนี้ที่ขอสาป
เพียงก้าวเดียวฉันขอกลับไปทางเก่า
เพียงก้าวเดียวเพียงฉันเผลอก้าวเข้าไป
เพียงก้าวเดียวของหัวใจคล้ายหลงทางฯ
______________________________
6 กันยายน 2545 16:18 น.
แนทตี้..
หากเธอเหนื่อยนัก..
เธอลองหยุดพักหัวใจเอาไว้ให้นิ่งนิ่ง
แล้วตั้งจิตละเลิกทิ้งทุกสิ่งวิ่งตามหา
ปล่อยไปนะความเหนื่อยล้าที่ผ่านมา
นั่นคือบทเรียนอันลําค่าของเวลาที่ผ่านเลย
อย่าโทษ..อย่าโกรธ..อย่าร้องขอ
อย่าตัดพ้อ..อย่าต่อว่า..ใจชาเฉย
โชคชะตาไม่ได้ตลกเล่นเกินเลย
อย่าเอื้อนเอ่ยวาจาว่าแกล้งเรา
ถอยออกมาหนึ่งก้าวเพื่อก้าวใหม่
แล้วจงมองให้ไกลทําใจให้กว้างกว้าง
แม้อ้างว้างอย่าขลาดว่าเหลือเพียงเรา
ทุกย่างก้าวเรายังมีเงาเป็นเพื่อนยามก้าวเดิน
ปูถนนบนทางเท้าด้วยความฝัน
มองตะวันเพื่อเติมใจให้แกร่งกล้า
มองอุปสรรคเป็นขนมหวานเพื่อฟันฝ่า
ความสําเร็จอยู่ข้างหน้าถ้ากล้าเดิน
5 กันยายน 2545 21:38 น.
แนทตี้..
ท้องทะเล...กว้างใหญ่
เหนือขึ้นไป..คือท้องฟ้า
ไกลที่สุด..ในสายตา
คือท้องทะเลและแผ่นฟ้า..มาจรดกัน
แต่..ในความเป็นจริงนั้นไม่มี
ตรงที่..สุดสายตานั่น
ท้องทะเลและแผ่นฟ้า..ต่างระดับกัน
ดังเธอฉันมองเหมือนอยู่ใกล้ใกล้
แต่..มีความไม่เข้าใจกันมากั้นกลาง..
2 กันยายน 2545 19:25 น.
แนทตี้..
ดอกไม้เก็บมาฝาก
เก็บมาจากดวงใจฉัน
เบ่งบานมานานวัน
กํานัลเธอด้วยไมตรี
เป็นดอกไม้แห่งความรัก
งดงามนัก ช่อ กลิ่น สี
เป็นดอกไม้แห่งชีวี
เพาะปลูกที่ในหัวใจ
รดนํ้าด้วยความซื่อ
สองอุ้งมือพรวนดินให้
ใส่ปุ๋ยด้วยนํ้าใจ
อากาศให้จากดวงตา
ให้แสงจากแรงรัก
ให้พิงพักเมื่อแดดกล้า
ให้ด้วยแรงศรัทธา
ให้มากค่ากว่าสิ่งใด
ดอกไม้เก็บมาฝาก
เก็บมาจากความจริงใจ
สู้นะ...สู้....ต่อไป
กําลังใจฉันให้เธอฯ
__________________
หน้าส่วนตัว
812
