8 พฤศจิกายน 2551 21:52 น.
แนทตี้..
สายฝนร่วงหล่นดังเสียงจั๊กจั๊ก
อีกสักพักชักก้องกังวานหู
ฝนเม็ดน้อยค่อยกลายเป็นสายพรู
เสียงวู้วู้วิ้ววิ้วชวนหวิวใจ
หนาวอะไรนักหนาวันฟ้าหลัว
ฟ้ามืดมัวหม่นเศร้าเบาหวิวไหว
ฉันนั่งมองผ่านม่านวันฟ้าไกล
คิดถึงใครต่อใครวันผ่านมา
มิตรภาพอาบฝันในวันเก่า
ค่อยค่อยฉายเงาชัดอย่างช้าช้า
เมื่อภาพเธอเด่นขึ้นในแววตา
จึงเผลอยิ้มเปื้อนหน้าเมื่อคิดถึง .
29 กรกฎาคม 2551 22:39 น.
แนทตี้..
คืนนี้เป็นอะไรนอนไม่หลับ
กลับมานั่งนับดาวหนึ่ง..สอง..สาม
ดาวดวงน้อยเป็นร้อยคอยติดตาม
เพื่อไต่ถามถึงเธอเอ่อแววตา
ดาวลูกไก่เรียงแถวหน้าสลอน
หลับตานอนเถอะหนอดวงใจหนา
นั่นดาวจระเข้กำลังมา
อย่ารอช้ากลับมา ณ ดวงใจ
ดาวหมีน้อยนั่งเคียงดาวหมีใหญ่
ดาวหัวใจหรี่แสงเลือนลับหาย
ดาวหมาป่าค่อยฟื้นคืนกลับกลาย
ดาวสิงห์โตตัวใหญ่ไม่อยากดู
ดาวคนคู่ คู่เขา คู่เราห่าง
ดาวคันชั่ง เอียงฝั่งน่าอดสู
ดาวปลาคู่อยู่ไหนไม่อยากรู้
กลุ่มดาวปูขาเกเรรวนหนัก
ดาวแมงป่องตัวน้อยร้อยเล่ห์พิษ
ดาวดวงนิดแบกหม้อน้ำมาถามรัก
ดาวมกรอยู่ที่ไหนไม่ประจักษ์
เพราะพิษรักบังตาจึงคว้าดาว
ดาวหญิงสาวอ้างว้างกลางความมืด
ฝากข้อความดาวแกะแวะส่งข่าว
ดาววัวเริ่มงัวเงียจนเพลียท้อ
อดนอนรอไม่ไหวไปเสียที
......................
คิดถึง..นั่นคงเป็นเพราะคิดถึง
เหตุนี้จึงเพ้อพร่ำรำพึงนี่
ขอบคุณนะดาวน้อยที่แสนดี
ต่อจากนี้จะอดทนไม่บ่นดาว
26 กรกฎาคม 2551 19:33 น.
แนทตี้..
เมื่อความรักเข้าตามักพาฝัน
ยิ้มทุกวันคนเดียวเหมือนคนบ้า
เดินก็ยิ้มนอนก็ยิ้มอิ่มอุรา
ใครจะว่าฉันบ้าไม่สนใจ
ความอิ่มเอมฉายแววในดวงตา
รู้ไหมว่ารักเธอยิ่งกว่าไหน
โลกจะแตกดินถล่มฟ้าทะลาย
ขอแค่ใจมีกันคงลั้นลา
อย่านะอย่าทิ้งกันมันใจร้าย
โลกทะลายดับลงที่ตรงหน้า
ยิ้มไม่ออกบอกได้เลยคือน้ำตา
สาบานว่าจะแช่งเธอเป็นขันที
รู้อย่างนี้คิดจะทิ้งกันไหม
คนสวยใจร้ายก็เป็นนะนี่
เพราะฉะนั้นทำตัวให้ดีดี
อย่าให้รักนี้จบลงด้วยน้ำตา .
30 มิถุนายน 2549 22:02 น.
แนทตี้..
ฤาสิ้นหวานสิ้นรักปักใจแน่ว
หวานจึงแผ่วแรงสิ้นรินทิ้งฉัน
เคยฝากหวานผ่านคำมารำพัน
บัดนี้พลันจางจืดจนชืดชา
เธอทวงหวานผ่านไปให้ใครหรือ
จึงปล่อยมือคนเก่าเฝ้าครวญหา
แล้วไปลับกับคนใหม่ในสายตา
ด้วยหวังว่าเขาจงรักและภักดี
เก็บหวานคืนจากฉันผ่านไปเขา
อย่าให้เหมือนรักเราเมื่อวานนี้
อวยพรจากใจดวงเก่าให้เขาดี
อย่าให้เหมือนเธอคนนี้ที่ลวงลม
เมื่อความหวานหลั่งรินสิ้นไปแล้ว
คงไม่แคล้วทำใจรับกับความขม
ปลูกต้นรักนับหนึ่งใหม่ไม่จ่อมจม
หยุดขื่นขมกับความหลังที่พังภิณฑ์.
*****
27 มิถุนายน 2549 20:54 น.
แนทตี้..
ดอกคิดถึงบานดอกหนึ่งซึ่งยามเช้า
ดอกสีขาวแย้มใบบางกลางสายฝน
คืนเก่าก่อนย้อนมาเล่าคราเหงาจน
ความหมองหม่นเริ่มคืบคลานเปิดม่านเยือน
ดอกคิดถึงบานแซมแต้มรอยฝัน
หวนรำพันถึงรักเก่าเฝ้าเสมือน
เขาจะคิดถึงฉันไหมถามดาวเดือน
หรือจะเลือนลาลับกับดาวไกล
ดอกคิดถึงบานเพียงนิดปลิดใบร่วง
เหมือนดังท้วงทวงถามความสงสัย
เธอคิดถึงฉันบ้างไหมคนห่างไกล
หรือหมดใจตัดรักถากสัมพันธ์
ดอกคิดถึงช่อน้อยนิดปลิดลงแล้ว
ไม่เหลือแววเพลงรักเก่ามาเข้าฝัน
หล่นเรี่ยดินหมดสิ้นแล้วจินตนาการ
หวังเพียงวันเธอย้อนมาเมื่อฝนเลือนฯ
หน้าส่วนตัว
1664
