เสียงเพรียกว่าเหงา-เหงา ใจสีเทาก็ร้าวไหว... ขาดคุณเหมือนขาดใจ คอยร่ำไห้อย่างไร้รอน ฟ้ามืด..ก็มืดหม่น.... ความร้าวรนมันกัดกร่อน.... เม็ดฝน..คนเปียกปอน.... แอบกลบซ่อน...น้ำตาไหล.... บนทางที่ร้างเปลี่ยว ใจโดดเดี่ยวจะพังไร้..... ไม่อยากจากคุณไป... เหมือนเด็ดใจ...ให้ขาดปลิว.....