14 กันยายน 2546 18:31 น.
แทนฝัน
คืนฟ้าแจ่ม แกมดาว พราวดื่นดาษ....
จันทร์วงวาด...สาดแสง...แข่งดาวใส....
สายลมแผ่ว....แว่วหวาน..กังวาลใจ....
หอมกรุ่นไอ...ดอกไม้สวย...รวยระริน.......
....แต่คนเหงา..พรางเงาจันทร์...อย่างงันเหงา.....
ฟ้าผืนเก่า...ยังเศร้าไร้...ไม่จบสิ้น...
ถึงดาวสวย...จันทร์ใสสด..หมดราคิน....
คนบนดิน...ยังเหงาร้าง..ไม่สร่างซา......
....คืนฟ้าแจ่ม...แกมดาว...ยังร้าวหม่น.....
เพราะมืดมน...ค้นหัวใจ...ยังไหวว้า....
คอยวอนจันทร์...ปันไออุ่น...ที่นวลตา...
แต่ไยหนา...เสียน้ำตา..อยู่ร่ำไป......
...แล้วพรดาว...พราวแสง...ที่แกล้งเฉย...
ไฉนเลย...จะทิ้งขว้าง...ให้ร้างไหว....
คนบนฟ้า...ไร้เมตตา..แล้วหรือไร.....
...จึงทอดทิ้ง...คนไร้ใคร...ให้ไร้เธอ....
หน้าส่วนตัว
1113
