ไม่มีแล้ววันวานที่หวานไหว ไม่มีแล้วสิ่งใด...นอกจากขม..... อยากข้ามผ่านความรานร้าวราวลอยลม.... แต่พร่าจมความเจ็บ...เก็บล้นใจ.... ...อยากข้ามพ้นความรนร้าวที่พราวท้น.... เป็นน้ำตา..ร่วงหล่น..รินท้นไหล.... ...ได้แต่ถาม...ซ้ำคำ...ว่าทำไม.... แค่คำเดียว...ก็ร้องไห้...-ไม่มีเธอ-