11 ธันวาคม 2547 20:55 น.
แทนฝัน
เหนื่อยหนาวร้าวไร้ น้ำตาไหลรี่
ผิดหวังสิ้นดี คืนนี้โหดร้าย.....
เหม่อมองดูฟ้า ใจล้าสลาย
สองเท้าย่ำทราย จุดหมายไม่มี.....
บอกฟ้าว่าเหงา... ว่างเปล่าเหลือที่
ฟ้าตอบฉันที... ใจเธอมีไหม..........
23 มิถุนายน 2547 18:41 น.
แทนฝัน
เสียงเพรียกว่าเหงา-เหงา ใจสีเทาก็ร้าวไหว...
ขาดคุณเหมือนขาดใจ คอยร่ำไห้อย่างไร้รอน
ฟ้ามืด..ก็มืดหม่น.... ความร้าวรนมันกัดกร่อน....
เม็ดฝน..คนเปียกปอน.... แอบกลบซ่อน...น้ำตาไหล....
บนทางที่ร้างเปลี่ยว ใจโดดเดี่ยวจะพังไร้.....
ไม่อยากจากคุณไป... เหมือนเด็ดใจ...ให้ขาดปลิว.....
19 กุมภาพันธ์ 2547 19:57 น.
แทนฝัน
ไม่อยากจากไปไหน...
ในวันที่เธอหม่นไหม้อยู่อย่างนี้....
ไม่อยากอยู่ห่างคนละฟ้าเลยคนดี....
....ไม่อยากให้เธอต้องเป็นแบบนี้--ไม่มีใคร...
.....แต่ถึงฟ้าจะไกล...ให้เราห่าง....
โปรดจำไว้สักอย่าง--จะบอกให้.....
.....ฉันยังอยู่...อยู่ตรงนี้...ที่หัวใจ.....
อยู่บอกเธอ...แม้จะไกล...ใจคงเดิม
14 กันยายน 2546 18:31 น.
แทนฝัน
คืนฟ้าแจ่ม แกมดาว พราวดื่นดาษ....
จันทร์วงวาด...สาดแสง...แข่งดาวใส....
สายลมแผ่ว....แว่วหวาน..กังวาลใจ....
หอมกรุ่นไอ...ดอกไม้สวย...รวยระริน.......
....แต่คนเหงา..พรางเงาจันทร์...อย่างงันเหงา.....
ฟ้าผืนเก่า...ยังเศร้าไร้...ไม่จบสิ้น...
ถึงดาวสวย...จันทร์ใสสด..หมดราคิน....
คนบนดิน...ยังเหงาร้าง..ไม่สร่างซา......
....คืนฟ้าแจ่ม...แกมดาว...ยังร้าวหม่น.....
เพราะมืดมน...ค้นหัวใจ...ยังไหวว้า....
คอยวอนจันทร์...ปันไออุ่น...ที่นวลตา...
แต่ไยหนา...เสียน้ำตา..อยู่ร่ำไป......
...แล้วพรดาว...พราวแสง...ที่แกล้งเฉย...
ไฉนเลย...จะทิ้งขว้าง...ให้ร้างไหว....
คนบนฟ้า...ไร้เมตตา..แล้วหรือไร.....
...จึงทอดทิ้ง...คนไร้ใคร...ให้ไร้เธอ....
27 สิงหาคม 2546 19:17 น.
แทนฝัน
ไม่มีแล้ววันวานที่หวานไหว
ไม่มีแล้วสิ่งใด...นอกจากขม.....
อยากข้ามผ่านความรานร้าวราวลอยลม....
แต่พร่าจมความเจ็บ...เก็บล้นใจ....
...อยากข้ามพ้นความรนร้าวที่พราวท้น....
เป็นน้ำตา..ร่วงหล่น..รินท้นไหล....
...ได้แต่ถาม...ซ้ำคำ...ว่าทำไม....
แค่คำเดียว...ก็ร้องไห้...-ไม่มีเธอ-