26 สิงหาคม 2554 22:17 น.
แทนคุณแทนไท
วิถีชีวิตบางอย่างหายไป
1 นำ้ฝนเคยรองไว้ดื่ม กลับกลายเป็นแค่น้ำที่ตกจากฟ้าลงมาให้ชื่นใจหรือข่มขื่นยามท่วมท้น
2 ข้าว เคยได้มาโดยดำนา และลงแขก บัดนี้ต้องซื้อหาในพื้นที่ซึ้งไม่มีแม้แต่ดินเหนียวให้ปลูกข้าว
3 ควาย เคยเป็นสัตว์ที่มับุญคุณล้นล้ำต่อชาว เริ่มหายหน้า และมิรู้ว่าเมื่อไหร่จะเป็นเรื่องเล่าในนิทาน
4. สายน้ำ เคยพายเรือ นั่งเรือหางยาว บัดนี้บ้างตื้นเขิน บ้างกลายเป็นระบบชลประทานที่ใช้างโอกาสในการแข่งเรือยาว
5. เคยยืน หรือหยุดปั่นจักรยาน หยุดรถ ทุกเช้าเมื่อเพลงชาติไทยบอกเวลาแปดนาฬิกา บัดนี้พฤติเยี่ยงนั้น อาจโดนมองด้วยสายตาบางประการซึ่งไม่สัมผัสได้เลยถึงความภูมิ เผลอเข้าอาจโดนด่า เพราะหยุดรถเพียงหน่อยเดียวรถติดอาจไปทำงานสายได้ง่ายๆ
6 เคยนับถือคนกันด้วยบารมีแห่งดี ความเสียสละ บัดนี้เพียงมีเงินก็มีผู้พร้อมยอมสิโรราบแทบเท้า
7 แม้ไม่เคยเจ็บ แต่รู้สึกเจ็บและสำนึกในความเจ็บปวดและความเสียสละของบรรพบุรุษ บัดนี้เต็มไปด้วยความเฉยชา ไม่อยากจำ และเจ็บไม่เป็น
8 เมื่อวัยเยาว์เคยใจแทบขาดหากห่างพ่อแม่ พ่อวัยรุ่นใจแทบขาดหากห่างเพื่อน ในวัยหนุ่มวัยสาวใจแทบขาดหากห่างรักแรกพบ วัยครอบครับใจแทบขาดหากห่างลูก (และเริ่มรักแม่พ่อใจแทบขาดเมื่อมีเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง) ในวัยชราใจชินชาเพราะกำลังจะจากทุกอย่างไป
9. ชาวบ้านรักล้นฟ้า สุดท้ายไม่เท่าความเหม็นขี้หน้าของพ่อแม่
ฯลฯ