25 มีนาคม 2556 16:24 น.
แทนคุณแทนไท
ในอารมณ์ที่เรื้อรก
ตกหล่นอะไรไปบ้าง
ความคิดถึงกำลังเดินทาง
ระหว่าง ความเหงา และความรัก
ฉันคิดถึงเธอนะที่รัก
นานนักแล้วมิได้เอ่ยคำนี้
ความรัก คือความปรารถนาดี
คำของกวี ที่ฉันเคยอ้างอิง
ดอกไม้โรยแล้วเมื่อวันก่อน
หมอน ใบเดิมกับฝันที่จางหาย
ส่วนนั้น ส่วนหนึ่ง ของความร้างดาย
ความตายกำลังเบิกบาน
รอยยิ้มของเพื่อนผู้แปลกหน้า
วินาที สนทนากันหน้าบ้าน
ความเศร้าหมุนรอบจักรวาล
กังวาน อยู่ในความกังวล
บาง อารมณ์อันเลินเล่อ
บาง ที บางเธอก็ตกหล่น
บางนิรันดร์ ก็ทุรายทุรน
เป็นบางคน และเป็นบางที
ลางที ความสุขก็แสนเศร้า
ลางที ความเหงาก็แสนดี
ลางที วุ่นวายในความมี
ทั้งที่ ไม่มีอะไรเลย
ฉันได้แต่คิดถึงเธอ
เพ้อเจ้อ! ละไม ละเมอหา
ในความฝันอันเปรมปรีดา
เดิมเดิม กับปรารถนา ที่เคยทำ
หายไปอยู่ กันแห่งไหน
บุพเพ และหัวใจอันไหวส่ำ
ความงดงามที่เคยเป็นขาประจำ
ไยแสร้งทำ เหมือนไม่มีตัวตน
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
ส่งใจไปกับเพลง.........
อารมณ์คน อารมณ์เพลง
http://www.youtube.com/watch?v=mY0CCQoPjTM&playnext=1&list=PLA6OvDf9-a36tHJj3dcheVo9xjIl3WMK_&feature=results_video
14 มีนาคม 2556 14:59 น.
แทนคุณแทนไท
พี่มิอาจลืมแก้วแววชีวิต
ไปชั่วนิจนิรันดร์อันแหนหวง
เพราะรักยังเต็มปรี่ฤดีดวง
เกินจะตวงตักไปให้ใครดู
จึงสู้เก็บเงียบงันอั้นสะอื้น
ทุกวันคืนซมเศร้าเฝ้าอดสู
เพราะคิดถึงคะนึงน้องข้องพธู
ใจหดหู่เทวษแสนแน่นอารมณ์
พี่ยิ่งช้ำระกำเหลือเมื่อทราบว่า
ขนิษฐามีชายอื่นยื่นอุ้มสม
ปองสวาทมาดหมายจะอภิรมย์
พี่จึงตรมกมลช้ำสุดรำพัน
เขากล้าคิดทรยศกบฏเพื่อน
สร้างแปดเปื้อนกับมิตรคิดหยามหยัน
ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเห็นใจให้แก่กัน
เขากล้ารั้นแย่งแก้วกาญจน์เป็นหวานใจ
สมบัติพี่ที่เหลือเกื้อกูลรัก
คือพิทักษ์เป็นห่วงเจ้าเฝ้าหมองไหม้
กลัวเขาหลอกหยอกเคล้าเจ้าทรามวัย
สลัดไปเมื่อสมรักน้องจักอาย
เธอยังเยาว์เขลาต่อโลกที่โยกยับ
ความสับปลับสกปรกพกชั่วหลาย
พี่ใช่เห็นแก่ตัวมัวภิปราย
เพียงเสี่ยงสายใจข้องคุ้มครองมา...
เพื่อชีวิตอนาคตน้องสดใส
ก้าวหน้าไปกับการเรียนเพียรศึกษา
พี่ทุ่มเทพลังฝังศรัทธา
เป็นมนตรากระแสชลจนสิ้นใจ
แด่น้องน้อยกลอยชีวันขวัญใจพี่
แด่คนดีเท่าเทียบเปรียบแขไข
แด่รักแทรกสัมพันธ์กันก่อนใคร
แด่มิตรใหม่แห่งความหลังยังไม่ลืม
29 พ.ค. 2504
1 มีนาคม 2556 16:08 น.
แทนคุณแทนไท
เพิ่งรู้ว่า
ความรักช่างแสนดี
ความเศร้าก็แสนสวย
เพิ่งรู้ว่า
ฝนตกก็แสนงาม
ฟ้าใสก็แสนชื่น
เพิ่งรู้ว่า
วันเวลาช่างน่ารัก
ความคิดถึงช่างซึ้งซ่าน
เพิ่งรู้ว่า
พระจันทร์นั่นสวยใส
พระอาทิตย์ผ่องแผ้วใจ
เพิ่งรู้
โลกมืดเพื่อสว่าง, เศร้าเพื่อสุข, ทุกข์เพื่อชื่น
เพิ่งรู้
วันรอค่ำ, คืนรอเช้า
รอให้ได้ "พบ", พรากให้ "โอกาส"
ความจริง
ในความโหดร้าย มีปรารถนาดี
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท