27 พฤษภาคม 2555 23:18 น.
แทนคุณแทนไท
เธอเป็นอย่างไรบ้างระหว่างนี้
ในนาทีที่ฉันนั่นไม่เห็น
จะร้อนกายร้อนใจในประเด็น
จะแก้ความขื่นเข็ญอย่างไรเธอ
อย่าแพ้พ่ายขายหน้าผู้กล้าแข็ง
เธอผู้ดาลแดแรงฉันเสมอ
ขอจิตอยู่อย่างยั้งอย่าพลั้งเจอ
กับมายาที่ละเมอละไมมานย์
ฉันอยู่นี่ขณะที่เธออยู่นั่น
ใจของฉันไหวหวั่นจนสั่นซ่าน
มิอาจแม้ครุ่นคิดในการงาน
จะทำการสิ่งใด ไปไม่เป็น
กังวลเอยขวัญเอ๋ยอย่าเลยหาย
แม้ร่างกายฉันห่างอย่างที่เห็น
จงรู้เถิดเช้าสายเที่ยงบ่ายเย็น
มิว่างเว้นเป็นห่วงแม้ช่วงคืน
แม้จะเป็นเช่นไรขอให้รู้
ฉันจะอยู่ทั้งสุขและทุกข์ขื่น
ขอเพียงเห็นเรียวพริ้มเธอยิ้มชื่น
นั่นวันคืนงดงามสำหรับฉัน....
16 พฤษภาคม 2555 02:17 น.
แทนคุณแทนไท
....
กว่าจะมีความรุ่งเรืองเมืองประเทศ
กว่าสร้างข่ายเขตแดนสยาม
จนวันนี้ที่มีกรุงเทพงาม
บรรพชน ขอถามเลือดแดงใด
๑
หลงลืมแล้ว
จำได้แต่สิบหกปีแห่งความหลัง
จำได้แต่สุรพล
ได้ยินแต่สุรชัย
๒
เสวยสวรรค์สุข
มายา เมามาย
หลอกล่อ หลอกลวง
กดขี่ ข่มเหง
๓
ปราสาทราชวัง เป็นซาก
บอกเล่าวันเวลาที่ล่วงผ่าน
สกิดเตือน สอนสั่งอะไรบ้าง
เปล่าว่าง และเปล่าดาย
๔
เปลี่ยนระบบ
ได้ชนชั้นสองจำพวกมาชื่นชม
นักกินเมือง และนักขายเมือง
"ผู้ขายค้าความบาดหมาง"
๕
สองพันห้าร้อยกว่าปี
ธรรมแห่งพระพทธองค์ยังเป็นธรรมดา และธรรมชาติ
ระหว่างการเคลื่อนไหวของสุริยะ
โลกหมุนรอบตัวเอง มนุษย์หมุนวนความอยากได้อยากมี
๖
นักรบ
ตายในสมรภูมรบเยี่ยงวีรบุรุษ
ศักรราชนี้
ชีวิตปลิดปลิวในป่าคอนกรีต
๗
ประชาชน
ยกมือท่วมหัว "ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน"
กษัตย์ผู้ทรงไว้ซึ่งความเป็นธรรม
นำพิชัยยุทมาแก้แล้ง แก้จน
๘
ข้าวทุกเม็ด
เด็ดจากรวงข้าวสีทองคนบ้านนอก
คนกรุง
หยามหมิ่น แต่ท้องอิ่มไม่ละอาย
๙
พม่ารามัญ เขมรขแมร์
ยกทัพเศรษฐกิจมาประชิดเมือง
มาเล สิงคโป
สร้างจรวดทางเรียบเป็นสะพาน
๑๐
มะกันขี้นก ฝรั่งขี้ครอก
สอนสั่งนักวิชาการวิชาเกิน
อวดเท่ ตามฝรั่ง
ฐานรากย่าทวดทำอวดดี
๑๑
พฤษภาห้าสี่ เมษาห้าสาม พฤษภาสามห้า ตุลาหรึ่งเก้าหนึ่งหก มิถุนาเจ็ดห้า
สุโขทัย พ่อขุนราม
อโยธยาพระนเรศ
ธนบุรีพระเจ้าตากสิน
กรุงเทพราชวงศ์จักกรี
๑๒
สร้างแผ่นดิน
สร้างภาษา
บำรุงศาสนา
วัฒนาเศรษฐกิจ
๑๓
ปลดทาศให้เป็นไทย
กระจายความยุติธรรม
หลงลืม
"ทำลาย"
กว่าจะมีความรุ่งเรืองเมืองประเทศ
กว่าสร้างข่ายเขตแดนสยาม
จนวันนี้ที่มีกรุงเทพงาม
บรรพชน ขอถามเลือดแดงใด
16 พฤษภาคม 2555 01:45 น.
แทนคุณแทนไท
เห็นเหลืองอยู่เต็มจอ
ล้วนเรื่องพอไม่พอใจ
เขียนข่าวเข้าทางใคร
ใช่ไม่ใช่เข้าทางตน
แฉเพื่อประชาชี
ทุกเหตุมีประชาชน
ระกำยากลำบากบน
อัตตาล้นปนปลุกปั่น
แยบยลด้วยวาจา
พอเปิดหน้าก็เหมือนกัน
แกนไหนหนอแกนนำ
ห้าแกนทำทำเพื่อใคร
แตกแยกหลังแตกพ่าย
ชัดว่าใช่มัดเดียวกัน
ร่วมรวมเพื่อแบ่งปัน
ปลุกและปั่นประชาชี
..................
ตาตื่นแต่ใจหลับ
ยอมรับและปิดหู
ตาดูสมองตาย
เก็บมาคิด เก็บมาตรอง
16 พฤษภาคม 2555 01:36 น.
แทนคุณแทนไท
ผู้แทนประชาชนเป็นผู้ทน
บริหารความสับสนคนในชาติ
รู้สิบพูดสี่ทำลำบาก
อร่ิอยปากระดากลิ้นสิ้นความอาย
เกิดเป็นชายให้สมราคาชาย
จะกล่าวร้ายสิ่งใดให้เสียหาย
จะยกตนข่มท่าน "อย่าจัญไร"
ผู้แทนกล้าชาวไทยไม่ควรทำ
....
15 พฤษภาคม 2555 23:46 น.
แทนคุณแทนไท
เธอถามฉันอยูทนหรือทนอยู่
ฉันไม่รู้ว่าอยู่ในข้อไหน
แต่เมื่อเกิดมาแล้วให้แล้วไป
ให้ไม่ทำสิ่งใดก็ใช่ทาง
บางทีฉันทนอยู่เพื่อสู้ต่อ
แม้ราวเรื่องที่รอช่างเหินห่าง
นาวาในชีวิตไร้ทิศทาง
เสียศักดิ์เสียศรีบ้างช่างปะไร
ทนอยู่กับอัปยศและอดสู
ทนอยู่กับความรู้ที่ขื่นไข้
ทนอยู่กับโลกที่เขาใส่ไคล้
ทนอยูกับหัวใจอันจอมปลอม
ทนอยู่กับความทุกข์ที่รุกทับ
ทนอยู่กับหัวใจไร้เบ้าหลอม
ทนอยู่อย่างริยำแต่จำยอม
ทนอยู่กับนอบน้อมที่พร้อมขวาง
และก็มีหลายครู่ที่อยูทน
เหมือนหินโดนรินหล่นบนผากว้าง
เหมือนมิมีสิ่งใดให้จับวาง
เหมือนไร้ตัวไร้ร่างไร้ทางไป
อยู่ทนบนหนทางที่ว้าเหว่
ณ มหาทะเลพัดเพไล่
ท่ามป่าเขาตัวเหงาและเยาว์วัย
วันเวลาที่ไวตามไม่ทัน
อยูทนบ้างอย่างนี้มีอย่างโน้น
บ้างแข้งบ้างอ่อนโอนหัวโขนสั่น
ทนอยู่ในอัตตาจนอัดตัน
ไม่มีหนทางใดนั้นให้ฉันบิน
เธอถามว่าฉันอยู่ทนหรือทนอยู่
เมื่อชั่วครู่เมื่อชั่วคราวแดด่าวดิ้น
ขอฉันซับน้ำตาที่ห่าริน
และดื่มกินความบัดซบ สงบใจ
"และแดกดิ้นดราม่าปัญญาทราม"
พระอังคารที่ ๑๖ พฤษ์ ๕๕ / แทนคุณแทนไท