30 กรกฎาคม 2554 01:30 น.
แทนคุณแทนไท
เขาว่า
สำนวนผมมารยาปั่นกระทู้
สร้างภาพให้ผู้คนเข้ามาดู
เขาอดสูพฤติการณ์ผ่านผมทำ
ปั่นกระทู้
ผมเพิ่งรู้ว่ามีค่าราคาล้ำ
ก่อนหน้านี้สามร้อยคนมาเยือนนำ
และได้อ่านถ้อยคำในสำนวน
ผู้ชมมาสามร้อยกว่าน่าตกใจ
ผมจะกลายเป็นอะไรให้ตอบด่วน
จะได้เป็นนักเขียนเชี่ยวกระบวน
และพามวลชนมาทำระยำใด
เขียนสำนวนล่อคนให้มาอ่าน
ลบความเห็นที่จารก็ทำไม่ได้
นี่บ้านเราหรือบ้านของผู้ใด
ไย จักทำอะไร ต้องให้ใครตรอง
ขอโทษ
มิตรไมตรีที่มาด้วยเคยคุ้น
อาจทำให้เป็นสมุนคนจองหอง
และคุณอาจโง่เง่าเป็นสันดานดอน
ก็เมื่อตอนคลิกเข้าอ่านผ่านสายตา
ผู้ดูแล
โปรดปรับแก้ตัวเลขคนชมเถิดหนา
แทนคุณนี้หมดสิ้นแล้วปัญญา
เพราะเกรงว่าผองเพื่อนจะโง่งม
ถ้าปรับแก้ไม่ได้ก็ช่วยบอก
จะได้ป่าวประกาศตอกให้เหมาะสม
หากท่านใดคิดมาอ่านตามอารณ์
พิจารณาให้เหมาะสม ผมหวังใจ
เขาว่าผมได้คนมาชมเยอะแล้ว
ก็จะลบความเห็นตามแนวทางใหม่
นี่เพิ่งทราบว่านี่คือมาตรฐานของบางใคร
เรียกคนมาเยอะๆไว้ โอ้ใจเขา
หลอกผองเพื่อนว่าสำนวนนี้มีค่า
โดยเขาตราถ้ามาเยือนตามเพื่อนเข้า
มิได้มีสมองตรองก่อนคลิกเอา
ความว่างเปล่าดูแค่คนสนใจงาน
แถมส่งผมเข้าเป็นสมาชิก
ของพรรคที่มีอภิสิทธิ์ผู้พ่ายผ่าน
ถ้าเข้าได้ผมคงเข้าไปตั้งนาน
แต่ที่นั่นใช่โรงทานที่แจกฟรี
น่าทึ่ง
หรือว่าอึ้งกำจับนวนสามร้อยนี้
แล้วหลายร้อยและหลักพันทำไงดี
ต้องปั่นกันอย่างไรดีให้มีคน
ถ้าการเขียนสำนวนชวนคนอ่าน
มีโทษฐานลวงหลอกปลิ้นปลอกป่น
น่าจะให้กระกระบวนการ แก้ไขและแก้จน
ฟ้องร้องบนสิ่งสถิตยุติธรรม
เลือกเอาได้จะฟ้องใครหาความจริง
เพื่อนผองจะได้สิ่งความจริงย้ำ
ว่าแทนคุณ ปั่น ปั่น ปั้นปั่นคำ
ใช่เล่ล้ำให้คนโง่มาหลงกล
ผู้ตรวจการแผนดินก็ดีนะ
หรือตรวจเงินก็เข่าท่าน่าได้ผล
ไม่ก็ให้ ปปช ตรวจต่อจน
รวบรวมผลส่งให้อัยการ
ใช่ตำรวจสีกากีก็ดีได้
ท่านจะได้สืบสอบให้รอบด้าน
ศาลอาญา ศาลปกครอง ก้พร้อมพาน
ศาลฎีกา ตุลาการรัฐธรรมนูญ
หรือจะใช้กระบวนการแก้ไขไม่แก้แค้น
มาสอบแทนคุณแทนไทใช่เสียสูญ
แล้วหากสอบข้อเท็จจริงว่ามีมูล
ขอล่องจุ้นไปอยู่ไหนให้ไกลเกิน
ยิ่งถ้ามีชี้ชัดว่าทำผิด
และต้องติดคุกไทยมันขัดเขิน
เพราะกลัวเกรงมาตรฐานซะเหลือเกิน
ด้วยบังเอิญมีตัวอย่างข้างดูบน
แต่ถ้าไม่มีมูลไร้ความผิด
ระบบได้สถานสถิตจิตสุขล้น
ผลมาดี ระบบมีชื่นกมล
ผลสุดทน ระบบฟ้องสองมาตรฐาน
เขาว่า
มีคนบ้าปั่นกระทู้ล่อผู้ผ่าน
จึงเข้าใจตัวเลขนั้นเหมือนวิมาน
และคงเป็นมาตฐานของบางคน
16 กรกฎาคม 2554 20:53 น.
แทนคุณแทนไท
มโนใจ
นั่นอะไรอยู่ในสายลมหนอ
พัดพาใครมาเล่นล้อกับความว่าง
อารมณ์เอยเอ๋ยว่าช่างเบาบาง
ลางทีก็ขวัญคว้างอย่างน่ากลัว
แต่ยินดีที่ยังมีสิ่งนี้บ้าง
ในความเปล่าว่าง ใช่ร้างทั่ว
มีอะไรบ้างว่าไม่น่ากลัว
ถึงไม่ถ้วนไม่ทั่วทุกที่ทาง
สายลมริ้วรินรายดั่งสายน้ำ
นกเช้าเล่นเต้นรำเมื่อฟ้าสาง
ในความเงียบเฉียบเย็นเช่นนี้บ้าง
ใช่อยู่อย่างเหงาเหงาเพียงลำพัง
มีอะไรใหลอยู่ในสายจิต
นั่นฉันเห็นน้ำมิตรมิคิดหวัง
เพียงหยดน้ำหยดลงทรงพลัง
ใจก็ซ่านซึ้งจังลำพังเรา
เธอจะหายไปไหนใช่เรื่องโศก
และไมตรีแห่งโลกใช่โศกเศร้า
บรรดาสิ่งดีดีมีนานเนาว์
บรรดาเรานิจเนิ่นเกินการไกล
ฉันหลับตาวันเวลาก็มาพบ
มโนนพน้อมเห็นเป็นวันใส
ในส่วนหลับลุ่มลึกรู้สึกใน
ฉันพบสุขหลับใหลข้างในนั้น
ในส่วนลึกของจิตในสำนึก
เป็นรู้สึกลึกกว่ารู้สึกนั่น
อยู่ในจิตสนิทแน่นเป็นแก่นกัน
เหนือโลกของความฝันและความจริง
ทุกไมตรีที่มอบถ้าบอกว่า
วาสนาของฟ้าและทุกสิ่ง
ที่เฉลยเอ่ยตอบมอบอุ่นอิง
ว่าเรามีบางสิ่งน่ายินดี
นั่นอะไรอยู่ในสายลมหนอ
มาเล่นล้อริมแก้มเหมือนแต้มสี
ให้มีวันเช่นนั้นวันเช่นนี้
และได้มีวันดีดีอย่างที่เป็น
15 กรกฎาคม 2554 19:17 น.
แทนคุณแทนไท
เมื่อเราพ้นเราผ่านกาลเลือกตั้ง
ต่างก็คาดก็หวังดั่งใจว่า
คำที่เขาให้คำมั่นเป็นสัญญา
จะแปรเป็นสัจจาในความจริง
ประชาชนประกาศแล้วในระบอบ
ว่าคิดชอบมอบใจให้ผู้หญิง
ผู้ซึ่งกล้าประกาศกล้ามาท้าชิง
บอกว่าจะทำจริงทุกสิ่งไป
เขาทำงานสองปีกว่าหมดหน้าที่
สี่สิบวันที่เธอมีวลีไว้
ว่าจะนำความสุขสู่ประเทศไทย
ประชาชนชาวไทยก็ยินดี
สิบกว่าล้านกับเกินกึงครึ่งประเทศ
แสดงเจตน์ สาม กอคอ ห้าสิบสี่
ประชาธิปไตยแบบที่ไทยอยากมี
คือประชาธิปไตยที่ "เพื่อปวงชน"
ของปวงชนและโดยประชาชน
สองคำต้น หายไปไหนใคร่สับสน
หรือว่านี้ชี้ชัดวัดชาติชน
ยังทุกข์ทนยังยากไร้และอยากมี
ลืมแก่นแท้ว่าต้อง โดยประชาชน
คือทุกคนอยู่ได้อย่างมีศักดิ์ศรี
ไม่ต้องรอของแจกและของฟรี
แต่ต้องมีวิถีที่พอเพียง
เราลืมไปแล้วหรือวิถีนั้น
ถูกวิถีปัจจุบันจัดสรรปันเบี่ยง
ติดนิยามค่านิยม อารมณ์เอียง
ไม่แท้เที่ยงเสี่ยงเพราะอยากกระดากจัง
ฉันเกรงกาลผ่านไปไม่นานนี้
ถ้าทุกคนได้มีทุกที่หวัง
แล้วประเทศล้มครืนน่าขื่นจัง
ลูกหลานจะนึกชัง ฟังให้ดี
มีตัวอย่างเกิดขึ้นในหลายประเทศ
ยั่วกิเลศเช่นอุบายประเทศนี้
สุดท้ายหนี้ท่วมท้นล้นธานี
และป่นปี้ ไปทั่วทั้งแผ่นดิน
ฉันอยากให้ทุกคนนั้นร่ำรวย
เห็นดีด้วยหากจะไร้ซึ่งหนี้สิน
และมีทุนไว้ให้ทำมาหากิน
แต่กลัวจะเหม่หมิ่นสิ้นหนทาง
หรือว่าจริงเหมือนฝันแค่วันนี้
แต่ไม่อีกนานปีที่เราย่าง
จะเหมือนลำเรือน้อยที่ลอยคว้าง
ทุกคนต่างก็เห็นแก่ประโยชน์ตัว
ไม่รู้จักจัดสะเบียงพอเลี้ยงชีพ
หิวก็รีบกอบกินทุกสิ้นทั่ว
สติมี มิได้จะคิดกลัว
อบายมัวเข้าครอบคำตอบใจ
และผู้นำก็แสวงอำนาจเข้า
ก็มัวเมาเอาใจทุกอย่างไว้
ไร้ระเบียบและก็ไร้วินัย
ใครอยากได้สิ่งใดก็ให้พลัน
กลายเป็นเลือกผู้นำที่ทำเพื่อ-
ประชาชน ล้นเหลือเชื่อไปนั่น
ว่าต้องให้ ต้องฟรีไปทั้งนั้น
อนิจจัง หลั่งแน่พระแม่ธรณี
บรรพบุรุษสร้างสู้กู้ประเทศ
จนกลายเป็นสยามเขตสง่าศรี
ในแหลมทองใครไหนจะมากมี
เท่าไทยที่เรานี้เคยมีมา
อุดมสมบูรณ์ล้ำดังคำกล่าว
ในนามีข้าว ในน้ำมีปลา
เป็นคำโบราณที่กล่าวไว่ว่า
เป็นเมืองทองเมืองท่า แหลมมลายู
ในนามของประชนชนเสียงข้างน้อย
ใจจะคอยส่งกำลังใจให้ไปสู่
รัฐบาลนายกของคุณปู
จงตรองดูนโยาบายก่อนสายไป
อะไรที่ทำแล้วได้ประโยชน์
เราขอโปรดให้ท่านทำให้ได้
อะไรที่เกินกว่ากำลังไป
อย่าฝืนยัดผลักไปให้เสียการ
อธิบายเหตุผลที่ทำได้
และที่ทำไม่ได้อย่างห้าวหาญ
คนไทยชอบคนจริงและทำงาน
และมีเหตุผลจารทุกสิ่งทำ
จงปกครองประชาชนคนในชาติ
หนึ่งอำนาจ "ของปวงชน" ให้ยลย้ำ
สองต้อง "โดยประชาชน" เป็นธงนำ
และสามจำสุดท้าย "เพื่อประชาชน"
ต้องยึดถือประชนชนเป็นเบื้องแรก
ของ/โดย/เพื่อ ต้องแยกอย่าแปลกป่น
เป็นประโยช์โดยแท้ของชาติชน
ต้อง "โดยประชาชน" บนเท่าเทียม
ไม่เอาใจฝ่ายนี้ลืมฝ่ายนั้น
มาตรฐานสำคัญต้องเต็มเปี่ยม
สิทธิ์เสรี/ภารดรภาพ อย่าสร้างเทียม
สามประการต้องเยี่ยมเยียนประชาชน
นิรัฐต้องใช้นิติธรรมมโนธรรม
จงน้อมนำสุจริตมิผิดผล
อย่าเลือกใช้กฎหมู่ของพวกตน
จงเลือกใช้กฎสากลชนชื่นนาน
ขอจงเป็นเช่นนักยุติธรรม
สื่อสัตย์ สุจริตล้ำ เกินคำขาน
บูชาความถูกต้องเป็นตำนาน
มุ่งสืบสานประโยชน์สุขของปวงชน
ปกครองมุ่งเพื่อประโยชน์คนส่วนมาก
ใช่ดูจากความต้องการส่วนใหญ่ล้น
โดยดุลภาพทางความคิดยังผิดวน
มีอคติ ประจำตนจนล้นพ้นจริง
ประโยชน์ของชนในชาติเป็นสำคัญ
ความต้องการส่วนใหญ่นั้น ใช่แรกยิ่ง
จริงอยู่ที่ต้องฟังเสียงที่เลือกจริง
แต่อย่าได้ทอดทิ้ง ความจริงไป
เมื่อได้พ้นได้ผ่นกาลเลือกตั้ง
มาดู มาฟัง ทิศทาง ยังไม่ได้
ข้อต่อรองอำนาจยังมากมาย
กว่าจะถึงนโยบายที่ขายตน
เมื่อท่านได้รัฐบาลบริหารประเทศ
แสดงเจตน์ วิพากเหมือนทุกหน
ดีจักดี มิมีป้ายให้ปี้ป่น
แสดงออกตามวิธีประชนชน คนรักไทยฯ
09 ก.ค. 54 - 21:42
14 กรกฎาคม 2554 09:30 น.
แทนคุณแทนไท
แล้วเมื่อการจากลาได้มาถึง
เนื้อกายหนึ่งซึ่งเคยสง่าศรี
สิโรราบต่อพระแม่ธรณี
และเป็นฝุ่นผงธุลีไม่มีกาย
ท่ามกลางบทสวดบนศาลา
ภาพคุ้นตาญาติสนิทมิตรสหาย
กุสลา ก้องส่งปลงความตาย
เมื่อเกิดได้ก็ดับได้อนิจจัง
ในความเศร้า เรา-เขา ยังเขลาอยู่
ไม่สดับรับรู้บาลีสั่ง
ได้แต่พุ่มพนมไหว้ ฟังได้ฟัง
ดีเด่นดังนั่งแถวหน้าตั้งท่าโต
ได้แสดงอำนาจบารมี
แขกเหรื่อมาวันนี้มีมากโข
ศักยภาพขายวัดเป็นกิโล
พุทโธ โถ ความดีไร้วี่แวว
มโหรีปี่กลองร้องฟ้องว่า
ความดีได้หายหน้าไปหมดแล้ว
ไม่มีใครพูดถึงเจ้านกแก้ว
ผู้จากแล้วว่าทำดีมีสิ่งใด
บทเพลงแห่งความตายเงียบสงบ
บทบาลีสวดศพจบลงได้
และแขกเหรื่อก็ค่อยทยอยไป
เหลือแต่ธูปที่ไร้คนเหลียวแล
ณ วัดสุวรรณ เมื่อค่ำวาน / แทนคุณแทนไท
13 กรกฎาคม 2554 11:54 น.
แทนคุณแทนไท
อยุติธรรม
ระยับระยำและอัปปรีย์
ราชการงานเมืองจะเอาดี
เสือกเลือกใช้พวกกาลีสีธนนท์
ประชาชนทำผิดเพียงนิดหน่อย
ใช้กฎหมายเถื่อนถ่อยเข้าปลุกปล้น
นายทุนชั่วทำเลวชัดเจนจน
ถวายตนตะแบงบิดมิผิดไป
เมื่อนึกอยากใช้กฎให้เป็นกฎ
ก็ปรับบทให้เที่ยงธรรมก็ไม่ได้
ทำเคร่งครัดสัตย์วซื่อคือสิ่งใด
ประชาชนคนยากไร้จึงกล้าทำ
ลืมแล้วคำปฎิญาณเมื่อกาลเก่า
กลายเป็นเรื่องเปลืองเปล่าที่เขาย้ำ
ให้มโนสุจริตคิดโดยธรรม
สมองหมาปัญาซ้ำระยำบรรลัย
แสวงหาอำนาจขาดสติ
ลืมดำริองค์พ่อเคยสอนไว้
ว่านักยุติธรรมต้องย้ำให้ขึ้นใจ
บรรดาใดต้องให้ได้เที่ยงธรรม
ปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบ
เพียงเพื่อได้สนองตอบกระสันส่ำ
ดั่งสุนักหอนกำหนัดติดสัตว์กรรม
ใช้มโนฝ่ายต่ำเข้าครอบครอง
อับยศอดสูกูมิกล้า
ไยถึงมาพบหมดสยดสยอง
ต่อให้เนื้อฉาบทาบด้วยสีทอง
กูก็มองว่าเป็นของสีอาจม
อยุติธรรม
ขอให้กรรมกระหน่ำใส่ให้สาสม
เกิดกี่ชาติอย่าบังอาจรองบาทองค์
เป็นฝุ่นผงธุลีทรายอย่าหมายชิด
ขอเดชะบารมีปกเกล้าข้า
และสยามเทวาสถานสถิต
ดลดาลให้ยุติชั่วทุกทั่วทิศ
ไปสถิตเถลิงถวัลชั้นนรก
ให้ตายตกตามกันทันตาเห็น
ทุกผู้เป็นผู้ใช้กฎอย่างสกปรก
และผู้เว้นหน้าที่ไม่สะท้านสะทก
พวกปิดปกคนชั่ว มิกลัวกรรม
พวกรังแกคนยากลำบากแสน
เหยียบไหล่แขนแทนฐานปากหวานฉ่ำ
โกงประเทศ ขายหน้าที่ พลีร่างซ้ำ
จงชดใช้การกระทำระยำเลวฯ