17 กรกฎาคม 2553 17:17 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
รักแล้ว ก็เลิกรัก
สมรัก และอกหัก
ความจริง... เธอไม่เคยรัก
หลอกลวง... ให้โง่งมจมปลัก
ระ หว่าง
ความใคร่ และความรัก
ปนเปื้อน...ยิ่งกว่าเศษขยะ
ความ เศร้า...
โสโครก และเขลอะขละ
น้ำตา...
สารภาพ หายนะ
รกชื้น...
ปกปิดไว้ภายใน
สดชื่น...
เปิดเผย แต้มสดใส
เมื่อความจริง
ฉันสารเลว และขี้ขลาด
๒...
เราอาจเคยเป็น หรือไม่ก็เคยเข้า ใกล้
ความชั่วช้าและความสารเลว
บางที เธออาจดีกว่าที่ฉันคิด
และฉัน อาจน่าขยะแขยงกว่าที่เธอกลัว
การไม่ได้พบ
บอกเล่าได้เพียงความว่างเปล่า
เพื่อตอกย้ำความเป็นคนแปลกหน้า
ขณะ ที่การพบ
ประทับรอยความทรงจำไว้
ทั้งแสนดี และแสนเศร้า
ถึงเวลาแล้ว...
ที่เราอาจเลิกกลัวการลาจาก
เพระ ฉัน
ได้แจ่มชัดและเพียบพร้อม...ทั้งสารเลว-และชั่วชาติ "เกินทน"
พระเสาร์ที่ ๑๗ กรกฎาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
11 กรกฎาคม 2553 17:17 น.
แทนคุณแทนไท
ดอกไม้ ยังงดงาม
ตรึงคุ้น ในความ (รู้สึก) ไร้เดียงสา
เธอผู้นั้น เปลี่ยนเป็นคนแปลกหน้า
น้ำตา ฉันไหลให้บางคน
ความรัก อัศจรรย์เหนืออื่นใด
บ้างก็ให้ ขื่นไข้ ให้ใจหม่น
ก่อนนั้น ก็มอบสุขให้เสพย์ยล
บน รอยยิ้ม-อิ่มโหย ระโรยรัก
ความจริง เธอนั้นช่างจอมปลอม
มาเย้ายั่ว มามัวมอม ให้จมปลัก
ความสุข ที่ได้แต่ทึกทัก
หนอความรัก ที่ได้แต่คิดถึง
คิดถึง ดอกไม้ ดอกง่ายงาม
มีเธอในทุกยามความคิดซึ่ง-
คุ้น-เหงา เย้ายิ้ม อิ่มใจตรึง
เธอคือความคิดหนึ่ง ซึ่งง่ายงาม
(หรือคือความ "คิดถึง" ซึ่งง่ายงาม)
พระ อาทิตย์ ที่ ๑๑ กรกฎาค์ ๕๓ / แทนคุณ แทน ไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1900
