13 กรกฎาคม 2552 13:17 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
ดอกไม้งาม บานแล้วในแววตา
ชื่นผ่าน ปรารถนาเป็นถ้วนทั่ว
ใจเนื้อ นิ่มนั้น สั่น รัวรัว
กำลังบอกว่า กลัว การจากกัน
...๒...
ความหวังมาถั่งโถม มาโรมใจ
เกรงความ "เหงา" ครั้งใหม่จนใจสั่น
ลืมความเป็นมา เนิ่นนิรันดร์
จะอยู่ได้อย่างไรฉัน ถ้าไร้คู่
...๓...
ถ้าความรัก มาริ้วรินอยู่ในใจ
มาทักทาย วันใหม่ ให้น่าอยู่
ได้อะไรหรือไม่ อย่าไปรู้
เหมือนดวงดอก ชมพูฯ มิรู้โรย
...๔...
มาให้รัก ให้ชื่นให้ยินดี
มาเติมความรู้สึกมี ที่หายโหย
มาแต้มแก้ม ให้แย้มยิ้มให้ลิ้มโดย-
-แอบเก็บโกยบางอย่างระหว่างนัย
...๕...
ความรักบานอยู่มิรู้โรย
ณ หุบใจที่รักได้โปรยผ่าน
ยิ่งพบ ก็ยิ่ง จักผลิบาน
ละเลงซ่าน จารทั่วเนื้อหัวใจ
ณ ๑๓.๑๖ น.
พระจันทร์ที่ ๑๓ กรกฎาค์ ๕๒ / แทนคุณแทนไท
9 กรกฎาคม 2552 13:32 น.
แทนคุณแทนไท
๑...อดีตเย้ายวล...
คืนหนึ่งฝันถึงน้องนาง..........เมื่อยามไกลห่าง
คิดถึง บ่จางจากใจ
งดงามยังงำรำไพ..................ฉ่ำชุ่มดวงใน
ทุกคราวคราได้คิดครวญ
ในฝันยังเฝ้าเย้ายวน...........ขบคิดทบทวน
ยังอวลชวนอุ่นกรุ่นนัย
อดีตยังหวีดหวิวใจ...............ทรงจำย้ำไย
ละไมดั่งดอกไม้ขาว
งามงดสวยสดพรายพราว.....ดั่งหมู่มวลดาว
แวววาวแต่คว้าไม่ถึง
ฝันงามในคืนค่ำหนึ่ง...........ดั่งเพียงรำพึง
คะนึงถึงหวังครั้งเคย
กาลก่อนจรลาจรเลย...........ดุจลมรำเพย
ผ่านพ้นแล้วก็ผ่านไป
เมษามาเยือนคราใด.........ใจหวั่นสั่นไหว
ทั้งที่มิใช่ดั่งเดิม
๒...คะนึงครวญ...
คิดถึงซึ่งแววระวี................เป็นไรป่านนี้
เธอนั้นอยู่ดีหรือไร ?
โลกจักละมุนละไม..............งดงามสดใส
ดั่งตั้งใจไว้ไหมหนอ
ในหวังที่ถักที่ทอ................จักงามละออ
หรือท้อหรือทุกข์หรือทน
รังรองหรือหมองมัวหม่น.....ฤา ฝันป่วนป่น
หรือยลเย้าแต่ฝันงาม
เป็นคำลำนำงำความ.........จินตนาถาม
วันนี้อยู่ดีหรือไร ?
มิอาจจะมีสิ่งใด..................จักบันดาลใจ
เพราะไกลทั้งใจทั้งกาย
ดอกหวังยังบานพราวพราย.....ขาวใสไหวราย
ภายในภวังค์หวังนี้
คิดถึงพึงถามระวี...............อยู่สบายดี
มีความสุขีดีหรือ ?
ด้วยระลึกถึง...
สังฆยนา : ๑๓ .๓๑ น.
พระฤหัสฯที่ ๙ กรกฎาค์ ๕๒ / แทนคุณแทนไท
3 กรกฎาคม 2552 08:44 น.
แทนคุณแทนไท
...
เธอคือ...อิสตรี
สุนทรีอ่อนไหวในทุกด้าน
แก้วผลึกแกร่งละไมไม่ร้าวราน
เธอทั้งหวานทั้งดุ "อิสตรี"
เธอ...ดั่งดอกไม้
ตระกาลใจอยู่ในทุกห้องสี่
ระรื่นหอมพยอมยั่วทั่วอินทรีย์
ช่างสดสีสดใสหัวใจชาย
เธอ...ดุจนางฟ้า
ยื่นมือมาทรมานก็ผ่านหาย
ช่างอิ่มงามดั่งความดีมิมีคลาย
ดุจมนต์สายธารธรรมฉ่ำโลกา
เธอ...ดั่งดวงดาว
สุกสกาวพราวพรมห่มฟากฟ้า
ช่วยฉายทิศนิมิตฝันอันจินตนาฯ
ให้ก้าวไปข้างหน้าได้ถูกทาง
เธอ...เปรียบสีรุ้ง
ที่จับคุ้งโค้งรอบขอบฟ้ากว้าง
หลังพายุฝนสาดเสกให้เมฆจาง
ดุจน้ำค้างหยาดใส จากใจอนงค์
เธอ...ดั่งกุหลาบ
กลิ่นกำซาบซึมใจจนไหลหลง
ในทุกความครุ่นคะนึงพึงพะวง
เมื่อซื่อตรงคงหมายจะได้ครอง
เธอ...ดุจสายฝน
ชื่นดวงชนชะดวงใจจนไร้หมอง
ดั่งหยาดทิพย์พรมรดหยดละออง
เปรียบดุจของขวัญของฝากจากฟากฟ้า
เธอ...ดั่งเปลวไฟ
อาจเผาไหม้ได้ดั่งใจปรารถนา
มีชีวิตเหลือคงไว้เป็นกายา
เพราะเมตตาเธอเว้นไว้เป็นทาน
เธอคือ... "วันดี"
สุนทรีอ่อนไหวในทุกด้าน
แก้วผลึกแกร่งละไมไม่ร้าวราน
เธอมัดมานมานานนิจ อิสตรี
-------------------------------------------
สังฆยนา : ๐๘.๓๗
พระศุกร์ที่ ๐๓ กรกฎาค์ ๕๒ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
2006
