28 พฤษภาคม 2551 15:53 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
เถอะคนดี
วันนี้จะเขียนบทกวี ให้ฟัง
ความ เหงา เงียบ ส่งเสียงดัง
ไม่อาจขัง ไว้ในจินตนาการ
๒...
ฝืนความรู้สึก ได้ ! ก็ไม่หมด
เปลืองประโยชน์จะโป้ปด ด้วยพจน์หวาน
น้ำจิตน้ำใจ ยังตระการ
เท่าเท่า วันวาร รู้สึกมี
๓...
ใครจะซบซับ ความรู้สึกใครได้ตลอด
สัมผัสอุ่น กรุ่นกอด ไม่เสื่อมศรี
สงสัยทำไมหมายรู้สึกดี
ฤๅ ปรารถนามี รู้สึกใด
๔...
บางคราว ที่บางใครเหนื่อยหน่าย
บางคนอาจภินท์พ่าย ใช่หรือไม่
คนท้อ ท้อลำพังซะเมื่อไร
เพียงเรามิได้ใกล้ คอยปลอบกัน
๕...
ใครจักซบซับความรู้สึกใครได้ตลอด
แต่เรายังอุ่น กรุ่นกอด กันที่นั่น
ที่ซึ่ง คะนึงเรามาพบ บรรจบกัน
ระหว่างเส้นของฝัน และไมตรี
บทส่งใจ...
...
...ปรารถนาเอ๋ย
...มิตรไมตรีแห่งเรา มิเคยปรารถนาสิ่งใดมากไปความรู้สึกอันปิติใจมิใช่หรือ
...
...บางวันที่ปรารถนาท้นท้อ
...บางมิตรไมตรีก็อาจกำลังทุกข์หนักก็เป็นได้
...
....
...แหละนั่นแม้ถึงว่า เรามิอาจซบซับทรมานแห่งกัน ได้สมปรารถนาหวังทุกครั้ง
เช่นที่เคย
...
...แต่เรามิเคยไกลกัน ณ ดวงจิตพินิศถึงมิใช่หรือ
...มิตรภาพที่แสนรัก
คิดถึงคุณจัง
พระพุธที่ ๒๘ พฤษภาค์ ๕๑ / แทนคุณแทนไท
18 พฤษภาคม 2551 10:52 น.
แทนคุณแทนไท
(๑)...
ฉันรักได้เพียงนี้แหละที่รัก
เต็มอยู่ ณ อาณาจักร ของอักษร
ลุ่มหลงแต่ถ้อยวิถีของนาคร
หลุดไปในวงโคจรความคำนึง
(๒)...
ร้อยอักษรกลอนกานท์จารรู้สึก
นิ่งในทุกอึกทึก คำนึกหนึ่ง
เต้นตื่นในความเหงาที่เร้ารึง
ตกตะลึงในความงามและความดี
(๓)...
พบเธอในจินตนาตระการหนึ่ง
อยากจะดึงภาพฝันมาปั้นสี
ในโลกแห่งความรักอันเสรี
ที่ฉันมีเธอบ้าง อย่างนั้นพอ
(๔)...
ฉันรักเธอจนเพ้อถึงคะนึงถาม
ยากจักห้ามความรักเกินหักหนอ
ทุกวันความคิดถึงมาซึ้งรอ
ไว้เติมต่อความรู้สึกลึกลึกมี
(๕)...
ฉันอยากเป็นเม็ดฝนที่หล่นฟ้า
ให้มากเท่าปรารถนาที่ล้นปรี่
ตระหนักรู้เท่าทันที่ฉันมี
เต็มอยู่ในบทกวีที่ดีงาม
(๖)...
ฉันรักเธอได้เพียงนี้แหละที่รัก
เท่าที่ถ้อยทอถักความรักถาม
เท่าที่ทุกข์รุกถึงคนึงวาม
เท่าที่สุขลุกลามเกินห้ามใจ
(๗)...
ร้อยอักษรกลอนกานท์จารรู้สึก
ใครจะนึกถึงกันสักวันไหม
ใครจะรู้ว่าใครคิดถึงใคร
ใจฉันรู้ว่าใจ คิดถึงเธอ
(๘)...
พบเธอในจินตนา ตระการหนึ่ง
อาจไม่ได้เพียงครึ่งที่พึงเผลอ
ที่แห่งนั้นสำหรับฉัน สำหรับเธอ
ไม่พอให้พกเพ้อละเมอความ
(๙)...
ฉันจึงเขียนกลอนกานท์จารเอาไว้
แม้ไม่ได้เท่าใจละไมหวาม
ฝากเป็นถ้อยอนุสรณ์บทกลอนงาม
แด่นิยามความรัก รู้จักเธอ
........
...บทส่งใจ
...ความรัก
...เมื่อมิอาจจูงมือกันไปถึงปรารถนาหวังได้
...การได้รักอย่างที่ควรรัก
...คิดถึงอย่างที่ควรคิดถึง
...กลับเป็นรักแท้ ที่งดงาม
...
...แม้มิอาจกล่าวได้ว่างดงามกว่ารักที่สมทุกปรารถนาหวัง
...ทั้งสมหวังใจจิตพินิศถึง และกายคะนึงหา
...แต่การได้รัก โดยตัดปรารถนาหวังในกายที่คะนึงหา
...
...อิ่มสุข และนิรันดร์แท้
...
...ขอบคุณที่ได้ "รู้จัก" และ "รักเธอ"
พระอาทิตย์ที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
2129
