:::รักแท้ในยามยาก:::

แทนคุณแทนไท

 ๑...
เธอคือความรักแท้ในยามยาก
มิใช่สุขเพื่อจาก "มากกว่านั้น"
เธอคือทิพย์โอสถรส อนันต์
คือผู้ปลอบปลุกปัน ทรมา

๒...
ฉันรักเธอมากกว่าเมื่อแรกเห็น
แหละจักเป็นเช่นนั้นทุกวันหน้า
พบครั้งแรก เพียงผิดแผกในแววตา
วันนี้เธองดงามกว่าผกาบาน

๓...
หนึ่งน้ำใจหยดใสละไมทิพย์
เธอนิมิตจากนัยอุ่นละมุนหวาน
ดั่งบรรดาความดีบันดลดาล
ฉันจึ่งมีวังวิมาน ตระการใจ

...๔...
ฉันอยากเขียนกลอนกานท์ให้หวานซึ้ง
เพียงเท่าเสี้ยวส่วนหนึ่งคะนึงใกล้
แด่ความรักที่ทับท้นล้นห้องใจ
ว่าฉันมีวันนี้ได้ เพราะมีเธอ

...๕...
ถ้าจะมีคำใดแทนใจหมด
คงหยิบเขียนถ้อยพจน์ รสเสนอ
กำนัลมอบตอบถามความละเมอ
บรรณาการแด่เธอ ผู้แสนดี

...๖...
เธอจึ่งเหมือนเทพธิดาจากฟ้าฟาก
นางฟ้าของคนยากลำบากที่-
ลดเอาความรู้สึกซึ่งแปลกมี
มาเป็นความรู้สึกดีที่มากมาย

...๗...
ฉันพบแล้วความรักที่เรียกหา
วาสนาฟากฟ้า ที่หล่นหาย
ความรู้สุขทุกข์ระทกที่ตกตาย
เธอมารินมารายเต็มห้องใจ

...๘...
โลกแห่งความลำบากที่ยากแค้น
เปลี่ยนมาเป็นดงแดน แสนสวยใส
ธรรมชาติน่าพิล้ำพิเลิศพิไล
อาณาจักรแห่งใจ สดใสจินต์

...๙...
ฉันรักเธอ รักแท้แม้ยามยาก
ลืมทุกความลำบากเหนื่อยยากสิ้น
คือถ้อยซึ่งรำพึง ให้ได้ยิน
ฉันแอบรินน้ำตาซึ้งรำพึงใจ

.........
พระอังคารที่ ๒๑ เมษายน ๕๑ / แทนคุณแทนไท