:::รักแต่ละทีไม่มีบังเอิญ:::

แทนคุณแทนไท

"รักแต่ละที ไม่มีบังเอิญ"

รักแรกพบ
เพียงตาสบ ซาบซึ้งตรึงความหมาย
มนต์ความไม่เคยมีก็คลี่คลาย
ทนเหงาไว้เจียนตายก็หายพลัน

รักกูลเกื้อ
ก่อจากความช่วยเหลือ มิเบื่อผัน
ส่งผ่านม่าน รัศมีที่พลีปัน
หาใช่สิ่งมหัศจรรย์เกินเข้าใจ

รักใกล้ชิด
เกินทนพิษความห่างที่ขวางไว้
เพียงใกล้กายก็คล้ายละลายใจ
แล้วจะรักกันไหมถ้าไกลกัน 

รักไซเบอร์
เก็บไปหลง ละเมอ จนเพ้อฝัน
สลับกลับเป็นหนาวเย็นเมื่อเห็นกัน
เมื่อความจริง สิ่งนั้น แค่ฝันไป

รักสงสาร
อาจสุขผ่านความดีที่พลีให้
จนเมื่อเลยล่วงผ่านกาลนานไป
ให้รักสุขอย่างไร ถ้าใจตรม

รักตอบแทน
ยอมให้แม้น แสนฝืนสุดขื่นขม
หลอกตนเอง หลอกคนอื่น ขืนอารมณ์
น่านิยมยิ่งนัก รักหลอกลวง

รักเพราะให้
เพียงได้ความเอาใจใส่อย่างใหญ่หลวง
เหมือนเห็นค่าคนรัก จนปักทรวง
แท้แค่คิด ตักตวง ลวงว่ารัก

รักชื่นชม
เริ่มจากความ นึกนิยม เป็นพื้นหนัก
พ่ายพลัง ดูดดึงตรึงใจภักดิ์
เมื่อนานไป ก็จัก ประจักษ์ใจ

รักลวงตา
หลงในมนต์มายา น่ารักใคร่
รู้ทั้งรู้อยู่หรอก เขาหลอกใช้
ยังปักใจ ศรัทธามายาลวง

รักรูปลักษณ์
เหมือนรู้จัก คนรักอย่างใหญ่หลวง
ทั้งรูปร่าง ทางท่า ประดาปวง
แต่เกลากลวง ยิ่งนัก รักรูปกาย

ไม่พบรัก
ก็จะยังแน่นหนักกับความหมาย
ว่าจะยังคง เหงา แทบขาดใจ
ทุกข์จะเริ่มเปลี่ยนไป เมื่อมีรัก !!!


บทส่งใจ....

นักเขียนนาม ดั่งตฤณ เคยเขียนไว้ในมติชนสุดสัปดาห์ ว่าไว้ดั่งนี้
...รักระหว่างชายหญิง จะเกิดจากเหตุอันใด ยืนบนพื้นฐานบาปบุญแบบไหนก็ตาม
ท้ายสุดก็มีฤทธิ์ผูกใจไว้ ไม่ให้ได้เป็นไทในตนเอง

จนกว่าใครจะแสวงหา ความรักอิสรภาพทางใจ และพบกับรักชนิดนั้นจริง

จึงยุติการสร้างเหตุแห่งทุกข์รูปแบบใดรูปแบบหนึ่งลงเสียได้อย่างถาวร

ถ้ายังไม่มีความรัก
เรารู้แน่ว่าต้องทนทุกข์แบบเหงา
แต่ถ้าฝืนมีความรักให้จงได้
เราไม่รู้เลยว่า จะต้องทุกข์แบบไหนแน่  ... ท่าจะจริง 


แทนคุณแทนไท / พระอาทิตย์ที่ ๑ กรกฎาคม ๕๐