29 กันยายน 2549 08:53 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
ว่าง วุ่น...
ระหว่างรอรุ่งอรุณของวันใหม่
เอนั่น เสียงสะอื้น ของผู้ใด
แล้วน้ำตาข้าไหลทำไม ฤา
...๒...
เฮ้อ!!!
ฉัน หรือ เธอ ที่เซ่อซื่อ
เมื่อชนชาติ มิอาจจะหารือ
เขาจึงถือ ปืนมา รัฐประหาร
...๓...
ช้าช้า ช้ำช้ำ ช่างเนิ่นช้า
กว่าทิวธงรุ้งทิวาจะล่วงผ่าน
ดอกไม้ กำลังจะผลิบาน
เนิ่นนาน สำหรับการรอคอย
...๔...
โน่นนั่น ณ วันหนึ่ง
หวังเด็ดดวงดาววดึงส์มาซึ้งถ้อย
เอาแรงแห่งอุดมคติมาผลิร้อย
หวังลบ ร้ายรอยของวันวาน
...๕...
ครืนโครม...
นั่นนะเสียงฟ้าล่ม ใช่ลมผ่าน
สิ้นสุดอุดม กิน อุดมการณ์
ใครขบถวิญาณบรรพชน !!
...๖...
ว้าเหว่...
อิสรา มหาทะเล ก็เห่พ้น
ยังรักข้าหรือไม่ ประชาชน
ข้ายากจนกว่าเจ้าทุกข์ทนนัก
...๗...
ว่าง วุ่น...
ท่ามกลาง ไออุ่นยังกรุ่นหนัก
เมื่อท่านได้คืน ที่ท่านรัก
โปรดพิทักษ์รักข้าไว้นานนาน
..........................................
พระศุกร์ที่ ๒๙ กันยายน ๔๙ / แทนคุณแทนไท
18 กันยายน 2549 09:00 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
คว้างคว้าง อ้างว้างนัก
ก็แค่ค่าความรักเขาหักหาญ
จนสิ้นสุดสมมุติรักสลักนาน
ไยมาน เหมือนว่าขาด อนาถทรวง
...๒...
บังคับน้ำตายังไม่ได้
จะทำ ประการใดได้แต่ห่วง
ไฉนหนอความท้อทุกข์ช่างรุกทวง
เขาก็แค่มาตักตวง ลวงว่ารัก
...๓...
กลั้นสะอื้น...
รักมาก ก็ยากกลืนหรือฝืนหัก
โอ้ว่า สิเน่หา ของความรัก
เมื่อไรจักพ้นพรากไปจากเรา
...๔...
เมื่อรักมิอาจรัก
ยังอยากฝืนกลืนหักในรักเขา
เมื่อเหลือมีแต่อาลัยหทัยร้าว
ก็เปลืองเปล่าที่เราจะเจ็บจำ
...๕...
ลืมก็ไม่ได้ จำก็ไม่ไหว
เมื่อหัวใจ ถามใจ ก็ให้ขำ
ยิ่งคิดลืมกลับดื่มด่ำอยู่ซ้ำซ้ำ
เหมือนตอกย้ำหัวใจไม่ให้ลืม
...๖...
อยากหยุดพักความเคยรักสักแค่นั้น
ตรงขอบข่ายความสัมพันธ์เคยด่ำดื่ม
ก่อนความคิดจะสิ้นสิทธิ์เมื่อคิดลืม
เพราะหลงเดินด่ำดื่มจนลืมไป
...๗...
คว้างคว้าง ว้างวูบวับ !
คิดบังคับอะไรก็ไม่ได้
ฤา ฉันเดินหลงไปในแดนใด
ที่ไม่อาจเป็นได้แม้นนายตน
...๘...
พระอาทิตย์ที่ ๑๗ กันยายน ๔๙ / แทนคุณแทนไท
12 กันยายน 2549 15:41 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
เธอยังชอบบทกวีดีอยู่ไหม ?
คิดว่ายังพออ่านได้ ไม่รังเกียจ
กวีเศร้า งั้นเราคงยัดเยียด
ถึงเธอไม่คิดเกลียด เกือบเดียดฉันท์
...๒...
ทำไมเธอยังชอบบทกวี?
นั้นนะซิ บทกวีวลีฝัน
แท้ทั้งที่หว่างเวิ้ง ปัจจุบัน
ปล่าวดาย ไร้ฝัน เงียบงันเหลือ
...๓...
ใครจะชอบบทกวีดีอยู่ไหม
เหวยว่ะ ประหลาดนัยให้เหลือเชื่อ
กวีกลับยิ่งหลงรักภักดิ์มิเบื่อ
แม้บ่นเบื้อ เหมือนบ้าใบ้ ไร้คนฟัง
...๔...
คุ้นนะ...ซาก ...ช่อกวี...
หอมไมตรี วลีที่พี่เพ้อสั่ง
ก่อนความรักจักสลับกลับเป็นชัง
บนความหวังที่ยังชื่นรื่นรดทรวง
...๕...
นั่นหนาว กำลังมา...
กวีเขียน ปรารถนา ช่างน่าห่วง
คุณค่าเขา คงเปล่าประโยชน์ปวง
จะไปซึ้งถึงทรวงของใครกัน
...๖...
กวียังคงเขียนบทกวี
ผสมส่วนสมมุติมีวลีมั่น
หยิบนภาอากาศวาดตะวัน
นอนคุยกับเพ็ญบุหลันวันเต็มดวง
...๗...
ใครทำให้กวีเป็นกวี
ใครสุมไฟกวีให้ลุกช่วง
ใครนำถ้อยโอสถมาหยดทรวง
หรือใครลวงไปสรวงชั้นสวรรค์ฟ้า
...๘...
ใครทำให้บทกวีเป็นกวี
ใครสอนส่วนปรารถนามีฤดีปร่า-
ปวดแปลบ แสบสั่นหวั่นเอกา
หรือเพราะว่า เธอไม่รักบทกวี
..............................................
พระอังคารที่ ๑๒ กันยายน ๔๙ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1656
