คือ

แทนคุณแทนไท

พระอาทิตย์ที่ ๐๙ ตุลาคม ๔๘...

คือธารใสหัวใจดั่งมีปีก
คือคิดถึงซึ่งจะหลีกก็ไม่ไหว
คือรู้สึกลึกล่วงด้วยห่วงใย
คือจริงใจส่งไปให้คนรอ

คือถ้อยคำที่ย้ำทุกคำคิด
คือทุกถ้อยร้อยลิขิตตามชิดต่อ
คือสร้อยพจรสฝากที่หลากออ
คือความพ้อที่เอ่อทอยามท้อใจ

คือหวั่นไหวในใจที่ไหวสั่น
คือทุกความเชื่อมั่นแม้หวั่นไหว
คือความสุขแท้ทุกรอยังท้อใจ
คือละมุนกรุ่นละไมแม้ไกลเกิน

คือคำปลอบที่เขียนมอบปลอบให้อุ่น
คือตัวคุณไว้แนบหนุนยามห่างเหิน
คือความฝันเอาไว้เสพย์ให้สุขเพลิน
คือความทุกข์ที่บังเอิญเผชิญเจอ

คืออารมณ์ห่อห่มบ่มให้สุข
คือความทุกข์ที่เร้ารุกทุกเสมอ
คือความหมายร้ายดียังมีเธอ
คือละมุนอุ่นเอ่อเพ้อใจคอย
 
บทส่งใจ...

คือ...เป็นคำที่อยากบอกแทนความละมุนในใจทั้งหลาย ทั้งที่ไม่อาจบอกได้หมด วานก่อนครับ ได้พบความรู้สึกของบางหัวใจเข้า ถึงกับจินตนาการไปไกลโพ้นเชียว 

แค่วรรคต้นวรรคเดียวครับ "แทน..ธารใส ไหลเย็น ฝากเป็นเพื่อน" เป็นวรรคที่สะกิดความรู้สึกให้นึกถึงใครคนนั้นที่แสนรัก แหละแอบสมมุติใจถึงใครสักคนที่แสนปรารถนา เลยเขียนความรู้สึกฝากไว้ซะยาว

ถ้าความรักมีดวงตา ยามรู้สึกอุ่นปรารถนานั้น ดวงตาคงฉายประกายแห่งปรารถนานั้นได้งามนัก แหละนั้นก็คงคือคำตอบ ที่เมื่อจ้องมองลึกลงในเนื้อในนั่นคงได้ทราบความหมายว่าคำตอบแห่งจินตนาการแห่งความเป็นอัศจรรย์แห่งการเกิดมาครั้งนี้นั้นคือ อะไร...

คือเธอ คือคุณ คือท่าน หรือคืออะไร... สักวันคำตอบจะอยู่เบื้องหน้าทุกๆท่าน

ด้วยใจคารวะ แหละขอบคุณคุณทุกการมาเยือนทั้งหลาย คำขอบคุณ คือคำตอบ คือความหมายแห่งมิตรไมตรี...
 
.................................................................