31 ตุลาคม 2547 13:31 น.
แทนคุณแทนไท
...
....แต่ถ้าจะมีใครที่เฝ้ารอดวงใจผมสักคน อยากให้เธอรู้จังว่า...
อย่าถามเลยว่าเคยเป็นหรือไม่
ยามหัวใจคิดถึงใครจนไหวสั่น
ระหว่างวันหนึ่งนั้น...ถึงปัจจุบัน
ในทุกความเงียบงัน...ฝันถึงคุณ
อย่าถามเลยอย่าถามความคิดถึง
ในทุกความซ่านซึ้งถึงใจอุ่น
ที่มีวันหนึ่งได้เพราะรักคุณ
คอยหล่อเลี้ยงให้ละมุ่นกรุ่นหัวใจ
อย่าถามเลยว่าเคยมีหรือปล่าว
ในวันคืนยืนยาวใจผ่าวไหว
วันที่ใจมิอาจสั่งให้หัวใจ
ห้ามน้ำตามิให้ไหล...ยามไกลเธอ
อย่าถามเลยอย่าถามความรู้สึก
ยิ่งนิ่งนึกยิ่งรู้สึก...เสมอเสมอ
ถึงคนไกลรู้ไหมใครอยากเจอ
ฉันรักเธอ รักเธอ เผลอใจคอย
*เธออยู่ไกล ดวงใจรู้บ้างไหม
ว่ามีใครเขาคอยพลอยเหงาหงอย
สำหรับใจดวงนี้ที่เฝ้าคอย
เธอจะปล่อยให้หมองหม่นหรือคนดี ?*
จึงได้แต่เขียนกวีที่มีว่า
ขอส่งฝากปรารถนาทั้งหมดนี้
ให้คนเดียวคนหนึ่งนั้นที่แสนดี
ว่าทุกเสี้ยวเศษนาที...มีคนรอ
.....คิดถึงสม่ำเสมอ.....
พระเสาร์ที่ ๓๐ ตุลคม ๔๗ / กรุงเทพมหานคร
27 ตุลาคม 2547 19:27 น.
แทนคุณแทนไท
...
สำหรับความคิดถึง....
จะส่งถึงเธอบ้างไหม
ห่างกันแทบขาดใจ
ความห่วงใยมีล้นทรวง
คอกเอยดอกชบา
รู้ไหมว่าใครแหนหวง
รักเอยสลักทรวง
อยากจะตวงให้เธอดู
นี่คือ...ความคิดถึง
ทุกคำนึงจึงได้รู้
ว่าแสนรักยอดพธู
อยากพิศดูยามห่างกัน
นี่คือ...ความห่วงใย
ห่วงด้วยใจที่ไหวหวั่น
ในระหว่างความเงียบงัน
เกรงคืนวันจะปันเรา
นี่คือ...ความใส่ใจ
วันผ่านไปเหนื่อยไหมเล่า
ระหว่างทางอันลางเลา
เธอเห็นเงา...ฉันบ้างไหม
นี่คือ...ปรารถนา
หวังเพียงว่าจะสื่อได้
ส่งให้ถึงยอดดวงใจ
จงรู้ไว้ใจใครคอย
นี่คือ...ความรู้สึก
ที่เร้าลึกวันเหงาหงอย
ท่ามกลางวันรอคอย
ฉันเหม่อลอยไปถึงเธอ
นี่คือ...อะไรกัน
แม้ไหวหวั่นมั่นเสมอ
ทุกนิ่งนึกรู้สึกเจอ
มีแต่เธอที่หมายใจ
หรือนี่...คือความรัก
โอ๋ร้ายนักชักหวั่นไหว
แต่งามนักสลักใจ
เป็นอะไรหนอใจเรา
อารยาที่รัก...
ในวันที่เหนื่อยหนักเช่นวันนี้...
แปลกจัง แม้ความเหนื่อยล้าถามหาทุกวัน
แต่ความเป็นคุณยังคงเป็นปัจจุบัน อันเป็นแรงใจผมเสมอเสมอ
ขอบคุณครับคนดีของผม....
คิดถึงคุณสม่ำเสมอ / กันต์ธร
พระพุธที่ ๒๗ ตุลาคม ๔๗....นนทบุรี
14 ตุลาคม 2547 17:49 น.
แทนคุณแทนไท
ภุมกาที่รัก...
"อยากจะบอกว่ารักสักเท่าฟ้า
หมดภาษาจะพิสูจน์พูดหมดได้
เต็มอยู่ในห้วงห้องของหัวใจ
ที่กว้างไกลเกินกว่าความผูกพันธ์"
บอกรักเธอเธอรู้ไหมว่าฉันรัก
แน่แท้นักรักแน่ไม่แปรผัน
คิดถึงเธอยังเผลอฝันถึงทุกวัน
หากจะกล่าวรำพันยังหวั่นใจ
ได้แต่เขียนบทกลอน แทน รู้สึก
แทนส่วนลึก แทนรักอันสดใส
แม้มิใช่คือคนแรกที่หมายใจ
เป็นอะไร(ความใน)ลึกๆรู้สึกดี
"แรกพบเธอ ฝันไกลในความรัก
เริ่มรู้จักซึ้งใจในทุกที่
มิมีใครมีแต่เธอ ณ ที่นี้
ใบไม้สีสดสวยโบกอวยชัย"
โอ้ว่า อารมณ์แห่งความรัก
งดงามนักความรักชักหวั่นไหว
เป็นคนเดียวคนแรกแปลกกว่าใคร
คุณรู้ไหมทำไมถึงเป็นคุณ
วันที่ใจไม่เคยคิดจะเจอใคร
มาเจอคุณทำให้หัวใจอุ่น
อักษราภาษาถ้อยร้อยละมุน
ฤ โลกหมุน หนุนเราให้เจอกัน
อารมณ์เอ๋ย อารมณ์แห่งความรัก
แรกรู้จักหัวใจยังไหวสั่น
นี่หละหรือ อานุภาพคนรักกัน
ช่างงดงามนิจนิรันดร์แม้วันเลย
จึงเขียนถ้อยร้อยความคำนึงนึก
อาจไม่เท่าที่รู้สึกอยากเปิดเผย
แต่หลั่งล้นจนท้นใจไฉนเลย
จะเก็บงำไม่เอื้อนเอ่ยเผยความใน
ฉันรักเธอเธอเชื่อไหมว่าฉันรัก
ยังแน่นหนักรักมั่นไม่หวั่นไหว
โปรดเถอะนะโปรดเถิดเปิดความใน
ในห้องใจมีไหมใครครอบครอง
พี่หอบรักมากองไว้ตรงหน้า
ฤ ต้องมาเสียท่าพาหม่นหมอง
เพราะคนดีคนนี้ที่ไฝ่ปอง
แค่ลวงลองหลอกรักให้ปักใจ
...รักคุณสม่ำเสมอ/ธันวรา...
พระฤหัสที่ ๑๔ ตุลาค์ ๔๗
"....." จากคำหยาด
11 ตุลาคม 2547 15:00 น.
แทนคุณแทนไท
เขียนที่นี่...นนทบุรี
ตุลาคม ๔๗
กุมภกา...ที่รัก
... ผมคิดถึงคุณจัง...คุณจำคำที่คุณเคยบอกได้ไม๊คนดี
... คุณว่า...คุณชอบกลิ่นฝนจัง
... และผมเคยบอกคุณผมชอบฝนที่รัก
... และวันนี้ฝนพร่ำตั้งแต่เช้าแล้ว
...
...
... ผมนั่งทอดตามองสายฝนเป็นเนิ่นนาน
...
... คิดถึงคุณจัง กลิ่นฝนที่คุณว่าเป็นอย่างนี้นี่เองคนดี
... มันคือกลิ่นแห่งความความคิดถึงซินะ
... ผมอยากสูดหายใจกลิ่นคุณเข้าไปให้ชุ่มปอดจัง
... เผื่อว่าความคิดถึงที่ผมมีจะสื่อถึงคุณได้บ้าง
...
... วันนี้คุณทำสิ่งใดอยู่นะคนดี จะมีวินาทีที่คิดถึงกันบ้างรึเปล่า
... หรือว่าทุกวินาทีแห่งความคิดคำนึงของผม
... จะเป็นความคิดถึงแต่เพียงฝ่ายเดียว
...
... แต่ถึงอย่างไร กุมภกาที่รัก....
... คุณจะเป็นคนในความคิดถึงของผมเสมอๆ
...
... เพราะทุกครั้งที่ความคำนึงนึกเรียกหา...
... การได้คิด ได้ระลึกถึงคุณ ช่างนำความอิ่มสุขมาให้หัวใจผมยิ่งนัก
... กุมภกาจ๋า
... ยามคุณเห็นสายฝนที่นั่น คุณจะคิดถึงใครทางนี้บ้างไม๊นะ
... จะคิดถึงคนที่หมายใจได้พบคุณในทุกความหวังใจของวันพรุ่งบ้างรึปล่าว
...
...
... หนาวจังกุมภกา
... คุณหนาวรึปล่าว...
... ห่มผ้านะกุมภกา สวมเสื่อหนาหนานะคนดีของผม...
... กลัวจัง...กลัวสายลมเย็นจะทำคุณป่วยไข้ไม่สบายไป
... ถ้าคุณไม่สบายยามเราไกลห่างกันเช่นนี้ ผมคงแย่แน่เลย
... ผมเคยนึกริษยาใครบางคน ที่ได้คอยดูแลคนที่แสนห่วงใย
... ดูแลดวงใจที่แสนรัก
... ผมริษยาเค้าหละกุมภกาที่รัก...
... คงเพราะผมมิได้มีโอกาสแสดงไมตรีนั้นต่อคุณ ที่รักของผม
... กุมภกาคนดีของผม แปลกจัง
... ทำไมผมรู้สึกอุ่นใจขึ้นนะเมื่อรำลึกถึงคุณ...
... ขอบคุณไฟฝันและแรงใจในตัวคุณนะคนดี
... ที่ทำให้ผมมีทุกวินาทีที่อุ่นใจและเชื่อมั่นเสมอเสมอ
...
...
... ฝนซาแล้วหละคนดี
... แต่ไอดินและกลิ่นฝนยังเย้ายั่ว ในหัวใจผมยิ่งนัก
... สบายใจแหละชุ่มปอดจังคนดี...
... นี่ซินะกลิ่นดินที่คุณหลงรัก
... แหละเป็นกลิ่นที่เป็นพลังใจให้ผมรู้สึกว่ามีคุณอยู่เคียงเสมอๆ
... ขอสูดหายใจ ให้ความเป็นคุณฉ่ำชุ่มปอดอีกครั้งนะคนดี
ด้วยรักและระลึกถึงคุณหมดหัวใจสม่ำเสมอ / ธันวรา
...............................................................
ปล...ขอบคุณสำหรับทุกวินาทีที่มีคุณ กุมภากา...
10 ตุลาคม 2547 14:40 น.
แทนคุณแทนไท
แม้มีเพียงเศษกระดาษกับดอกไม้
อยากส่งสื่อความหมายมากมายค่า
แม้เป็นแค่ดอกไม้ด้อยราคา
แต่เด็ดมาจากค่าของหัวใจ
รับไปเถิดโปรดรับเอาไว้หน่อย
ทุกคำที่รินร้อยถ้อยความหมาย
กลั่นจากจิตเขียนจากใจลูกผู้ชาย
แนบมากับดอกไม้ในมือเธอ
มีความรักสลักมาเต็มรู้สึก
ส่งฝากจากทุกส่วนลึกมาเสนอ
เขียนคำรักจากหัวใจ มอบแด่เธอ
แม้ค่าไม่เลิศเลอ เสมอใคร
แต่เขียนจากใจชายไม่อายดอก
แม้ใจอาจช้ำชอกสักแค่ไหน
แต่ยินดีที่ได้กล่าวคำจากใจ
จงรู้ไว้ อยากมอบให้ใจที่มี
........................................................
ปล...อยากรู้จังคุณจะคิดยังไง.... ไม่เคยจะเป็นอะไรอย่างนี้ อย่างที่มีกับเธอในใจ...
.........................................................
พระอาทิตย์ที่ ๑๐ ตุลาค์ ๔๗ / ประเทศไทย
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1746
