25 พฤศจิกายน 2554 23:09 น.
แทนคุณแทนไท
ตายไปแล้วกวี
ไม่มี นรกสวรรค์
ฤๅ เทวดาลงทัณฑ์
ปิดกั้น กันโชคชะตากรรม
อินทร์ พรหม ยม-เทพ นฤมิตร
ซาตาน ความคิด และความฝัน
เนิ่นช้า ไปแล้วในนิรันดร์
ความอัศจรรย์ พร่าเลือน
เดือนดับ ลับไปในความมืด
ยืดยาว ก้าว-ถอย ลอยเลื่อน
มิทันไร ผ่านไปมิถึงเดือน
ดาวที่เกลื่อนจะลับ ดับลง
อักษร สุนทร สะท้อนภาพ
หทัย ไยหยาบ - ผิดหลง
ถ้อยคำ ลำนำใดยืนยง
ปลิดปลง ลอยเคว้ง เพลงความตาย
ดนตรี ปีศาจ ประสาทโสท
ใดนิโรจน์ ไหม้หมางจางหาย
หัวเราะ เยาะเย้าเขาไว้
กลับกลาย หัวเราะเยาะเย้ยตัว
กวีตาย
ในหญิง-ในชาย ในเมียผัว
ในมืด ในความหม่นมัว
ในยิ้มหัว ในสวรรค์ ชั้นนรก
ในนั้น มีอัปสรฟ้อนเล็บ
หนาวเหน็บ เจ็บในใจ สกปรก
สะเทือน สะท้อน สะท้านสะทก
กระดก กระเดือกกลืน ฝืนอารมณ์
ภาพฝัน พลันหาย แดดสายแล้ว
แมลงวันปีกแก้ว เจี้ยวข่ม
อึงอื้อ อยู่ในอาจม
ชื่นชม ขนมเน่าเบาปัญญา
เดียรฉาน อ่านธรรมนำบัณฑิต
วิปริต ยึดติดในมิจฉา
กิ้งกือ สาปแช่งเทวดา
เห็นผีห่า ว่านางฟ้า จากชั้นสรวง
คำภีร์ คำสอน คำศาสตร์
มนุษย์ชาติจับใส่เอาไหถ่วง
ปูปลา เต่าเหี้ย ประดาปวง
ลับ-ลวง ดิ้นด่าว ร้าวรน
คนสัตว์ ชัดแล้วไม่แตกต่าง
คางคก อึ่งอ่าง พองขน
ขึ้นวอ ขึ้นเวร เวียนวน
ควายทน ควายเทียม มันก็ควาย
สายน้ำ ไหลแล้วไม่หวนกลับ
ไปกับ ความสุขที่หล่นหาย
เมืองนี้ หนอช่างอันตราย
เบี่ยงบ่าย หน่ายแท้ยอมแพ้ใจ
ปราถนาสิ่งใดหนอที่รัก
ฉันจัก ทำให้ถ้าทำได้
ก่อนที่ ฉันจะ มิมีอะไร
แม้แต่หัวใจที่ไหวติง
ฉันพบบัณฑิต ขี้ครอก
ปัญญาชน กระจอก สะดิดดิ้ง
คนแก่เฒ่า เพราะเกิดนานเป็นอาจินต์
เหลือบริ้น กินขี้ บี้บาปบุญ
เธอจะไป อยู่ไหนหนอเพื่อนรัก
เถอะนอน หนุนตัก พักสักอุ่น
พรุ่งนี้ แน่แล้วโลกทารุณ
ปล่อยใจที่ว้าวุ่น ให้ฉันนะ
เช้าแล้วตื่นมารับแดดเช้า
กับน้ำตาดวงดาว ผู้เสียสละ
สิ้นเสรี และมี พันธะ
ชะตากรรม ชนะ ความต้องการ
ฉันจะรับ ฉันจะรัก ฉันจะอยู่
กับทุกข์ความชั่วครู่ ชั่วขาน
มิรู้ว่าจะกี่ ชั่วนาน
จักบนบาน ศาลเตี้ย เหี้ยอะไร
กวีตายเมื่อครู่
แต่นกรู้ แสกแสกจนเข้าไส้
คนนี้ก็ละม้าย คนนั้นก็ละไม
แต่จัญไร ได้ไม่ได้ต่างกัน
ตายไปแล้วกวี
ไม่มี นรกสวรรค์
นางฟ้า กับซาตานนั้น
กำลัง เมามัน มันนะมึง
อินทร์ พรหม ยม-เทพ นฤมิตร
ไร้ที่ สถิงสถิตย์ให้คิดขึ้ง
จะถม ที่ว่างดาวดึง
ร่ายมนต์ตรึง ดึงภูตเปรตกิเลศชั่ว
เดือนดับ ลับไปในความมืด
พรหมจรรย์ ถูกขึงพืดและยิ้มหัว
ข่มขืน ความกล้าในความกลัว
มอมมัว ด้วยอบาย อุบายเดิม
อักษร สุนทร สะท้อนภาพ
เนิบนาบ ราบเรื่อย มิริเริ่ม
กากี กุลี ช่างหยดเยิ้ม
สเปิมร์ม สปีชี่ อมีบ้า
มดปลวก แลเหลือบริ้น
เปิดสำนักหากินทุกถิ่นท่า
สูตรเคมี ฟิสิกส์ ชีววิทยา
เอาอนาคตข้างหน้า มาคำนวณ
กวีตาย
ไร้ภาค ไร้กายไปทุกส่วน
ลืมที ลืมท่า ลืมกระบวน
ใดในนั้น ล้วนล้วน ไม่เคยมี
......................................................
พระศุกร์ที่ ๒๕ พฤศจิกาย์ ๕๔ / แทนคุณแทนไท
23 ตุลาคม 2554 02:34 น.
แทนคุณแทนไท
บางคน พบแล้วเหมือนแก้วน้ำ
ยิ่งเนิ่นยามความรู้สึกยิ่งล้นปรี่
บางเธอ เห็นแต่มิตรไมตรี
และมอบส่วนรู้สึกดียามทักทาย
บางที มิ่งมิตรเมื่อคิดถึง
จักปรากฏกายประหนึ่งมิเคยหาย
ยามไกล ยามจาก ยังยากคลาย
น้ำใจยังคงใกล้ตลอดมา
พบแล้ว เธอ-เขา เรา-ฉัน
แม้มิใช่ผูกพันวาสนา
แต่เป็นความงามตามกาลเวลา
มิคุ้นหน้าแต่มิแปลกผิแผกใจ
บางคน พบแล้วเหมือนแก้วน้ำ
เติมเต็ม รอยช้ำให้จางได้
แต้มแย้ม ให้ยิ้มให้พริ้มใจ
เธอ-เขา เรา-อะไร...ใช่ไมตรี
ฉันรักเธอนานแล้วดั่งแก้วเก้า
สวยงามราวม่านเมฆสรรค์เสกสี
พบเห็นได้ในตาประกายมี
สัมผัสผ่านวลีศรีสุนทร
ฉันเป็นแฟนเธอแล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย
นี่คือคำแสนเชยเผยอักษร
แฟนครับ-แฟนขับ กลับบ้านนอน
ดีกว่าต้องเร่ร่อนนอนต่างแดน
สวัสดีแฟนคลับที่น่ารัก
วันนี้เชิญถามทักด้วยรักแสน
จะนรกหรือสวรรค์ชั้นเมืองแมน
เถอะคุณแทนจะพาท่องล่องจักรวาล
16 ตุลาคม 2554 19:02 น.
แทนคุณแทนไท
คนฉลาด คิดแต่กลัวเอาตัวรอด
คุณจึงอยู่เยี่ยมยอดปลอดภัยผอง
คุณซ่อนซุกสุขกระไรในกระดอง
คุณเมียงมองจ้องกำไรไว้ทุกครา
ยามภัยมาคุณซุกร่างแอบข้างหลัง
หวาดระวังมิให้ออกมานอกหน้า
สยบพร้อมยอมแพ้แก่ชะตา
เพราะรู้ว่าจะมีคนดิ้นรนแทน
เขาเป็น คนโง่โง่ ไร้แง่เงื่อน
เขาเห็นทุกข์ของเพื่อนนับเรือนแสน
เขามีใจรับรู้ไม่ดูแคลน
เขายอมแอ่นอกรับกับพิษภัย
คนฉลาด ฉลาดรู้ดูทางลม
ถ้าเขาล้มก็เหยียบย่ำซ้ำเติมใส่
ถ้าเขาชนะก็ดี๋ด๋ามาร่วมใจ
ร่วมประโยชน์ฉลองชัยไม่เคยอาย
เขาโง่เง่าในสายตาคนฉลาด
แต่องอาจในวิถีมีความหมาย
เขารู้เท่ารู้ทันว่าอันตราย
แต่เสี่ยงตายด้วยสำนึกระลึกรู้
บ้านเมืองไม่อับจนเพราะ คนโง่โง่
ที่กล้าขืนยืนโต้ออกต่อสู้
คนโง่โง่ ต้องเจ็บตัวเต็มประตู
คนฉลาด จึงได้อยู่อย่างร่มเย็น!
ในสถานการณ์คับขันหรือเกิดปัญหาขึ้นในสังคม เรามักจะพบคนสองกลุ่มใหญ่ๆเสมอ
กลุ่มหนึ่งโถมตัวอุทิศตนเข้ามารับผิดชอบแก้ไขปัญหา
ขณะอีกกลุ่มหนึ่งนั่งดูอยู่ห่างๆเพื่อรอเวลารับผลประโยชน์
12 ตุลาคม 2554 15:43 น.
แทนคุณแทนไท
ว่างคนงาน
มีแต่คนพูดมาก..เพราะอยากดัง
มีแต่คนอยากนั่งคอยสั่งเขา
มีแต่คนอวดรู้แต่ดูเบา
มีแต่เอาง่ายง่ายสบายตน
มีแต่คนวางแผนแสนวิเศษ
มีแต่คนสังเกตมากเหตุผล
มีแต่คนติดกรอบระบอบบน
มีแต่คนใช้สมองไม่ใช้มือ
มีแต่คน เหยียบขี้ไก่ก็ไม่ฝ่อ
มีแต่คนคอยรอไม่ขอถือ
มีแต่แอบอยู่ห่างห่างฟังข่าวลือ
มีแต่ชื่อไม่มีตัวอยู่ชั่วคราว
มีแต่รอเดินตาม..ไม่เริ่มต้น
มีแต่คนเนื้ออ่อนกลัวร้อนหนาว
มีแต่รั้งไม่เห็นเป็นเรื่องราว
มีแต่ข่าวไม่เห็นหัวตัวเป็นเป็น
มีแต่คน หนักไม่เอาเบาไม่สู้
มีแต่ รู้ท่วมหัว ตัวไม่เห็น
มีแต่โตเกินการงานลำเค็ญ
มีแต่เข็นไม่รอดจอดข้างทาง
มีแต่ ดังแต่ท่อล้อไม่หมุน
มีแต่ คุณ มีแต่ หนู อยู่รอบข้าง
มีแต่องค์เอวกรอบทรงบอบบาง
มีแต่ ช่างหัวมัน ฉันไม่มา
จึงวันนี้.. คนว่างงาน นั้นอึงมี่
ขณะที่.. งานว่างคน อยู่ล้นหน้า
คนกับงาน..งานกับคนจนปัญญา
เหตุเพราะว่า..ขัดสน ว่างคนงาน
10 ตุลาคม 2554 15:17 น.
แทนคุณแทนไท
วันนี้เพลีย
หลับตาสักพัก
สงบศึกสักครู่
น้ำในใจไหวติง
นิ่ง สงบ เงียบงาม
อากาศ และอเวกาศ
เป็นธรรมใกล้เคียงกัน
ความรักทุกครั้งก็เช่นนั้น
ต่างกันเพียงกายภาพ บรรยาย
ขอสงบศึกสักครู่ยาม
ห้ามอารมณ์ที่เริ่มเสียหาย
ร้อยคำ ถนอมความคิด พริ้มพราย
ได้ หรือไม่ได้ มิใช่ประเด็น
กลับคืนสู่สภาวะ
สถานะ และเห็นที่ควรเห็น
เข้าใจ อย่างที่ควรเป็น
เช่นนั้น จึ่งมีเช่นนี้นา
ขอเดชะ
ขอตั้งจิตอุทิศว่า
บรรดาความดีที่มีมา
เป็นกุศลรักษาไปทั่วกัลป์
ถึงญาติมิตรทุกถิ่นที่
และสัมพเวสีเหล่านั้น
ปู่ตา ย่ายาย ผู้ล่วงไปในนิรันดร์
กลับคืนสู่สวรรค์ชั้นดาวพรหม
นี่เดือนอะไร
ไยฟ้าทั้งฟ้ายังหุ้มห่ม
ในจักรวาลบาดาลจม
ถล่ม ซ้ำ ซ้ำ จมธรณี
วันนี้เพลีย
ลูกเมีย ยังไม่มี
ชีวิตยังปรีดา เปรมปรี
ทำเลวทำดียังไม่มีอะไรมากมาย
สายน้ำเริ่มสงบนิ่ง
ไหวติงแค่จิต ความคิดทั้งหลาย
มิอาจหลอมรวมกันไว้ในแก้วประกาย
ของสายสำนึก ลึกกว่านี้
อินทร์ พรหม ยมเทพ ครุฑ
พิสุทธิ์ พิสิทธิ์ พิเศษศรี
ศรีบุญญาบารมี
ฤทธี สีขาว สกาวเก็จกาย
กายทิพย์ว่าบริสุทธิ์
ยังชำรุด ชำเราเสียหาย
ถ้าจิต วิปริต ซ่านกำจาย
มารร้าย ครอบงำกายงาม
พระจันทร์ที่ ๙ ตุลาค์ ๕๔ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1777
