4 มีนาคม 2547 17:29 น.
แทนคุณแทนไท
ฦ มิอาจลืมแก้วแววชีวิต
จึ่งอุทิศ ถึงรัก เคยแหนหวง
แท้เพราะรัก ยังเต็มปรี่ ฤดีดวง
เกินจะตวง ตักไป ให้ใครดู
จึงสู้เก็บ ความฝัน อันงันเงียบ
ที่เย็นเยียบ ในฝันเศร้า เฝ้าอดสู
เพราะข้องคิด คำนึง ถึงพธู
จึงหดหู่ อยู่ใน ทรมาน
ทรามาน ทรมา ชีวาวาต
เมื่อเธอขาด ปราถนา เคยไหวหวาน
ไปมีรัก อิ่มอาบ กำซาบมาน
จึ่งสราญสูญโศกวิโยคใจ
ครวญทุกครา ทุกคราว ร้าวในอก
ใจที่ฟกที่ช้ำ ที่ดำไหม้
เคยถามเศร้าว่าจะโศกวิโยคไย
เห็นไหมใคร เผยอยิ้ม แก้มพริ้มพราว
จึ่งอุทิศ แด่ดวงใจ ที่ร้าวราน
อุทิศแด่ วันวาน ที่เจ็บร้าว
อุทิศแด่ คืนฝัน เคยยืนยาว
อุทิศแด่ ความเหน็บหนาว ร้าวหัวใจ
แด่คนดี คนเดียว ในชีวิต
แด่มิ่งมิตร มิ่งมิตร เคยชิดใกล้
แด่คนเดียว คนดี ในดวงใจ
แด่คนให้ ความหมองไหม้ ที่มากมี
แด่ดวงไฟ ดวงไฟ ในคืนฝัน
แด่คืนวัน ในฝัน อันป่นปี้
แด่ทุกทุกข์ ปรารถนา บรรดามี
อุทิศแด่ ถ้อยวลี ที่เธอย้ำ
ว่า...หัวใจรัก
มีมากนัก เกินจัก จะเพ้อพร่ำ
แต่รักเรา เปล่าประโยชน์ จะจดจำ
ถึงงามล้ำ ก็ไม่กำ ชีวิตเธอ
ฟังเธอว่า เหมือนว่าน้ำตาตก
สั่นสะทก ร้าวในอก พี่เสมอ
แล้วเรารัก รักกัน ทำไมเธอ ?
น้ำตาเอ่อ จากฝั่งใจ ไหลล้นทรวง
แสนเสียดายคืนวันเคยฝันใฝ่
มอบรักให้จากใจไม่มีหวง
กว่าจะรู้ว่ารักเปล่าประโยชน์ปวง
ฤดีดวง ก็ช้ำเกินทำใจ
ฦ จะเป็นเช่นเธอว่า เมื่อรักเราเปล่าประโยชน์จะจดจำ ถึงงามล้ำก็ไม่กำชีวิตเรา...????
27 กุมภาพันธ์ 2547 19:41 น.
แทนคุณแทนไท
คนดี..ที่ ณ.นาทีนี้
เธอสถิตทอดทับไปทุกที่
ทั้งกลางใจในฤดีนี้ที่อบร่ำพร่ำรักเธอเพียงผู้เดียว
ที่ถึงแม้นผมจะละเมอเพ้อหาสักเท่าไร
เธอคงไม่รับรู้รับฟังแล้วในวันนี้
พร้อมกับที่ดวงใจฝันผมเลิกหวังเลิกเจ็บปวด
ผม..ฉลาดพอที่จะขอถอดใจ
เก็บจิตวิญญาณรักนั้นไว้
และให้เป็นกลายกลับเป็นเพียงความทรงจำ
ที่งดงามหวานหอม
ให้ใสส่องสว่างนำทางใจเส้นทางใจไฟฝัน
ให้ผมเพียรไปสู่ฝันอันยิ่งใหญ่มิท้อใจมิรอลา
ให้ผมทำสิ่งดีงามสานฝัน
ที่เธอหวังวาดให้เป็นจริงแทนเธอ
เธอ...
คนที่ผมแสนรัก
และเรียนรู้การหักใจทำใจมิไหวครวญ
ให้ผมรู้หยุด หวนไห้
เมื่อเธอได้ฝากบทเรียนรักบทเรียนใจ
ให้ไหวรับตั้งรับกับสายธารธรรม
มาน้อมนำใจให้ใสพิสุทธิ์ดุจหยาดน้ำค้าง
ให้รู้รัก รู้วาง รู้ว่าง และรู้ภาวนา
ให้มีสติมีปัญญาเลิกว่ายวน
หลงวงกรรม
ที่จะน้อมนำรัดรึงใจมิให้ใสว่าง
มิให้หลุดพ้นเกมกลเกมกาม
ที่ลามไหม้แผดเผาร่างใจ หากมิรู้ทันรู้เท่า
เฝ้าถาใส่ราวแมลงเม่าลงในกองไฟรัก
ที่แสนทุกข์หนักทุกข์ใจเสียไม่มี
เธอ..
ฝากพร่างใส
ราวเรียวแดดสวย
ราวดวงตะวันจันทราเอื้อโอบหล้า
เหมือนดวงดาราบนฟากฟ้า
ที่เธอ..
กระซิบบอกว่า
จะนำทางผมไปสู่ฝั่งฝัน
ดินแดนนิรันดร์อันงามเงียบ
ที่รออยู่ที่แสนไกลในโพ้นฟ้า
ผมถึงมีฝัน..
และฟันฝ่า
มาสร้างรังรักพักใจ
นะเรือนไทยแห่งนี้ไว้ฝันฝากใจ
ตามหัวใจดวงงามยามสงบ
ที่ผมพบความรำงับได้จากรักที่แสนดีงาม
เป็นเศษเสี้ยวความงามของงานเขียนที่ชื่นชม....คารวะผู้เขียนด้วยใจหลงรักงาน
17 ธันวาคม 2546 10:15 น.
แทนคุณแทนไท
1...
เป็นถ้อยคำสั้นสั้นอันฝังจิต
อยากจะบอกมิ่งมิตรแห่งใจว่า
ยังรักเจ้าเท่าเท่าที่ผ่านมา
ท่ามกลางกาลเวลาที่เปลี่ยนแปลง (แทนคุณแทนไท)
2...
รักเพียงเธอ เท่าเคยรัก อย่าระแวง
มิคิดแหนง หน่ายหน้า ไปหาใคร
มิเคยคิด เปลี่ยนตัว เปลี่ยนหัวใจ
เคยมอบไว้ รักเท่าใด ยังเท่าเดิม (รดา)
3...
ดาวบนฟ้ามากมายนับไม่หมด
ฝนทุกหยดมีมากเกินนับได้
แต่ความรักของฉันที่ให้ไป
มีมากมายกว่าสายฝนที่หล่นโปรย (kanoongkaning)
4....
รักเพียงเธอเท่าเคยรักที่รักจ๋า
แม้เวลาเปลี่ยนแปลงมิแหนงหนี
รักเธอหมดทั้งหัวใจที่ตัวมี
ใจดวงนี้ยังภักดีต่อคนเดิม (รดา)
5...
ขอเป็นเพียง ชายคนเดิม ช่วยเติมฝัน
เคยรักเธอ เท่านั้น ยังมั่นเสมอ
วินาที ลมหายใจ มีเพียงเธอ
ไม่เคยเผลอ ใจรัก ภักด์กับใคร (รดา)
6...
ดาวพราวพร่างพร่างพราวสกาวสุข
ใจมีสุขสุขมีเธอไม่เพ้อหนี
รักที่สุดสุดที่ใจใฝ่รักดี
รักที่มีมีที่เธอเสมอไป (น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม)
7...
รัก..สุดใจให้แด่เธอละเมอหา
วันอำลาจากจรวอนใจฝัน
ด้วยรักสองครองคู่อยู่เคียงกัน
สุดใจฉันมั่นรักแท้แน่คือเธอ.....ฯ (ราชิกา)
8...
ร้อยมาลัยแห่งรักถักทอให้
ร้อยดวงใจเปี่ยมรักสักรอยซึ้ง
มอบมาลัยดวงใจใครคนหนึ่ง
ที่ตราตรึงตัวเขานักรัก...สุดใจ (พยาธิ์)
9...
เพราะในใจดวงนี้ที่มอบให้
มีแค่เธอนั่นไงใช่เสมอ
ไม่เคยคิดบิดเบือนเลือนจากเธอ
ด้วยว่ารักเธอเสมอหมดหัวใจ (ผู้หญิงไร้เงา)
10...
วิงวอนเธอจงถนอมด้วยอ้อมจิต
เนาว์สถิตย์อิงแอบแนบหทัย
หากสวาทเลือนลบถูกกลบไป
เธอรู้ไหมฉันระทมตรมเหลือเกิน (ห้องฝัน)
11...
สุดใจรัก..ประจักษ์แจ้งแถลงจิต
จึ่งลิขิตอักษราภาษาสาร
ฝากแด่เจ้าเนาแนบใจดวงมาลย์
สื่อกลอนกานท์สายใยสานสัมพันธ์ (แว่นดอย)
12...
ฝากหทัยไออุ่นละมุนรัก
พิสุทธิ์ศักดิ์สมัครแน่มิแปรผัน
คงคุณค่าแห่งกาลทุกวานวัน
นิจนิรันดร์มั่นภักดิ์..รักสุดใจ (แว่นดอย)
13...
ปล...อยากให้ช่วยถ่ายทอดความงดงามทางภาษาต่อให้หน่อย
แล้วผมจะนำมาร้อยต่อจากบทข้างต้นครับ
ขอบคุณครับ
8 ธันวาคม 2546 09:35 น.
แทนคุณแทนไท
วันนั้น-วันนี้
เขียนกวีร้อยวลีทุกบาทบท
บรรจงจดศัพท์ถ้อยทุกถ้อยศรี
ผูกลำนำพร่ำคำ...ย้ำวจี
แทนความงามนามความมีที่หัวใจ
บทกวีที่เขียน...ในวันก่อน
ทุกบทกลอนกลางสำนึกจารึกให้
จากอารมณ์ร้อยรัดสัมผัสใจ
ทุกอาทรอาวรณ์ไหวในสำนึก
ใช้อักษรกลอนสารมานานแสน
ฝากสื่อแทนไมตรีที่รู้สึก
แทนความงามความงดหมดส่วนลึก
แทนรู้สึกลึกล่วงห้วงหัวใจ
แทนจริงใจมอบให้อย่างงามงด
แทนความสดงดงามความสดใส
แทน สัมพันธภาพ ความรักความห่วงใย
แทนหัวใจใฝ่ถึงทุกเวลา
แทนคำมั่นสัญญาเอมอิ่มอุ่น
แทนรักคือเขาขุนทรงคุณค่า
ไม่ไหลหลับกับเล่ห์กาลเวลา
วันข้างหน้ายังกล้าพอให้รอดู
บทกวีที่ฉันเขียน...ในวันนี้
ทุกวลีที่พร่ำย้ำยังจำอยู่
ยังข้นเข้มเต็มในหัวใจรู้
ยังพรั่งพรูอยู่อย่างไม่ห่างทรวง
พระพุธที่ ๗ ธันวาฯ / เที่ยงคืน
27 พฤศจิกายน 2546 09:37 น.
แทนคุณแทนไท
อิ่มงาม ในความเพ้อฝัน
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1720
