18 มิถุนายน 2547 15:00 น.
แทนคุณแทนไท
...
กลิ่นแก้มเจ้ายังกรุ่นละมุนละม่อม
รื่นรสหอมประทับใจจากไรผม
ระรวยรินดั่งอบร่ำมาพร่ำพรม
แววตาคมยังวับวามในความจำ
จากเรียวนิ้วผิวนวลอ้วนและอวบ
ทรงผมรวบปลายปล่อยปอยขอดขำ
ละไมมือเหมือนใยกลุ่มไหมดำ
พวงแก้มฉ่ำอิ่มระรื่นเมื่อประคอง
ยามนอน เคยหนุนแขนเราแทนหมอน
ยามอาวรณ์เป็นเพื่อนใจให้หายหมอง
ค่าของเจ้าเปรียบดุจมงกุฎทอง
ที่มาครองอาณาจักรความรักเรา
แม้เนิ่นนานมิเคยลืมความดื่มด่ำ
แต่เกินพร่ำร้อยความในยามเหงา
ความรักจากรอยพิมพ์ผู้พริ้มเพรา
ยังคงเนาแนบใจให้คะนึง
นับวันพรากจากเจ้าเข้าปีแล้ว
โอ้ดวงแก้ว แววระวี ที่คิดถึง
ความพันผูกในวันวานยังรัดรึง
กลอนนี้จึงส่งมาถึงด้วยหัวใจ
ถึง..
มหาบัณทิตใหม่ ดวงใจต้องแกร่งกล้า
แม้แรงล้าเจ้าอย่าได้หวาดไหว
พี่ขอมอบความรักล้นที่ท้นใจ
แทนพรชัย และของขวัญในวันงาม
ปล ๑
ข่าวกระซิบจากสายลมไกลว่า
ดวงใจคุณสิ้นหวังอย่างนั้นหรือคนดี ?
ดาวงามที่คุณตั้งใจคว้ามาไว้ในมือ
คุณก็ได้ดั่งใจแล้ว
อย่าทดท้อใจกับการต่อสู้ครั้งใหม่ที่รอคอยอยู่.
หลายคนเชื่อมั่นว่าคุณทำได้ ผมก็เช่นกัน
หลายอย่างคุณผ่านมาได้ วันนี้ต้องผ่านไปได้เช่นกัน ผมหวังเช่นนั้น
อย่าหมดศรัทธาในตัวเองอย่าหมดความภาคภูมิในความเป็นคุณ
จงรักตัวเองเช่นที่มีใครหลายคนรักความเป็นไปของคุณเสมอเสมอ
ปล ๒
วันที่คุณได้ดาวดวงนั้นมาไว้ในมือ
ผมมิมีโอกาสได้มอบดอกไม้ช่อสวย และบทกวีงามให้คุณดั่งเคยคิดหวัง
แต่จงรู้เถิดคนดี ว่าผมมากมายความยินดีแค่ไหน
บทกวีเหล่านี้ผมมอบให้คุณจงรู้ว่ามีคนรักความเป็นไปในคุณเสมอมา
หวังใจว่านับแต่วันนี้ไปด้วยปรารถนาจากดวงใจนี้
คุณจะมีแต่วันที่ได้ดั่งใจมาดหมายมีวันแห่งชัย
อย่าท้อน่ะ.จงมีดวงดาวในดวงใจเสมอเสมอ
-----------------สม่ำเสมอ---------------------------
พระศุกร์ที่ ๑๘ มิถุนย์ ๔๗ ๑๔.๒๖ น.
3 มิถุนายน 2547 14:25 น.
แทนคุณแทนไท
...
แทนใจแทนคุณแทนไท
แทนรู้สึกอุ่นไอหัวใจรัก
แทนปรารถนาที่หมายรออย่างแน่นหนัก
แทนดวงใจที่หมายภักดิ์ตลอดกาล
แทนร้อยพจบทกวีที่รู้สึก
แทนส่วนลึกรู้สึกอันไหวหวาน
แทนดวงใจที่เฝ้ารอมาแสนนาน
แทนดวงมาลย์ถึงดวงดาวในดวงใจ
แทน จริงใจ มอบให้อย่างงามงด
แทน สร้อยรสพจนา อันสดใส
แทน ความรัก มิเคยมอบให้แก่ใคร
แทน หัวใจ ที่ใฝ่ถึงทุกเวลา
แทนความงาม ความงดหมดส่วนลึก
แทนทุกส่วน เสี้ยวรู้สึก สิเนหา
แทนความหวง ห่วงดวงใจ ดั่งดวงตา
แทนทุกความ ปรารถนาจากหทัย
แทนรู้สึกทุกรู้สึกอันไหวหวาม
แทนถึงความปรารถนาที่ยากได้
แทนความเป็นมาที่เป็นไป
แทนใจแทนไทแทนคุณ
แทนคุณแทนไทแทนใจ
แทนทุกความห่วงใยให้อกอุ่น
แทนทุกความทรงจำ ละไมละมุน
แทนถึงคุณ ที่คิดครุ่น ตลอดมา
แทนความรู้สึกเอมอิ่มอุ่น
แทนเปรียบรักคือเขาขุนทรงคุณค่า
แทนคำมั่น มากมายกว่า คำสัญญา
แทนสัจจา สัตย์จริง จากหัวใจ
แทนคุณงาม คุณคนดีมากมีค่า
แทนเทียบเท่าแผ่นฟ้าชลาศัย
แทนคำพร คำวอน จากดวงใจ
แทนรู้สึกที่โหยไห้ ตลอดมา
แทน สำนึก รู้สึกรักรู้สึกชอบ
แทน ถ้อยที่ร้อยมอบเสน่หา
แทน คำฝากจากปากแทนสัญญา
แทน สัจจะ วาจา ว่าจริงใจ
แทนใจแทนใจจากใจจริง
แทนรู้สึกจากทุกสิ่งที่หมายได้
แทนถึงคุณ คนงามในดวงใจ
แทนคุณแทนไทให้แด่คุณ
๐๓ มิถุนาย์ ๔๗ ๑๓.๕๙
28 พฤษภาคม 2547 13:54 น.
แทนคุณแทนไท
...
อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน....
แต่ทุกข์ความ ขมขื่น ยังเพรียกหา
ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา
ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง
ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก
บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง
เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง
เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย
แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน
แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้
ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ
อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี
กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก
ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี
เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี...
มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ แทนคุณแทนไท
แต่กาลนี้ ฉันเพียร เขียนกลอนเศร้า
มองดูเขา หวานชื่น คืนสดใส
ต่างกับฉัน ต้องทนเหงา ไม่มีใคร
ไม่มีให้ แม้แต่ใจ ที่เจ็บเจียน
นับแต่นี้ กาลไหนไหน ไร้คนรัก
คนเคยภักดิ์ รักร้อน จรแปรแปลี่ยน
ไม่มีแล้ว แม้มือเย็น ใต้แสงเทียน
เธอหมุนเวียน เปลี่ยนคน ทนเจ็บจำ...รดา
อย่ากระนั้นว่าเราสองจะครองคู่
แค่ตามดูอ่านกลอนอ้อนให้ช้ำ
จะหาใยใจยากจะฝากคำ
จะเรียนร่ำรักที่ไหนให้สมกมล ?...พี่ทิกิ
อยากหนีรักให้ไกลใจสุดท้อ
จะไม่ขอพบเธอในทุกหน
ด้วยรักช้ำระกำใจให้ทุกข์ทน
ขอเป็นคนแกร่งกล้าและท้าทาย
อาจจะมีบางวันฉันเหนื่อยนัก
ขอหยุดพักดวงใจไม่สลาย
อาจจะมีใครคอยอยู่เคียงกาย
ยังไม่สายหากเสาะหามาพบกัน...ราชิกา
ฤารักจักหักหาญรานสลาย
จากก็เจ็บเจียนตายทะลายฝัน
จะเอื้อมกอดทอดดับกับตะวัน
จงไหม้ฝันให้มันวอดกอดเพียงลม...tiki
อดีตแม้ มิอาจ จะย้อนคืน
แต่ทุกความชมชื่นคืนสุขสม
ทุกริ้วรอยปรารถนาในอารมณ์
ยังพร่างพรม ห่มทั่ว ทั้งหัวใจแทนคุณแทนไท
มาเห็นห้องเก่าในอดีต
ชวนให้คิดถึงภาพเคยสดใส
บทเรียนรัก มันคอยสอน บทเรียนใจ
จึงทำให้ ต้องทุกข์ทน อย่างทุกวัน
อยากกลับไปได้ใน ทวิภพ
จะไม่คบ กับเธอ ให้โศกศัลย์
จะลืมคน ที่พาทุกข์ ให้จาบรร
หยุดความฝัน ในครั้งแรกที่พบเจอ
ถ้าหากรู้ รักจะเป็น ดังเช่นนี้
คงไม่มี อดีต ให้รักเธอ
ถ้อยคำ ที่เอ๋ยอ้างเสมอ
บอกว่า อยากเจอรักเธอคงไม่มีกวีบ้านไร่
แม้กาลเก่า เรานั้นช่างแสนหวาน
มีแต่เรื่อง พบพานหวานเสมอ
แต่ตอนนี้ สิ่งที่พบ ประสบเจอ
กลับตรงข้ามเสมอ ในดวงใจ
มีแต่ขม ระทมจิต ติดความหลัง
มีแต่ความ พลาดพลั้ง รักหม่นไหม้
ต้องนั่งเศร้า เงียบเหงา เศร้าหทัย
กับความรักที่ไปไม่ย้อนคืน ผู้หญิงไร้เงา
ฟังเพลงรักยังกลายเป็นเพลงเศร้า
เพราะหัวใจเปลี่ยวเหงาและขมขื่น
รู้ทั้งรู้ว่าอดีตมิย้อนคืน
แต่ทุกข์ที่ขมขื่น ยังมากมีแทนคุณแทนไท
มากาลนี้เหลือแต่เศร้าที่เคล้าใจ
ด้วยการผ่านความเป็นไปแห่งใจนี้
ทั้งปร่าปวดปรารถนาบรรดามี
ทุกทุกข์ที่ช้ำชีวี ตรอมระทม
จึงขับขานภาษาประสาเศร้า
ช่วยครวญเสียงเพียงเบาเบาด้วยใจข่ม
ผสมหวานผ่านลิ้นที่ลิ้มชม
ด้วยความขมขื่นคืนอันขืนใจ
ยากจะเก็บความลับประทับจิต
จึงลิขิตอักษราเพื่อหวนไห้
กับอดีตเจียนเจ็บในหทัย
มิหวังได้..วันก่อนมาย้อนคืนยอดหญ้า
25 พฤษภาคม 2547 14:16 น.
แทนคุณแทนไท
...
อดีตแม้ มิอาจย้อน มิอาจคืน....
แต่ทุกข์ความ ข่มขื่น ยังเพรียกหา
ยังเร้าใกล้ ให้ดวง ใจทรมา
ท่ามกลางความ ปรารถนา ที่ป่นพัง
ท่ามกลางความ รู้สึก ที่เปล่าแปลก
บนทางแยก ทางใจ เหมือนไร้หวัง
เสี้ยวอดีต ที่ยัง หวีดหวิวดัง
เหมือนสายลม ที่พรมสั่ง รอยอาลัย
แม้อดีต มิอาจคืน มิอาจย้อน
แต่ยากถอด ยากถอน ความหมองไหม้
ที่เจ็บร้าว หนาวทั่ว ทั้งหัวใจ
อยู่กับความ เป็นไป ที่เคยมี
กาลก่อนนั้น ฉันเคย เขียนกลอนรัก
ร้อยถ้อยภักดิ์ ศัพท์สร้อย ทุกถ้อยศรี
เฝ้าเขียนฝาก ปรารถนา บรรดามี...
มากาลนี้ เหลือแต่เศร้า ที่เคล้าใจ
พระอังคราที่ ๒๕ พฤษภ์ ๔๗/๑๓.๓๖ น.
20 พฤษภาคม 2547 09:37 น.
แทนคุณแทนไท
จดหมายถึงดวงจันทร์.
จันทร์เจ้าเอย
ถึงใจเคยเอ่ยอ้างอย่างใหญ่ยิ่ง
แต่เหลือแค่แง่อดีตหวีดหวิวอิง
เป็นแค่เพียงความจริงสิ่งเคยมี.
นานเนิ่นแค่ไหนแล้ว
ที่ใจดวงหนึ่งมิได้พานพบความรู้สึกปรารถนาอันงดงามเหมือน ณ.ขณะนี้ ที่รู้สึก
วันนี้วินาทีนี้ ความรู้สึกที่ทับโถม
ช่างน่ายินดียิ่ง
แม้รู้สึกเหล่านั้นจะเป็นแค่แรงปรารถนาแห่งใจของคนหนึ่งคนถึงจันทร์ดวงงาม
ซึ่งถึงแม้จันทร์งามมิอาจรับรู้หรือมิรู้จะรับ
หรือแม้ทั้งจันทร์งามรู้ก็ยังยากยิ่งที่อาจได้มีเช่นที่มาดหมาย.
จันทร์เจ้าเอยหากเจ้าเดินผ่านมาบนเส้นทางสายนี้
จงรู้เถิดว่ามีหนึ่งดวงใจดวงหนึ่งที่ชมชื่นจันทร์งามดวงนี้เสมอเสมอ
ขอบคุณจันทร์ดวงเด่น...
ที่ทอดวงจรัสแสงอันงดงาม.
จันทร์เจ้าเอย
อยากเปิดเผยดวงใจให้จันทร์รู้.
ว่าเจ้างดเจ้างามยามพิศดู
แม้ทั้งรู้ว่ามิอาจจะได้มี..
เจ้าจันทร์งาม
ก็เป็นความรู้สึกจากใจนี้
แม้ร้อยถ้อยได้ไม่เท่ารู้สึกมี
แต่เป็นปรารถนาบรรดาดีจากส่วนลึก
จันทร์เจ้าเอย
จึงเก็บงำมิให้เผยที่รู้สึก
ทั้งที่เร้าร้อนทั่วในใจลึก
ถามรู้สึกเป็นอย่างไรเมื่อไกลตา.
เจ้าจันทร์งาม
อยากสื่อความรู้สึกปรารถนา
แม้ไม่นานวันพรุ่งต้องไกลตา
จันทร์จะยังส่องจ้าในหัวใจ
เจ้าจันทร์งาม
มากับความรู้สึกอันหวามไหว
ได้แต่ มองจันทร์มา แลจรไกล
หฤทัย ได้แต่ คิดพินิศดู
ณ.วินาทีนี้
วินาทีซึ่ง...อีกไม่กี่กาลจะล่วงไป
จันทร์ดวงงามก็จะลาจรไปไกล ณ หนใดมิรู้ได้
ขอบคุณความเป็นไปทุกทุกวินาทีที่เดินมา
ที่นำภาพจันทร์งามมาทอทับลงบนดวงใจดวงหนึ่งนี้
จันทร์เจ้าเอ่ย
ใจมิเคยเผยใจให้ใครถึง
เป็นรู้สึกนานเนิ่นในคำนึง
ที่วันหนึ่งวันนี้มาได้มี.
จันทร์งามจักงามเป็นนิรันดร์เช่นเดียวกับใจดวงหนึ่งดวงนี้นั้น
ที่จะคิดถึงจันทร์งามตลอดไป
แม้ใจเคยเอ่ยซ้ำสักกี่คำ
แต่ในใจมามากล้ำเกินคำไข
ไม่มีความปรารถนาบรรดาใด
ให้เท่าที่หวังใจให้จันทร์งาม.
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1638
