30 มีนาคม 2548 11:41 น.
แทนคุณแทนไท
...น้ำตาตกเต็มอกตื้นสะอื้นสะอึก
หลั่งท่วมท้นล้นรู้สึกสะอึกสะอื้น
ไม่ริรู้มิสู้ฝันทุกวันคืน
กลัวรอยขื่นจะเข้าข่มถมอารมณ์
เหตุเพราะเจอคำเธอตัดสลัดรัก
กลายเป็นคนอกหักเพราะรักขม
โลกที่เคยสวยใส ไม่ภิรมณ์
อกไหม้ตรม ให้ขมขื่นสะอื้นใจ
น้ำในอกตกต้องนองรู้สึก
ในคืนหนาวคราวดึกรู้สึกไหม
เสียงสะอื้น ระรื้นริน จากถิ่นใด
นั้นหละเสียงร่ำไห้ใจชายครวญ
ปวดเจ็บนักรักเอ๋ยไม่เคยคิด
จะได้มาแนบสนิทจิตปั่นป่วน
ป่วนคะนึงที่อืออึ้งอยู่อึงอวล
จึงเขียนกลอนทบทวนยามป่วนใจ
อารมณ์เอ๋ยโอ้ว่าอารมณ์โศก
เหมือนว่าโลกทั้งโลกมาหลับไหล
น้ำตาเอ๋ยไม่เคยเอ่ยเผยความนัย
เหตุไฉนมาไหลช้ำเพราะคำคุณ
เขียนนิราศรักร้างลาน้ำตาไหล
ล้นจากนัยดวงหทัยละไมอุ่น
ได้แต่วอนไหว้ว่าฟ้าจงการุณ
ขอผมคิดลืมคุณได้สักครา
เมื่อความรักร้างลาน้ำตาร่วง
เสมือนชิดสนิทบ่วงสิเน่หา
จากวันนั้นจนวันนี้หลายวันลา
แต่ไยความทรมาน์ ยังว้าใจ
ทั้งที่ใจยับเยินเกินเสียแล้ว
แต่ยามคิดถึงพิมพ์แก้วยังหวั่นไหว
ทั้งที่กายสัมพันธ์ผันไปไกล
แต่ทำไมหัวใจไม่ลืมคุณ
โอ้รักเอ๋ยเคยรักสลักแน่
โอ้ดวงแดเคยแน่นักรักเคยอุ่น
โอ้พิมพ์เอ๋ยเคยแนบแอบอกคุณ
ไม่มีแล้วไอละมุนเคยกรุ่นจำ
น้ำในตาหลั่งมาไม่รู้ดอก..
ว่ารินออกมาบอกความชอกช้ำ..
โอ้หัวใจ เจ็บแล้ว ไยไม่จำ..
หรือริยำ อยากจำ แต่ทำลืม
พระพุธที่ ๓๐ มีนาคม ๒๕๔๘
28 มีนาคม 2548 17:24 น.
แทนคุณแทนไท
พระจันทร์ที่ ๒๘ มีนาคม ศักราช ๒๕๔๘
เป็นครั้งแรกเขียนที่นี่ นนทบุรีที่รัก..
ถึงคุณคนดี..
น้องได้เห็นลายมือพี่แล้ว น้องคงคิดซินะว่าไม่เห็นลายมือจะเข้าท่าเลยสักนิด.
แม้ลายมืออาจไม่ค่อยเข้าท่า.แต่พี่วาดหวังนะ ว่าอยากให้น้องเข้าใจ
คนดี.(หรือจะเรียกเด็กดี ดีหนอ)
หลายเพลามาแล้วจากหัวใจพี่ มิได้ขบเขียนประโยคที่ใจคิดถึงใครมาเป็นแรมปี
น้องสาวคนดีของพี่.
ขอบคุณนัก สำหรับทุกความรู้สึกและทุกส่วนความปรารถนาดีดีที่น้องมีถึงหัวใจพี่เสมอเสมอ
คำขอบคุณจากพี่คงยากจะอธิบายใจที่มีถึงเจ้าได้
ย้อนระลึกนึกกลับไป
นับเป็นความประหลาดใจ
ที่ผมมิเคยคิดคาดว่าจะมีวาสนาได้เจอแหละได้รับความรู้แสนงามจากหัวใจใครไหนในโลกไซเบอร์นี้
หลายเดือนแล้วซินะคนดี
ที่ได้พบและรู้สึกสัมผัสกันถึงหัวใจของคุณ
เคยถามตัวเองครับว่า เพราะเหตุใดกันหนอในกาลที่ผมได้รู้จักคุณในวันนั้น
ความเป็นคุณถึงได้ทำให้ผมห่วงใยมากมายนัก
บัดนาทีนี้คุณจะเชื่อหรือไม่หนอเด็กดีของผม
ว่าหัวใจและแรงปรารถนานั้นในวันก่อน เป็นบริสุทธิ์จากใจ
ที่มิเคยคิดคาดวาดปรารถนาว่าจะได้รับสิ่งใดย้อนคืนมาจากใจคุณ
ได้แต่หวังนะเด็กน้อยของผม
วินาทที่ผมขบเขียนทุกวจีใจขณะนี้
อาการป่วยเจ็บของคุณจะทุเลาเบาหายลงไปได้บ้าง
ฦ ถ้าฟ้าจะมีเมตตา ขอให้ความเจ็บกายไม่สบายด้วยโรคภัยของคุณ หายเสียทีเถิด
นั้นคือคำอธิษฐานใจในทุกบ่อยของหลายๆค่ำคืน ที่มีถึงคุณ
สำหรับผม
คุณยังเยาว์และเดียงสานัก ที่จะเจอแต่ความเจ็บเจียน และเจ็บปวดทุกขณะใจเช่นที่เป็นอยู่ปัจจุบันใจนี้
เด็กดีของลุง หนูยังต้องโตและจงรู้เถิด
ยังมีสิ่งอัศจรรย์ใจมากมายในโลกสีน้ำเงินใบนี้รอคอยหนูอยู่
เข้มแข็งนะเด็กดีของลุง.
เชื่อลุงไม๊เด็กดี
สำหรับทุกชีวิตที่เกิดมามีเหตุผล และมีความหมายเสมอ
ชีวิตหนูก็มีความหมายเช่นกัน ถ้ายังนึกไม่ออกว่าความหมายนั้นซ่อนอยู่ที่ใด
ง่ายมากนะเด็กดี อย่างน้อยหนูเป็นอีกหนึ่งความหมายดีดีสำหรับลุง
ลุงเป็นกำลังใจให้หนูนะสาวน้อย
หนูเคยนับวันเวลาหรือไม่นะ
ว่านานแสนนานเท่าไรแล้วที่เรามีวาสนาได้รู้จักกัน
แม้ถึงว่า ลุงจะมิเคยแม้จะรู้จักความเป็นกายภาพใดใดในความเป็นหนู
แต่สิ่งเหล่านั้นลุงมิใคร่จะใส่ใจมากกว่าความยินดีที่ได้รู้จักใจดวงงามจากหนูนะเด็กดี
ลุงแสนรักและนิยมยินดี ในทุกความสำพันธ์ที่เราได้รู้จักกัน.
วันนี้สาวน้อยของลุงยิ้มหรือยังหนอ.
ยิ้มบ้างนะ รอยยิ้มของหนูอาจทำให้โลกนี้น่าอยู่กว่าที่เป็นก็ได้ ลองทำดู
หลายครั้งหลายหนในความคะนึงนึก
มักมีคำถามที่ลุงอยากทราบความเป็นไปในความเป็นหนูแวะเวียนมาเยือนเสมอๆ
แม้ลุงมิอาจขืนอารมณ์ให้หนูสนิทใจได้ว่าลุงแสนเป็นห่วง
แต่จงรู้เถิด
วินาทีที่ได้รับรู้ความเจ็บปวดของหนู
ลุงแสนจะกระวายกระวนหัวใจ
เมื่อมิรู้ว่าจะช่วยเหลือสิ่งใดได้ ก็ได้แต่หวังว่าแรงใจจากลุง
จะเป็นพลังให้หนูได้ผ่อนความเจ็บกายไม่สบายนั้นลงได้บ้าง..
อันที่จริงลุงรู้นะคนดี ว่าหนูนั้นเข้มแข็งเหลือประมาณ
แต่จงรู้สิ่งหนึ่งไว้เถิด
หนูมิได้เข้มแข็งอย่างโดดเดี่ยว
ลุงจะอยู่ทุกที่เท่าขณะใจที่หนูต้องการนะคนดี.
สุดท้ายแล้วหละเด็กดี.
ก่อนลุงจะขบเขียนประโยคใดใดถึงหนู
ลุงก็เพิ่งก้าวผ่านความทุกข์แห่งอารมณ์ที่ได้แต่ยอมรับและนอบน้อมต่อชะตากรรมมา.
ความเป็นไปในหลายวันที่ผ่านมา สอนลุงว่า
หมื่นแสนล้านชีวิตบนโลกนี้ล้วนมีทุกข์ทั้งสิ้น
ทุกข์ในหัวใจของเราอาจไม่เท่าส่วนเสี้ยวความทุกข์ใจของใครๆอีกหลายคน
ยังมีคนที่ทุกข์ใจกว่าเรา
คนที่แม้มีทุกข์แต่ยังคงกอบเก็บความสุขมาร้อยต่อได้
แหละรวมทั้งมีชีวิตได้อย่างเข้าใจตัวและเข้าใจตน
ยังมีจริงๆนะเด็กดี ยังมีอีกมากมายเหลือคณา
แล้วเราหละ.
ทำไมลองทำ ลองสร้างใจบ้าง
...ลุงอยากมีความสุข และอยากเห็นหนูมีความสุขด้วย...
...เด็กดีของลุง...
ด้วยหัวใจที่หวังส่งถึงหัวใจหนู.
แทนคุณแทนไท
ปล.ไม่รู้ว่าหนูจะเข้าโรงหมอตามคำหนูว่าสักวันไหน แต่จากใจลุงครับไม่ว่าหนูอยู่ที่ใด หัวใจลุงจะติดตาม...
พระจันทร์ ๑๗.๐๔ นาฬิกา
17 มีนาคม 2548 12:20 น.
แทนคุณแทนไท
...
สัญญาเคยจารึก......................ร้อยรู้สึกมาเสนอ
ความนัยจากใจเธอ.................เชื่อเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
คำมั่นที่น้องให้........................เป็นแรงใจให้กล้าแกร่ง
ร่างกายที่อ่อนแรง...................จึงเข้มแข็งแกร่งหัวใจ
กายจากไม่พรากหรอก............ใครคอยบอกอย่าหวาดไหว
สัญญารักสัญญาใจ...................เป็นสายใยให้มั่นคง
เหนื่อยล้ายังกล้าก้าว................กายจะร้าวเป็นผุยผง
หนึ่งใจนี้ ที่ยืนยง.....................จะซื่อตรง จนวันวาย
ยิ่งไกลในเส้นทาง....................กายยิ่งห่างยิ่งจางหาย
รู้แต่มีอยู่มากมาย.....................แต่มิหมายจะได้มี
ลาแล้วน้องแก้วจ๋า....................หลั่งน้ำตาเขียนมานี่
อย่าให้รอเลยคนดี....................สิ้นแล้วพี่วาสนา....
ความรักยังแน่นหนัก................แต่สุดหักทรมาน์
ใกล้ใจแต่ไกลตา.......................วาสนาไม่น่าทำ
จำปีกี่ปีจาก..............................ไม่เคยอยากจะเอ่ยคำ
ต้องมาเหน็บเจ็บประจำ..............รักมีกรรมต้องทำใจ.
สายัญเจ้าสัญญา.........................มาลาฟ้าไปหนไหน
ดวงดาวประกายไฟ....................ไฉนหนอ ไม่ทอแสง
น้ำค้างในคืนดึก.........................ให้รู้สึกเหมือนสิ้นแรง
สัญญาอย่าแสดง.........................รักอย่าแกล้งอย่าแสร้งเลย
ความนัยจากใจนั้น.....................ปัจจุบันต้องเปิดเผย
อย่าซอนซ่อนคะนึงเลย...............หัวอกเอ๋ย เคยรักกัน
แจ้งใจให้รู้ตัว.............................ให้ถ้วนทั่วหัวใจฉัน
สิ้นรักแล้วก็แล้วกัน....................ทุกสัมพันธ์มีเวลา
ความเอยเจ้าความรัก..................เคยแน่นหนักเป็นนักหนา
เมื่อต้องถึงกาลกล่าวลา.................น้ำในตาก็หลั่งริน
จารึกเป็นอักษร............................ร้อยบทกล่อนก่อนจบสิ้น
เจ้าดอกฟ้าโปรดจงยิล...................ขอบคุณที่โน้มดิน ลงมาคลอ
......
พระฤหัสฯที่ ๑๗ มีนนาฯ ๒๕๔๘
2 มีนาคม 2548 18:49 น.
แทนคุณแทนไท
...
เรียงร้อยที่กระทรวงการค้า ประเทศไทย
ถึงคุณอันเป็นที่รัก.
ราตรีกาลนี้ที่ผมกำลังนิ่งนึกถึงคุณ
คุณกำลังคำนึงนึกถึงใครอยู่น่ะคนดี *-*
จดหมายฉบับนี้อาจเป็นจดหมายฉบับแรกที่ผมส่งมาถึงคุณนับแต่วันที่เรากล่าวลากันอย่างเป็นทางการ
ที่รักของผม (ขออภัยนะครับที่ผมอาจเอื้อมที่จะใช้คำนี้แด่คุณ เพราะจนเวลาล่วงมา ณ.บัดนี้ คุณยังเป็นหญิงอันเป็นที่รักของผมเสมอเสมอ แม้ถึงว่าสำหรับคุณ ผมเป็นเพียงเสี้ยวอดีตที่ผ่านพ้นไปหลายเพลาแล้วก็ตามที)
ที่รักของผมวันนี้ในวันเวลาที่ความสัมพันธ์เราได้สงบเงียบลงสิ้นแล้วเช่นนี้
ผมจึงได้กล้าที่จะส่งปรารถนาในหัวใจมาวางลงตรงหน้าคุณอีกสักครั้งหนึ่ง
วันคืนที่ล่วงมาจนวันนี้คุณสบายดีหรือไรที่รัก
คุณอาจแปลกความรู้สึกที่ได้เห็นวลีแบบนี้จารึกผ่านถ้อยอักษรจากผมถึงคุณเป็นครั้งแรก
ไม่แปลกหรอกที่รักที่ผมจะถามคุณด้วยวลีที่มิเคยถามคุณเลยสักครั้งเช่นจดหมายฉบับเก่าก่อนที่เคยสื่อส่งถึงคุณในกาลอดีตนั้น
คงเป็นเพราะวันนี้ทุกความคำนึงนึกยามเมื่อผมรู้สึกถึงคุณ ภาพแห่งความเป็นไปแห่งคุณช่างเลือนลางยิ่งที่รัก
ผมจึงจะกล่าวแค่ปรารถนาให้ชีวิตคุณงดงามอย่างเช่นที่ผ่านมาก็หาทำให้ผ่อนความรู้สึกห่วงใยลงได้ไม่
คุณคงสบายดีนะที่รัก คงมีชิวิตที่งดงามดั่งที่คุณวาดหวัง สมปรารถนาดั่งที่คุณเลือกเป็น
..........................................
ปีหนึ่งกับกว่าเศษเสี้ยวเดือนอีกนิดน้อยที่เราแยกความเกี่ยวโยงถึงกัน
เป็นหนึ่งปีที่ผมใช้เวลาทุกทุกวันเก็บทุกเสี้ยววินาทีของความสัมพันธ์เก้าปีที่ยาวนานที่แสนจะงดงามและเป็นดั่งภาพฝันลงไว้ให้ลึกเต็มห้องใจ
ให้เต็มจนไม่เหลือเนื้อว่างแห่งความเจ็บร้าวในวันที่เราต้องกล่าวคำลากันโดยมิมีทางเลี่ยงเป็นอื่นได้ในวันนั้น
วันนี้ผมทำได้แล้วที่รัก
ที่รักของผม
ความรู้สึกแห่งความรักในกาลเก่าที่ผมเคยมีถึงคุณ
จนบัดนี้ยังเป็นภาพแห่งฝันและรางวัลแห่งกาลเวลาที่ผมแสนภาคภูมิใจเสมอเสมอ
จงรู้เถิดคนดี คุณเป็นนางฟ้าตัวน้อย และเป็นเทพธิดาใจของผมเสมอเสมอ
นางฟ้าตัวน้อยของผมวันนี้คุณจะเป็นอย่างไรบ้างน่ะ
นี่คือหนึ่งในความครุ่นคำนึงที่ใจผมประหวัดถึงคุณตลอดมาในหนึ่งปี
คุณจะยังคงเป็นนางฟ้าผู้แสนดี มีดวงใจอันเบิกบาน เช่นวันวานรึไม่หนอ ผมได้แต่ถามใจ
.............................................
คนดีของผม
แปลกแต่จริงที่ความพลาดหวังในสัมพันธภาพของเรา
ที่กลายเป็นภาพฝันที่มิอาจเอื้อมได้ในอดีตที่ผมเคยเสียใจและเจ็บร้าวยิ่งแทบใจจะขาดรอน
แต่ที่รักของผม ณ วินาทีนี้
ผมกลับค้นพบความยินดีที่มิเคยหมายว่าจะเกิดขึ้นในหัวใจผม
ว่าวันนี้การจากไปของคุณแม้มิใช่สิ่งที่ผมยินดีให้เกิดขึ้น
แต่ทำให้ผมค้นพบคำว่า *รักจักงดงามเป็นนิรัดร์*
วันนี้สำหรับเวลานี้คุณงดงามเป็นนิรันดร์ในหัวใจผมยิ่งแล้วที่รัก และจะเป็นเช่นนี้ตราบเท่าที่จิตวิญญาณดวงนี้ของผมยังไม่สลายไป
ความสำพันธ์ที่พังครืนลงในวันนั้น วันนี้ยิ่งทำให้ผมภาคภูมิในรักที่ผมมีถึงคุณ ให้ดวงใจแห่งรักนี้ได้รู้ว่ารักงดงามโดยมิมีความรู้สึกต้องครองคู่เป็นเยี่ยงไร
.................................................................
คนดีของผม
วันนี้ทุกทุกวินาทีผมยังคิดคำนึงถึงคุณในทุกแรงปรารถนาดีไม่เสื่อมคลาย
ไม่ว่ากาลจะผ่านไปเนิ่นนานสักแค่ไหน
คุณจงรู้เถิดว่าทุกปรารถนานั้นยังคงมีให้คุณเสมอเสมอ
ที่รักของผม ผมอยากเห็นทุกวันคุณมีแต่ความสุขน่ะคนดี
แม้มีวันใดทุกท้อใจ ยากลำบาก ผมก็หวังใจให้คุณก้าวข้ามไปได้
ยิ้มสู้น่ะคนดี คนเก่งและคนจิตใจดีงามเช่นคุณต้องมีวันแห่งชัยชนะทุกทุกวัน ผมเชื่อมั่นเช่นนั้น เชื่อมั่นจริงจริง
...........................................................
ที่รักของผม ผมปรารถนาจะถามไถ่และบอกเล่าเรื่องราวมากมายให้คุณรู้
แต่คงเป็นเหมือนทุกครั้งที่เมื่อร้อยถ้อยคราวใด
ความรู้สึกที่ล้นหลั่งในใจก็บรรยายได้ไม่หมดสิ้นสักที..
ที่รักของผม
ท้ายที่สุดของแรงปรารถนาในรอบหลายปีที่ผมอยากบอกคุณ
ให้คุณจงรู้เถิดว่าคุณยังเป็นรักอันนิรันดร์ในใจผมเสมอ
ผมขอบคุณความภาคภูมิใจที่คุณเคยมอบให้
ขอบคุณความองอาจที่คุณมอบไว้
ทำให้ผมได้กล้ามีกล้าทำและกล้าเชื่อในทุกทุกสิ่ง
รวมทั้งขอบคุณแรงบันดาลใจที่ช่วยให้ผมได้รู้จักผ่อนพักความรู้สึกนึกคิด
และบันดาลให้ร้อยถ้อยคำในแรงปรารถนาของส่วนลึกในจิตวิญญาณที่ผมรู้สึกได้ ที่รัก
ผมขอบคุณ..
โปรดเถิดคนดี เปิดหัวใจรับคำขอบคุณจากหัวใจผมนะคนดี
.......................................
คนดีของผม
ถ้าวันนี้มีสิ่งกังวลใจเกิดขึ้นบ้างในเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างเราในใจคุณ
ผมอยากบอกคุณน่ะคนดีที่รัก ว่าวันนี้ดวงใจผมสบายดียิ่งแล้ว
ขอให้คุณอย่าได้รู้สึกผิดใดใดเลย
และเช่นกัน....ในกาลก่อนนั้นหากมีสิ่งใดที่ความเท่าทันในความเป็นผมมิอาจคิดได้ในขณะนั้นผมขออภัย
แปลกจริง
สำหรับผมแรงปรารถนายังคาคับอยู่ในใจมากมาย
เพราะยามที่ผมร้อยถ้อยถึงคุณเสมือนผมได้พบคุณอีกครั้งหนึ่ง
ที่รักของผมผมสารภาพว่า
มีหลายคราที่ผมแอบใช้คุณเป็นแรงบันดาลใจในการเรียงถ้อยร้อยความ
แหละวานหนึ่งแอบใช้คุณเป็นแรงบันดาลใจเขียนจดหมายรักขึ้นมาฉบับหนึ่ง
คงเป็นเพราะผมคิดถึงคุณในบรรยากาศรักอันอบอวลไปด้วยความหวานหยดของภาพยนต์ที่กำลังลงโรงในขณะนั้น
ที่รัก ผมคิดถึงจดหมายรักของผมที่เคยส่งถึงคุณ
คิดถึงหนังสือรวมถ้อยร้อยกวีที่ผมทำเพื่อคุณ
วันนี้เป็นพวกเขาอย่างไรบ้างหรือ ฝากถามข่าวหน่อยเถอะคนดีว่าพวกเขาสบายดีหรือไม่บอกเขาเหล่านั้นด้วย ว่าคนไกลคนนี้
คิดถึง
รัก
และหวงแหนหมดใจเช่นเดิม
.......................................................................
ด้วยดวงใจเปิดผนึกความรู้สึกถึงคุณ / แทนคุณแทนไท
15 กุมภาพันธ์ 2548 18:58 น.
แทนคุณแทนไท
...แด่วันแห่งรัก...เมื่อรักห่างร้างแรมยิ่งแต้มเศร้า
ในวันหนาวจึ่งร้าวรานกว่าวานไหน
ในดวงมานที่ซานซบสยบนัย
ยังเจ็บแปลบแนบหทัยหัวใจชาย
ทุกข์ท้อโถมโรมเร้าเศร้าถึงจิต
เหตุพ่ายพิษความรักที่หักหาย
ชีวิตสิ้นสูญหวังซังกะตาย
มานสลายมลายหมดที่งดงาม
เหลือแต่ความที่ถามโศกวิโยคอยู่
ในรู้สึกระลึกรู้ทุกคำถาม
แต่สร้อยเศร้ายังเย้ายั่วทุกเนื้อนาม
สุดจะห้ามความคิดยามพิศถึง
ที่ตรงนั้นฝันเอ๋ยเคยพิลาศ
บุพชาติสะอาดใสในโลกหนึ่ง
ยังหอมหวลชวนหาทุกตราตรึง
ในคะนึงยังซึ้งซ่านทั้งมานเรา
กล้ำสะอื้นกลืนสะอึกระทึกระทด
น้ำตาหยดรดแก้มแต้มความเศร้า
ยามเหว่หวาดขลาดสะทกหัวอกเยาว์
ขมก็ข่ม ถมเข้า เอาเป็นทุน
เคยเด็ดเดี่ยวแม้เดียวดายเมื่อกายทุกข์
ใครที่ปลุกปลอบให้ใจละไมอุ่น
ใครที่เคล้าเคลียคลอ... ขอรอคุณ
โอ๋อกเอ๋ยเคยอุ่นกรุ่นอุรา
มิคิดคาดชีวาตย์มาขาดบั้น
ใจหวิวหวั่นพรั่นไหวไร้หรรษา
ทรมานซ่านซัดหัทยา
โชคชะตาพาหายทลายลาญ
ก่อนเคยมีสตรีหนึ่งพึงปลุกปลอบ
ก่อนกุกอปกรรมกิจผลิตผสาน
แต่บัดนี้มิมีนางมาเนาว์นาน
นุชนงคราญได้ลี้ตีจากไป
นี่ทนได้อย่างไรใจไม่รู้
รู้แต่สู้อยู่ระหว่างความว่างไหว
หนึ่งนาทีที่ทุกข์ทับแทบขาดใจ
เราอยู่ได้อย่างไรไม่มีเธอ
เมื่อใจโศกเห็นโลกกว้างสิ้นทางหวัง
หมดพลังที่ตั้งจิตคิดเสมอ
มีแต่ความอุ่นไอละไมละเมอ
นั่งยิ้มเก้อแล้วหนอต่อแต่นี้
ด้วยชีวิตผิดพลาดพินาศป่น
จึงได้ดลสร้อยสลดกำสรดศรี
ถ้อยที่เผยเอ่ยหลากจากฤดี
วันนี้มีแต่เศร้ารานเร้ารอน
............................................
พระอังคารที่ ๑๕ กุมพาพันธ์ ๔๘
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
2211
