23 กุมภาพันธ์ 2549 16:34 น.

:::ขอโทษ ที่เผลอนึกระลึกถึง:::

ช่างอึดอัดขัดอารมณ์ข่มความคิด
คำน้อยนิดปิดปากไม่อยากไข
เคยทะนงองอาจประหลาดนัย
นี่ไฉนไยมาช้ำกับคำเธอ
รักแสนรักภักดีกี่ปีแล้ว
ในดวงแนวใจนั้นมั่นเสมอ
วิมานวาดปรารถนามารอเก้อ
ไม่เลิศเลอดั่งวันที่ฉันคิด
"เลิกคิดถึงซึ่งฉันนั้นเสียนะ"
คำเธอตัดพันธะว่าไร้สิทธิ์
ใครบูชาอะไรเท่าชีวิต ?
ใครบูชิตอะไรไม่อยากจำ
นั่นดอก ตะแบกที่แตกบาน
อยู่ในเงาลำธารเมื่อวานค่ำ
ลอยมาจากที่ไหนใครเนานำ
ชื่นฉ่ำ อยู่ในสายน้ำนั่น
อึดอัดขัดอารมณ์ข่มความคิด
ฉันนั้นผิดอีกแล้วแม่แก้วขวัญ
หว่างวันนี้ขณะที่พี่เงียบงัน
พี่แอบปันรู้สึกนึกถึงเธอ

ด้วยรักและคิดถึง / แทนคุณแทนไท

1836

love

comment

22 กุมภาพันธ์ 2549 15:46 น.

อยากให้เธอมากกว่านี้นะที่รัก

แทนคุณแทนไท

คนดีของฉัน
สำหรับวันที่เหงา เหงา
ท้องฟ้า วันหม่น อาจว่างเปล่า
เราอาจ ไกลกันในวันนี้
คนดีของฉัน
จงเชื่อมั่น นะคนดี
ความเป็นเธอ ณ วันนี้
ไม่มี อะไรให้กังวล
คนดีของฉัน
เราอาจห่างกัน ในวันหม่น
แม้ฉันมิอาจ รู้ความทุกข์ทน
แต่คน อย่างฉันยังห่วงใย
คนดีของฉัน
วันนั้น วันนี้ วันไหน
มิตรภาพ ความรัก ความห่วงใย
ไม่เคย จากไกล หัวใจฉัน

................................

อย่าร้องไห้กับความทุกข์นะคนดี
ปรารถนาดีดีมีมาฝาก
แม้มิอาจบอกว่าคิดถึงมาก
แต่อยาก บอกว่า แสนห่วงใย
ไม่เป็นไรนะคนดี
หากมีผิดพลั้งก็หวังใหม่
รับไปซิ นี่พลังกำลังใจ
ฉันมอบให้ จากในหัวใจฉัน

เมื่อพระพุธที่ ๒๒-๐๒-๔๙
ด้วยหัวใจ / แทนคุณแทนไท

1473

love

comment

10 กุมภาพันธ์ 2549 12:39 น.

ฉันศรัทธาความหวังและความรัก

แทนคุณแทนไท

...๑...
ใครเปรียบฟ้าสีดำกำมะหยี่
คืนฟ้าคลี่แพรใสใกล้รุ่งสาง
ใครใช้ดาววาวพิสุทธิ์ดุจตานาง
ไว้อิงอ้างยามว้างความคิดถึง
...๒...
ฉันเอาแดนแผ่นฟ้านภากาศ
แทนกระดาษวาดปรารถนาหนึ่ง
หยิบเอาดาวราวตานุชดุจมนต์ตรึง
สมมุติแทนใครซึ่งคิดถึงนัก
...๓...
ค่ำคืนนี้แม้นมีแต่เหน็บหนาว
ถึงคืนยาวยืดเยื้อน่าเบื่อหนัก
ถ้าพรุ่งนี้ไม่โหดร้ายเกินไปนัก
หวังได้พบความรักอีกสักครา
...๔...
คงได้ฟังเสียงบรรเลงบทเพลงรัก
ที่งดงามยิ่งนักความรักข้า
ได้พิศพบสบแววซึ้งหนึ่งกานดา
วาสนา ได้จินตนาฯอนาคต
...๕...
ด้วยเชื่อชาติเรื่องวาสนาคู่
ถึงพินิจคิดดูมิรู้หมด
ว่าความหวานจะซ่านขมมาปนรส
ก็จักไม่คิดขบถโชคชะตา
...๖...
พิศผืนฟ้าสีดำกำมะหยี่
เสียงนทีซานซอกตรอกหินผา
แผ่วลมพลิ้วบรรเลงเพลงพนา
ฉันศรัทธาความหวังและความรัก
...๗...
ฉันศรัทธาความหวังอหังการ
จักผลิบานซ่านทรวงแม้หน่วงหนัก
ขอเพียงยังมีหวังพลังรัก
ศรัทธาจักคงมั่นนิรันดร
............................................

พระศุกร์ที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ ๔๙...
แทนคุณแทนไท

1830

love

comment

20 ธันวาคม 2548 12:50 น.

ตัดทรมาน

แทนคุณแทนไท

...๑...
จะตอบความอย่างไรให้คลายเศร้า
ใครจักเข้าใจพี่ดวงนี้บ้าง
พี่ ฦ หมายทำลายรักให้หักกลาง
น้ำตานางช่างบาดเหน็บเจ็บหัวใจ
...๒...
ถามความนัยใจยังเหมือนเช่นเดือนก่อน
และยากคลอนอ่อนไหวไปไหนได้
จะเทวีบนสรวงชั้นสวรรค์ใด
มิอาจเทียบเทียมหทัยที่ให้เธอ
...๓...
นั่นและภักดิ์รักฉันที่มั่นนุช
พิศพิสุทธิ์เช่นนั้นมั่นเสมอ
บนทางแยกแปลกหวังยังเพ้อเจ้อ
คิดว่าเลอเลิศนักความรักเรา
...๔...
จนเมื่อถามความรักที่ปักใจ
กลับมีแต่อะไรที่ว่างเปล่า
ไขว่คว้า คว้าไม่ได้ แม้เพียงเงา
วันนงเยาว์ทิ้งเราให้รอเก้อ
...๕...
ขอบังอาจตัดขาดสวาทคู่
ใช้คำ ชู้ ก็ดูสัตย์ตระบัดเผลอ
แต่ยากสรรธรรมดาคำล้ำเลอ
สำหรับคนโง่เซ่อชะเง้อรอ
...๖...
ยิ่งคิด ยิ่งยากจะหักห้าม
เกรงขุ่นลามตามชิดสนิทหนอ
รู้สึกมากยิ่งหักยากที่หลากออ
เงียบเงียบ ก็พอ ขอเอาบุญ
...๗...
กลับมาชิดก็ผิดแล้วในวิสัย
ยิ่งใกล้กันเกินไปใครจักขุ่น
พี่จักห้ามมิให้จิตคิดเนรคุณ
รักน้องต้องการุญถึงเกียรติน้อง
...๘...
นึกสาสม สมเพศกิเลสนัก
อ้างความรัก หักถูก ปลูกสนอง
สร้างฐานทัดจัดเจตเขตครรลอง
เพื่อปิดป้องข้องขัดตัดธรรมา
...๙...
ที่เคยกอดยอดรักก็จักห้าม
ขืนหักความรู้สึกสิเน่หา
จะหาญหั่นบั่นทอนทรมาน์
กัลยา นวลอย่า พะว้าพะวัง
...๑๐...
เชิญเถิดจันทร์เทเวษนเรศเศร้า
ฉายแสงเนาคนเขลาเบาความหวัง
ทับมานย์นัยให้แหลกจนแตกปัง
สมกับความชิงชังโชคชะตา

แทนคุณแทนไท
พระอังคารที่ ๒๐ ธันวาคม ๔๘