28 มิถุนายน 2549 12:03 น.

: : :ตัดเยื่อ อย่าเหลือมิตร: : :

แทนคุณแทนไท

"อย่ามัว หยามๆ เหยียดๆ เกลียดกันไปเลย"

เมื่อไม่ได้เข้าใจในน้ำมิตร
เธอจะคิดอย่างไรไม่ใคร่ถาม
เมื่อเกลียดกลั้วลามทั่วหัวใจงาม
รักในนามความอะไร อย่าไปแคร์

ฉันจะเป็นอย่างไรอย่าไปคิด
จงใช้สิทธิของเธอให้แน่วแน่
ฉันก็ใช้สิทธิฉันมั่นดาลแด
นี่แหละความ เทียมแท้ ของชีวิต

ถึงนึกเศร้าเสียดายมิตรภาพ
เคยอิ่มอาบซาบทรวงทั้งดวงจิต
แต่เมื่อมิตรไม่ได้เข้าใจมิตร
ฉันทรงสิทธิได้แต่แค่เสียดาย

ให้ฉันมีชีวิตมีสิทธิเลือก
เธออย่า สอ เสือ ใส่เกือก จะได้ไหม !!!
ฉันกล่าวคำ เช่นนี้ดีหรือไม่ ?
ตัดบัว อย่าเหลือไย ให้คั่งคา

เราไม่ควรพบกันในวันนั้น
จงลืมฉัน มันไป เหมือนไร้ค่า
เราควรเป็นเพียงใจรักอักษรา
ที่สัมผัส ตามปรารถนา ของอารมณ์

เมื่อไม่ได้เข้าใจในน้ำมิตร
เราต่างผิด ที่คิด สนิทสนม
ฉันอาจพอก็ทำได้แต่ปรารมภ์
ต่อนี้ไป จักข่ม อารมณ์รัก

พระพุธที่ ๒๘ มิถุนายน ๒๕๔๙
แทนคุณแทนไท				
26 มิถุนายน 2549 15:43 น.

: : :เถิดรับฟัง ถ้อยพลังหวังกวี: : :

แทนคุณแทนไท

ถึงคุณคนดี
ผมทอดถ่าย บทกวี วลีฝัน
ในเสี้ยวหว่าง เวลา อันง่ายงัน
ล้วนเป็น ปัจจุบัน ของอารมณ์

ความรักนั้นงดงาม
จึงแอบใช้เป็นนิยามเหมือนผวยห่ม
แม้ความทุกข์จะรุกด่าวฤดีตรม
ก็แสร้งจมข่มไว้ในส่วนลึก

เขียนถ้อย อักษรา ภาษามิตรภาพ
ทุกส่วน ล้วนทราบ ความรู้สึก
ค้นคำ แล้วเขียนความ ตามรำลึก
ดื่นดึก หลับฝัน ยังปันใจ

ผมเป็นเพียง ผู้พ่ายแพ้ แก่ความรัก
ที่ดื้อเกิน ไสผลัก ความรักได้
จึ่งใช่โลก แห่งฝัน รำพันนัย
ปลอบส่วนเสี้ยว หัวใจ ที่ใครชัง

ถ้าบทกวี มีชีวิต
คงเป็นเพื่อนคู่ชิตมิตรความหวัง
แหละถ้าพจน์รสกวีมีมนต์บ้าง
ขอเธออย่า เจออย่าง ที่ผมเจอ

เถิดรับฟัง ถ้อยพลัง หวังกวี
ทุกถ้อยปรารถนาดีที่มีเสมอ
เขียนคำ ย้ำคะนึงที่อึงเอ่อ
ผมรักเธอ รักเธอ จนเพ้อแล้ว
 
.................................................
พระจันทร์ที่ ๒๖ มิถุนายน ๒๕๔๙
แทนคุณแทนไท				
12 มิถุนายน 2549 11:45 น.

: : :สิ่งใด ฤา คือสื่อของหัวใจ: : :

แทนคุณแทนไท

"อย่าหมิ่นใจกันนะ"
 
นึกถึงคำกวีว่า
รักมักวาด ปรารถนาอย่างหน่วงหนัก
ทั้งที่ไม่ถึงเสี้ยวหนึ่ง ที่พึงพัก
และไม่ได้เสี้ยวรักที่พึงใจ

กวีว่า "คำพูดพิสูจน์ยาก
ต่อเมื่อจากจึงพิสูจน์คำพูดได้"
ใจพี่ พี่รู้ดีอยู่ที่ใด
คงต้องรอ ให้บางใครพิสูจน์มัน

หากแม้ ไม่เชื่อ คำพูดพี่
วอนอย่ารับ ไมตรี ให้ไหวหวั่น
เพราะเมื่อรัก จักมอบกายถวายกัน
เกินจะเพ้อรำพัน แค่ฉันรัก

เมื่อไม่เชื่อเนื้อใจอันใสซื่อ
แล้วสิ่งใดไหน ฤา คือประจักษ์-
เมื่อเริ่ม ไม่ได้ด้วย คำพูดภักดิ์
แล้วเราจัก รักกัน ณ วันใด

ยอดรัก
เชิญพริ้ม ยิ้มทัก รักได้ไหม
แม้ไม่รับรักพี่ ไม่มีอะไร
เพียงอย่าหมิ่นน้ำในหัวใจนะ!

.........................................
มิถุนายน ๒๕๔๙
แทนคุณแทนไท				
7 มิถุนายน 2549 19:20 น.

: : :คนอย่างพี่: : :

แทนคุณแทนไท

อย่าให้รักกลับเป็นชัง
  
๑...
รักจากปาก ของใคร อาจไม่ยาก
เพียงคิดเผยก็เอ่ยฝาก ออกปากได้
ทำเสียงซึ้ง อาจไปตรึง ได้ถึงใจ
ส่งตาหวาน อาจซ่านใน หัวใจแล้ว
๒...
ส่วนคำรักจากปากพี่มันมีช้า
จึงชินในปรารถนา กัลยาแก้ว
หวิวหวั่น ไม่สั่นซ่าน ทั้งมานย์แนว
จึงอยู่ปลายท้ายแถว แผ่วแผ่วเลือน
๓...
ก็ความรักจากปากพี่มีไม่ง่าย
มิได้ตก ราดราย วางขายเกลื่อน
ไม่เคยคิด ให้สิทธิทุก ผู้มาเยือน
จึงเขียนกลอน อ้อนเอื้อน เพื่อเตือนใจ
๔...
ถ้าแม้น น้องไม่เชื่อคำพูดพี่
ก็อย่ามา ด่วนมี ไมตรีไว้
คนอย่างพี่ มันรักศักดิ์ นะนวลใจ
จักมิยอม ให้ผู้ใด ย่ำยีรัก
๕...
หรือถ้าแม้น นาฏนุช สุดสวาท
มิคิดปรารถนากัน ให้บั่นหัก
ถูกน้องเมิน ดีกว่า ถูกหมิ่นนัก
อย่าล่วงล่อ ความรักภักดีนา
๖...
คนอย่างพี่...
เมื่อรัก ก็สุดดี พลีเลยหละ
แต่ถ้าชัง ก็ชังจน ไม่สนพระ
จนพร้อมจะ พิทักษ์รักษาไว้
 

พระพุธที่ ๐๗ มิถุนายน ๔๙ / แทนคุณแทนไท				
6 มิถุนายน 2549 11:55 น.

: : :ดวงชบา: : :

แทนคุณแทนไท

... 
มุตต้า มุตตาฟา
ดอกเอ๋ย ดอกชบา ใต้ฟ้าอ่อน
ชูช่อ ล้อแดด สีแสดร้อน
อยู่ริมต่าง ข้างห้องนอน คนอ่อนล้า
...
พอเช้า ก็เย้า กับแสงสรรค์
ที่ทอดจาก หมอกสวรรค์ วันปวดปร่า
ทายทัก คนท้อ ยามทรมา 
เชิญเด็ดแซม แต้มหน้า ชบาใบ
...
ฉันไม่เชื่อ ว่าเธอจะยอมแพ้
กับวัน อันใกล้แค่ เอื้อมมือไขว่
ถึงยังคว้า ไม่ถึง ที่พึงใจ
ก็จักอยู่ ไม่ไกล เกินใจคิด 
...
ในโลก เหงาหงอย เธอสร้อยเศร้า
ฉันแอบเนา เงาฝัน มาปันจิต 
เท่าผืนดิน ถิ่นเนื้อ เอื้อใจพิศ  
ไกลสุดทิศ คิดก็ได้แต่ฝากกลอน
...
มุตต้า มุตตาฟา
เห็นไหมดวงพวงชบา ใต้ฟ้าอ่อน
อยู่ริมต่าง ข้างห้อง ที่น้องนอน
มันชูช่อ ขอพร ให้น้องนะ
...............................................


บทส่งใจ
...ถ้าไม่ผิดนะ
...ทุกพลังชีวิต
..จะมีเทพา เทวา สถิตย์และคอยปกปักรักษาอยู่ไม่ห่าง

...ในทุกความป่วยเจ็บ อย่าด่วนท้อ
...คุณไม่เคยโดดเดี่ยว

...ศรัทธา และก้าวผ่านนะ

ในห้องนอนสีขาวของคนเศร้า และสูญหวัง บางรู้สึกเธอคงหมดกำลังใจ เหว่ว้า ลำพัง และโดดเดี่ยว

บางอย่างหากแม้คุณใช้สัมผัสแต่เพียงตา
อาจรู้สึกเช่นนั้น 

แต่หากสัมผัสด้วยใจบ้าง 
จะรู้ว่ายังมีอีกหลากความคะนึงและห่วงใย ส่งความปรารนาให้
ไม่เคยห่าง และเสมอเสมอ อยู่เช่นนั้น

ผมแอบเห็น
ดวงชบาที่บานล้อแดดลมที่ข้างห้อง 
คอยส่งความห่วงใย และเฝ้ามองคุณ ทั้งลุ้น และทั้งหวัง 
หวังว่า คงจะมีสักเช้า คุณอาจสู้ และลุกมายืนชม "ชบาเหลืองอ่อน"

ผมว่า คุณไม่โดดเดี่ยวเพียงลำพังหรอกครับ

ปล... ขอทุกความป่วยเจ็บ ได้จบจาง  แด่เธอ "มุตตาฟา"

พระอังคารที่ ๐๖ มิถุนายน ๔๙
แทนคุณแทนไท
 				
Calendar
Lovers  2 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
Lovings  แทนคุณแทนไท เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
Lovings  แทนคุณแทนไท เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแทนคุณแทนไท