24 กรกฎาคม 2549 11:42 น.
แทนคุณแทนไท
อารมณ์
เดียวดาย
หรือว่า ความตายจะดีกว่า
น้ำเอย น้ำตา
อย่าไหล บ่อยบ่อยเลย
เสียใจ
อยากวางหัวใจไว้เฉยเฉย
เปล่านะ เปล่าเลย
ไม่เคย ทำได้สักกะที
เหงา เหงา
หรือเป็น เพื่อนเก่า เป็นเพื่อนซี้
ไม่ปรารถนา ยังมามี
เออดี กว่าเหงาอยู่คนเดียว
ทุกข์ท้อ
ไยมา ล้นออ อย่างแน่นเหนียว
ความสุขไปเดินเที่ยว
เดียวดาย โดดเดี่ยว ลำพัง
ท้องฟ้า
หวังว่า ว่างพอ จะทอหวัง
ใครจินตนาดัง
แล้วฟ้า จะฟัง คำใคร
ความรัก
ไม่เคยรู้จัก ยังอยากได้
ใกล้ชิด ยิ่งติดใจ
เนอะ อะไรอะไร ก็อารมณ์
.....................................
พระจันทร์ที่ ๒๔ กรกฎาคม ๔๙
แทนคุณแทนไท
22 กรกฎาคม 2549 13:20 น.
แทนคุณแทนไท
เส้นขนาน
...๑...
ความสัมพันธ์ฉันคนที่เคยรัก
เมื่อเราหักใจลาไปทางอื่น
ก็ควรรู้คู่เมื่อจากก็ยากคืน
เจ็บก็กล้ำก็ฝืนกลืนมันซะ
...๒...
คิดเสียว่าความช้ำมันฉ่ำหวาน
มาเสี้ยม มาสอนมานสานผัสสะ
รักไม่หมดลดไม่ได้ก็ให้ละ
เมื่อเราต่างมีพันธะกันซะแล้ว
...๓...
คำถามน้องพี่ก็เคยขัดข้องจิต
เป็นความผิดคิดไปใจก็แผ่ว
ความคิดหวังแม้ยังคงดังแว่ว
มิอาจเป็นเช่นนั้นแล้วน้องแก้วเอ๋ย
...๔...
ตัดเถิดตัดอารมณ์ข่มความคิด
นิ่งสนิทในใจอย่าได้เผย
ความเป็นไปในภายหน้าอย่าหมายเลย
ใดใดเอ๋ย เคยเป็นเช่นความฝัน
...๕...
โอ้บุพเพเจ้าเห่ผ่านกังวานไหว
ไยมาถามว่าเมื่อไหร่ ให้ใจหวั่น
พี่ไม่ยอมยังต้องยอมและยอมมัน
กับคืนวันที่อับอายและขายหน้า
...๖...
เถิดอย่ามาหาเหตุเจตน์ใดอีก
กว่าจะหลีกหลบพ้นคำคนว่า
ความผิดพลาดเราอาจท้นทรมาน์
ก็ไม่อาจย้อนเวลาดั่งใจคิด
...๗...
มาวันนี้เราเข้าใจก็ไร้ผล
อยากเริ่มต้นกันใหม่ก็ไร้สิทธิ
น้องก็มีพี่ก็มีคู่ชีวิต
เป็นความผิดของเราเท่าเท่ากัน
...๘...
เราจึงเป็นได้เช่นเส้นขนาน
ที่มิอาจพบพานได้ดั่งฝัน
น้องมองพี่พี่ก็มองน้องเหมือนกัน
แล้วก็เพ้อรำพัน ฉันเสียดาย
...๙...
ความสัมพันธ์ฉันคนที่เคยรัก
แจ้งประจักษ์ใจแล้วทุกความหมาย
ยิ่งโหยหายิ่งน่าหวั่นมันอันตราย
โอกาสเราปิดตาย สายเสียแล้ว
...๑๐...
พระเสาร์ที่ ๒๒ กรกฎาคม ๔๙
แทนคุณแทนไท
15 กรกฎาคม 2549 12:42 น.
แทนคุณแทนไท
คิดถึง อิสตรี
แววรวี ฤดีหวั่น
บานเช้า ลดาวรรณ
สาวเสพย์ฝัน เจ้าจันทร์สวย
เธวี เทพีฟ้า
วันดีมา คราปวดป่วย
นุชนึง ยังอึงอวย
สาวแก้มย้วย ยุวดี
ลัดดา สาวป่าโมกข์
แม่ดอกโศก จรัสศรี
นิตยา ราวดี
จารุณี คชาภรณ์
วันแวว แม่แก้วขวัญ
กัญญาวรรณ บุหลันอ่อน
เดือนชม พี่ พรหมพร
ช่างออดอ้อน นะไอริน
คิดถึง อิสตรี
รู้สึกดีมิมีสิ้น
อุ่นอวล ยวลยั่วยิล
นั่งหอมกลิ่นความคิดถึง
...บทส่งใจ
มิตรไมตรีแสนงาม
รู้เถิด ยามระลึกนึกเธอในยามใด
ณ ที่อันสถิตย์นัย เธอยิ่งใหญ่มากกว่า แค่คิดถึง
พระเสาร์ที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๔๙
12 กรกฎาคม 2549 18:02 น.
แทนคุณแทนไท
บทส่งใจ
...เจ้าพระยาที่รัก
...ถ้าแผ่นฟ้าที่จรดจูบผืนน้ำนั่น
...ไม่ได้เป็นฟ้ากว้างสว่างงามดั่งเจ้าคิด
...ในนึกคิดเจ้าจะรู้สึกเช่นไรหนอ
...
...เพื่อนรัก
...ถ้าความเป็นผม
...ไม่ได้เข้าใกล้ความเป็นไปที่คุณคะนึง
...คุณจะยังปรารถนาไมตรีที่เคยมีอยู่หรือไม่หนอ
...สายลมแสนสวย ท้องฟ้าแสนงาม
...ยามที่ไม่มีคุณ ดุจหัวใจผมได้หลุดหายไป
...
...อยากให้กายธรรมชาติผมเป็นดุจท้องฟ้า
...แหละให้หัวใจแห่งดวงจิตปรารถนาเป็นดั่งเป็นสายลมจัง
...เสียดายนะ ที่ผมมิอาจเป็นเช่นนั้นได้
...น่าเสียดาย
เสียดายฟ้าเคยเห็นเป็นสีฟ้า
เสียดายธารธาราปลาเคยว่าย
เสียดายลมเคยพรมห่อห่มใจ
เสียดายวัน เสียดายวัย ที่ไกลเกิน
เสียดายรอยอารมณ์ข่มความคิด
เสียดายมิตรไมตรีที่ห่างเหิน
เสียดายจินตภาพเคยอาบเพลิน
เสียดายกาลเหลือเกินยับเยินแล้ว
เสียดาย ดวงดาวเคยวาวฟ้า
เสียดายริ้วทิวา อุษาแก้ว
เสียดายเพชรเกล็ดสีมณีแวว
เสียดายรุ้งพริ้มแพรวเคยแวววัน
เสียดายสร้อยบุพเพสันนิวาส
เสียดายชาติปรารถนาเคยพาหวั่น
เสียดายอุ่นกรุ่นไอละไมนั้น
เสียดายคืนเสียดายวันที่ฝันมา
เสียดายดวงดอกไม้เคยงดงาม
เสียดายพจบทนิยามความคิดหา
เสียดายภู่หมู่ภมรบินว่อนฟ้า
เสียดายหยาดเมฆาคราต้องลม
เสียดายลมหายใจเมื่อไหวสั่น
เสียดายความเชื่อมั่นที่หมั่นสม
เสียดายส่วนรู้สึกเคยนึกชม
เสียดายความปรารมภ์นิยมรัก
เสียดายใดไหนเล่าจะเท่านี้
เสียดายห้วงดวงฤดีเคยพลีปัก
เสียดาย ฉันแสนเสียดายนัก
เหมือนเสียศักดิ์ เสียศรี เสียชีวิต
พระพุธที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๙
แทนคุณแทนไท
30 มิถุนายน 2549 11:12 น.
แทนคุณแทนไท
...
เดินไปสู่ แดนดาวเถิด
สวรรค์เปิด วิมานแมน
...
เป็นสุข ณ ถิ่นแดน
สรวงชั้น สวรรค์ฟ้า
...
แช่มชื่นกับหมู่ดาว
ที่วามวาว สกาวตา
...
ฉ่ำเย็นกับเพ็ญทรา
ที่ฉายแสงแจรงโสม
...
เอาหยาดละอองฟ้า
มาจารทาประลาโลม
...
หยิบทิพย์ระยิบโดม
ใส่โคมฝัน ตะวันฉาย
...
เกสร ภมรฟ้า
อัปสรา อยู่ราราย
...
หยุดโลก อันโศกดาย
เอาซอนไว้ ในเมืองแมน
...
ในทิพยกานน์
กังสดาลทั้งลานแดน-
...
-แดนัย ที่ใครแคลน
จะเหมือนแม้นไม่เคยมี
...
เดินไปสู่ แดนดาวเถิด
สวรรค์เปิดประดามี
...
ทุกทิพยดี
ถวายพลี เพื่อเธอแล้ว...
...บทส่งใจ...
ผมเพียงแต่รู้ว่า
ในมิตรภาพที่หลากหลาย
ผมว่าได้ใส่ใจในทุกความเป็นไป มากเท่าที่จะทำแล้ว
แต่ไม่เคยแสดงถึง ได้เหมือนกันสักมิตรภาพเดียว
วานก่อนครับ
ผมบอกมิตรภาพที่คุ้นเคยกันหลายกว่าสิบปี
"ถ้าเอ็งทนความเจ็บปวดไม่ไหว แล้วคิดว่าความตายคือคำตอบสุดท้ายสำหรับเอ็ง ก็ไปเถอะ"
คำผม ในบางที ในบางใคร หรือบางคุณอาจนึกชัง
แต่ผมก็ยังคงเป็นผม และมองทุกความเป็นไปของทุกมิตรภาพมีเกียรติเสมอดุจกัน....
"ถ้าแกตาย กันจะไปวางดอกไม้คารวะกายธรรมชาติแกเป็นครั้งสุดท้าย แบบสูงเกียรติ ในสิ่งที่แกเลือกเป็น" ผมกล่าวต่อ...
มิตรภาพเอ๋ย
"ผมไม่เคยอยากทำร้ายคุณ แหละหวังว่าคุณจะไม่ทำร้ายตัวเองนะ" ผมคิด
แต่ถ้าคุณเลือกแล้ว อย่าว่าแต่ความเป็นผมเลย พรหมยังมิรู้ว่าจะหยุดคุณได้รึไม่
ถ้าวันใด ใครใคร่สงสัยในน้ำมิตร
ในบางความนึกคิดคนคงห้ามกันไม่ได้ ความสงสัยก็ดุจกัน...
ไมตรีที่มีส่วนสัมพันธ์อันบริสุทธิ และเสมอเทียมกันเท่านั้น จึงจะหยั่งรู้ ได้บ้าง....
ถ้าแดนใด ที่อาจเป็นทิพยวิมานที่มิตรคิดคำนึง
หากว่า อยากเหยียบกรายไมตรีนี้ เพื่อไปถึงซึ่งวิมานนั่น
มิตรภาพที่แสนรัก อย่าลังเล กันยินดี ผมเอ่ยตอบแบบจำนน
ด้วยหัวใจ / พระศุกร์ที่ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๔๙
แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
2276
