18 สิงหาคม 2551 14:08 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
อะไร! หายไปในสายลม
ลับลึก ในอารมณ์ความรู้สึก
ดิ่งลง ล่วงล้ำ ณ สำนึก
จดจาร จารึก ในความจำ
๒...
จากเพื่อ เพ้อถึง พึงถาม
เอ๋ยความ รู้สึก ระทึกระส่ำ
เหงาเหงา ง่ายง่าย เงียบงำ
เยือนย้ำ แต่คิดถึง ซึ่งทรมา
๓...
ค่ำซึ่ง เงียบงัน เห็นฝันฝาด
ประหวัดหวาด วกวาดปรารถนา
ใครหนอ ลับไปไม่เคยมา
นั่น! ความเหว่ว้า ของใครกัน
๔...
หายไป หายไป ในสายลม
คิดถึงเธอ ก็ซึ้งซม แต่ในฝัน
งดงาม ก็งามแต่ในนิรันดร์
กับเปล่าว้าง ปัจจุบัน ฝันเดียวดาย
...บทส่งใจ...
บางตื่นก็พบว่า
ปรารถนาบางอย่างหายไป และมิรู้ว่าอยู่แห่งหนไหน
ในความฝัน จึ่งมีแต่ฝันฝาด
ที่งดงามเป็นนิรันดร์อยู่ในฝันนั้น
แต่.
เป็นความว้างดาย ในความจริง
พระจันทร์ที่ ๑๘ สิงห์ ๕๑ / แทนคุณแทนไท
19 กรกฎาคม 2551 21:15 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
ลอยเรือมารอรัก
เอาความภักดิ์มาเต็มลำ
เขียนคำผจงจำ
ที่รู้สึกไว้เติมใจ
๒....
ความรักที่เพรียกหา
ไปรอท่าที่ท่าไหน
ทุกท่าที่เทียบใจ
ไยไม่เห็นไม่มีรอ
๓....
สายน้ำที่บ่าไหล
นั่นไหลไปที่ไหนหนอ
ผ่านท่าที่เธอรอ
บอกนะรักจะมาเยือน
บทส่งใจ...
ที่รัก
ถ้าฝนตกบ่อยๆ เราคงจะได้พบกันอีกเท่าที่ใจปรารถนา
พระเสาร์ที่ ๑๙ กรกฏาค์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
17 กรกฎาคม 2551 20:39 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
ฉันเขียนความรู้สึก
จากความคิดนึก
จากใจลึกลึก
ว่า รักเธอเสมอ
๒...
เป็นคำธรรมดา
วกไปวนมา
มาจนจบที่ภาษา
ว่า ฉันรักเธอ
๓...
ย้ำใจย้ำความคิด
ไกลหน่อยไกลนิด
รีบเขียนรีบลิขิต
ว่า คิดถึงเธอเสมอ
๔...
นาทีนี้เธออยู่ไหน
เธอจะรู้หรือไม่
ว่าคนอยู่ไกล
ใคร คิดถึงเธอ
๕...
อยากบอกรักบ่อยบ่อย
วันละหลายรอบหลายร้อย
แต่คำให้พูดมีน้อย
ฉันรักและคิดถึงเสมอ
๖...
สบายดีหรือไม่
ยังเป็นห่วงเป็นใย
บางทีแทบขาดใจ
เพราะ อยากเห็นหน้าเธอ
๗...
เมื่อรักเธอมาก
ไม่ให้คิดก็ทำยาก
หักรู้สึกยิ่งลำบาก
เมื่อ คิดถึงเธอเสมอ
๘...
ไม่รู้เธอรักฉันหรือไม่
แต่ฉันรักเธอแทบขาดใจ
หลักฐานอยู่ที่นี่ไง
หัวใจที่ รักเธอ รักเธอ
พระฤหัสบ์ที่ ๑๗ กรกฎาค์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
3 กรกฎาคม 2551 16:57 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
ฉันพบ บางเธอของบางใคร
บ่อยไป ปล่อยใจละไมหา
บางเธอ ที่คิดถึงยามเหว่ว้า
บางเธอ เต็มปรารถนาของบางเรา
...๒...
บางเธอ เป็นตัวแทนของความดี
บางเธอ ยินดีกับความเหงา
บางเธอ โศกเศร้ากับรูปเงา
บางเธอ นิจเนาว์ แต่ความรัก
...๓...
บางเธอ สดใสไร้เดียงสา
บางเธอ ทรมา และทุกข์หนัก
บางเธอ สุขสวย และพร้อมพรัก
บางเธอ ประจินต์ประจักษ์ประเจิมใจ
...๔...
บางเธอ งดงามและน่ารัก
บางเธอ คุ้นนัก และน่าใคร่
บางเธอ รู้จัก และรู้ใจ
บางเธอ ชิดใกล้แต่ไกลกัน
...๕...
บางเธอ อ่อนหวานปานดอกไม้
บางเธอ อ่อนไหวจนใจสั่น
บางเธอ ออดอ้อนทุกคืนวัน
บางเธอ นิรันดร์ ในความดี
...๖...
บางเธอ ให้และเสียสละ
บางเธอ ถือพันธะและหน้าที่
บางเธอ บูชิตตั้งจิตพลี
บางเธอ มีแต่ใจที่งดงาม
...๗...
บางเธอ นำสดชื่นคืนรู้สึก
บางเธอ เร้าส่วนลึกนึกหวาดหวาม
บางเธอ เป็นประจักษ์ของรักงาม
บางเธอ เป็นความประหลาดนัยน์
...๘...
บางเธอ เศร้าเศร้า ในความสุข
บางเธอ ทบทุกข์ ไร้ความหมาย
บางเธอ คว้างเคว้ง ในเดียวดาย
บางเธอ ผ่อนคลายทุกเรื่องราว
...๙...
บางเธอ เหมือนฟ้าอุษาสาง
บางเธอ เช่นเดือนว้างของคืนหนาว
บางเธอ เฉกเม็ดฝนที่หล่นพราว
บางเธอ ก็ดุจดาวสกาวใจ
...๑๐...
ฉันพบ บางเธอจนเพ้อฝัน
บางเธอนั้นอยู่นี่หรืออยู่ไหน
เธอผู้นำความดีมาดาลนัยน์
ก่อนจะจากฉันไประหว่างคืน
...๑๑...
เสมือนมาเสี้ยมใจให้รู้จัก
สอนปรารถนาความรัก ให้รินรื่น
เติมหวัง พลังใจ เป็นไฟฟืน
ก่อนจะตื่นมาพบกับความจริง
..๑๒...
นี่ ! บางเธอ ของบางใครไปไหนหรือ
บางใครถือ บางเธอ เผลอบางสิ่ง
บางใจรัก บางใจหวง จึ่งทวงติง
อย่าทอดทิ้ง บางใจ บางใครเลย
...๑๓...
คนตามหาบางใครไปไหนหนอ
ไยปล่อยใจ บางใจรอหนอใจเอ๋ย
หรือว่าไร้เยื่อใยใจเจ้าเอย
แท้แล้วเธอมิเคยรู้สึกนั้น
บทส่งใจ...
อะไรทำให้เราพบกัน
เป็นคำถามซึ่งคนที่พบความรู้สึกพิเศษนั้นแล้วเท่านั้นที่จักนิยามเป็นรสเป็นรูปได้
แม้ถึงว่า บางเธอ บางคน และบางใคร ที่ได้พบ
ยากจะมีแม้สักคู่สัมพันธ์เดียว ที่อาจรู้สึกตรงกันและให้นิยามถึงเหตุผลที่เราได้พบได้ทำนองเดียวกัน
แต่ไม่ว่า เพราะเหตุอะไร ที่ทำให้รู้สึกถึงบางเธอบางใจ หรือรู้จักบางคนและบางใคร
แต่เมื่อได้พบและรู้สึกแล้ว คงยากที่ปฏิเสธได้ว่า รู้สึกนึกคิดถึงความอับโชคและความลำเอียงของวาสนาฟ้า ได้หายไปจนหมดสิ้น
พระฤหัสบ์ที่ ๓ กรกฎาค์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
1 กรกฎาคม 2551 12:49 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
คือความงดงาม อย่างง่ายง่าย
ทบเท่า หทัยหมายเมื่ออยากเห็น
สร้างจินตภาพ ที่อยากเป็น
มองเห็นความรักอยู่รำไร
...๒...
หน้าต่างบานเก่ายังเหงาเงียบ
เย็นเยียบ เฉียบเย็น เป็นหรือไม่!
พบความคิดถึง รำพึงใน
เอ่อล้น พ้นใจ ไหลออกมา
...๓...
คือความงดงาม อย่างง่ายง่าย
ปรารถนา สิ่งใด ยามไหวว้า
บาง งดงาม ก็ทรมา
แต่บาง ปรารถนา ก็งามนัก
...๔...
คิดถึงความรัก อันงดงาม
แปลกจาก นิยามที่รู้จัก
ฉันแค่ คิดถึง ความรัก
ฉันถาม ฉันทัก ฉันรักเธอ
...๕...
คือความงดงามอย่างง่ายง่าย
ภายใต้ ภายในใจเสมอ
เม็ดฝน หล่นคว้างฉันร้างเธอ
แต่ฉันเจอความรัก อยู่รินริน
...๖...
อดีต ปัจจุบัน อนาคต
งดงาม แห่งรักไม่เคยสิ้น
มาเยือน มาเย้า มายิน
ฉันดื่มกิน ความรัก อันง่ายงาม
"ฉันดื่มกิน ความรัก อันง่ายงาม"
บทส่งใจ
...ฯลฯ ในราตรีที่ขื่นขม โต้สายลมเพียงลำพัง
น้ำค้างพร่างพรู คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้าง
ของราตรีที่เปราะบาง หยาดน้ำค้างต่างน้ำตา ฯลฯ ...
พระอังคารที่ ๑ กรกฎาค์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท