4 มีนาคม 2550 22:00 น.
แต้มแมว
ไปงานแต่งทีไรใจสุดเศร้า
คิดถึงเจ้าคนดีที่หมั้นหมาย
ปานฉะนี้คงจะอยู่อย่างเดียวดาย
หรือมีใครคอยรับใช้อยู่ใกล้เคียง...
หรือจะเป็นเพียงคำว่า" แขกรับเชิญ"
จะไม่เกินความจริงหรือไฉน
ไปงานแต่งคนอื่นอยู่ร่ำไร
แล้วเมื่อไหร่ จึงจะถึงงานแต่งเรา...
ต้องอาศัยพี่ฝน..ชนฉลาด
ช่วยนำฝากดวงใจที่มุ่งหมาย
บอกเธอนั้น คนดีอย่ากลับกลาย
อย่าตอกใจให้เจ็บซ้ำระกำทรวง....
ถึงวันนั้น..แล้วพี่จะมาขอ
มิให้รอถึงวันแก่..เป็นแม่เขา
จะเชิญพี่...คนนั้น เป็นแขกเรา
คงหายเศร้า...กับคำว่า "แขกรับเชิญ"
3 มีนาคม 2550 08:19 น.
แต้มแมว
ผืนดินแยกแตกระแหงเพราะแรงร้อน
แทบม้วยมรณ์ดับดิ้นสิ้นแก้ไข
คิดถึงลูกจากทุ่งสู่กรุงไกล
แม่จะเอาเงินที่ไหนส่งให้เรียน
เศรษฐกิจทุกวันนี้ แม่แย่ย้ำ
ลูกจงตั้งใจเพียร เรียนหนังสือ
เงินที่แม่ส่งไป ใช่กู้ยืม
มาจากผืนดินแล้ง แบ่งขายไป...
สังขารแม่นับวันแต่จะแก่เฒ่า
หวังแค่เจ้าเรียนให้จบพบที่หมาย
ถึงวันที่ชีวีแม่สิ้นมลาย
คงดีใจ..ลูกเรียนจบ พบทางเดิน...
2 มีนาคม 2550 22:11 น.
แต้มแมว
เพิ่งเข้ามาเขียนกลอนวอนตอบรับ
เปรียวเพิ่งหัด...ขีดเขียนอย่าเวียนถาม
กราบขอบคุณทุกท่าน..โปรดวิจารณ์
หากผลงาน...ไม่ถูกต้อง น้อมรับฟัง...
เพราะพี่ฝนคนน่ารัก...บอกให้ทราบ
จึงขอฝากขอบคุณ..พี่คนสวย..
อีกทั้งท่านเจ้าของเว็ปแห่งบทกลอน
ก่อนจะนอนขอฝากไว้.. .ป๋ม..แต้มแมว....
หน้าส่วนตัว
1617
