12 กรกฎาคม 2551 19:54 น.
แต่ปางบรรพ์
....ห็นเชิงท่า ประหนึ่งว่าเฝ้าถ้าคอย
ทิวาเคลื่อนเดือนคล้อยหาคอยถ้า
แลสายธารไหลเอื่อยไปใช่ย้อนมา
เปรียบเพลาเช่นสายธารมิถ้าคอย
12 กรกฎาคม 2551 19:25 น.
แต่ปางบรรพ์
......ถึงบางรักหาสมรักเหมือนดังว่า
เจ็บอุราปวดแปลบแทบแสบไหม้
เพียงวันคืนล่วงผ่านกาลหมุนไป
ยอดดวงใจ ก้ หักรัก ทิ้งร้างลา
ฤา ดังว่าจาก 3 ทิวานรีเปลี่ยน
ฤา ชายใดแวะเวียนพาสุขสม
เจ้าจึงได้ตัดรักให้ระทม
ปล่อยคนช้ำทุกข์ตรมขื่มขมใจ
11 กรกฎาคม 2551 20:18 น.
แต่ปางบรรพ์
......แลท้องน้ำเวิ้งว้างสงบนิ่ง
จิตไหวหวั่นบ่นิ่งดั่งท้องน้ำ
เรือลำน้อยลอยเรื่อยเอื่อยตามสายธาร
ถวิลหาวันวานล่องเรือ ลอยเลื่อนไป
8 กรกฎาคม 2551 23:43 น.
แต่ปางบรรพ์
......องคาพยพกำยำด้วยมัดกล้าม
ผิวคล้ำงาม สูงสง่า หน้าคมเข้ม
องอาจสมทแกล้วกล้าชายชาตรี
เสียงโห่ร้องกลองศึกดัง กึกก้อง
ทแกล้วกองรบพุ่งอาจหาญ
แม้นชีพสูญ วายปราณ
จักพร่าผลาญอริพ่าย บรรลัย