13 ธันวาคม 2548 00:01 น.
แตม
--- เสน่หา: มุมมองความรัก&ความใคร่ ---
รักแรกพบอาจกลายเป็นรักแท้ได้
แต่รักแท้ส่วนใหญ่แล้วจะไม่ใช่รักแรกพบ
รักแท้ต้องการเวลาที่จะเพาะบ่มจากเมล็ดพันธุ์รัก
ที่ปลูกลงในดินรอเจ้าของพรวนดิน รดน้ำ ด้วยความรัก
ความผูกพันที่จะเฝ้ารอคอยต้นรักจนเติบใหญ่
รอด้วยความมั่นคง รอคอยด้วยความหวัง
รักแท้เกิดขึ้นจากใจ และหวังที่จะให้คนที่ตนรักได้ดี
มีความสุข และเจริญก้าวหน้า
คนที่เกิดความรักแท้ จะไม่ฉุดคนที่รักให้ต่ำลง
รักแท้ไม่ใช่การจูงมือกันไปรับประทานอาหารเย็นภายใต้แสงเทียน
รักแท้ไม่ใช่การจูงมือกันเดินในสวนกุหลาบภายใต้แสงดาว
รักแท้ไม่ต้องการครอบครอง
ขอย้ำนะครับว่า รักแท้ไม่ต้องการครอบครอง
ขอให้รักก็มีความสุขแล้ว
เป็นความสุขจากความรักที่เข้าใจกัน เห็นอกเห็นใจและให้อภัยกัน
รักแท้คือการปลอบอกปลอบใจกันในวันและเวลาแห่งความผิดหวัง
รักแท้คือการหัวเราะให้แก่กันในวันที่เลวร้ายที่สุดของชีวิต
และรักแท้คือ การให้อภัยกันในสิ่งที่อีกฝ่ายหนึ่งทำอะไรผิดไป
โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ เพราะ
'LOVE IS FORGIVING FORGIVING AND FORGIVING'
ความรักไม่ใช่เซ็กซ์ แม้ว่าเซ็กซ์อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของความรัก
แม้ว่าความรักจะเป็นอารมณ์และเป็นนามไม่ใช่กริยา
แต่ความใคร่เป็นกริยามากกว่าเป็นนาม
ถ้าคุณจะมีความสุขในชีวิตแล้ว
คุณต้องทำให้ความรักเป็นกริยาและความใคร่เป็นนาม
ความรักจะต้องจับต้องได้ ไม่ใช่ลอยอยู่ในอากาศ
ความรักจะต้องแสดงให้รู้ ไม่ใช่คิดเอาเอง
ถ้าคุณทำความรักให้เป็นกริยาได้ ความรักของคุณก็จะจับต้องได้
และจะคงอยู่ตลอดไป
แต่ถ้าความใคร่เป็นกริยา และความรักเป็นนามที่จับต้องไม่ได้
ชีวิตคุณก็จะต้องเวียนว่ายตายเกิดไปในความใคร่
โดยไม่มีทางที่จะพบความรักเลย
กามารมณ์อาจจะเป็นสีสันแห่งความรัก
แต่อย่าแลกความรักด้วยกามารมณ์เด็ดขาด เพราะความรักคือชีวิต
แต่เซ็กซ์หรือกามารมณ์เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเท่านั้น
30 พฤศจิกายน 2548 01:19 น.
แตม
ความรักคืออะไร?
มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถตอบได้
การควบคุมสติอย่างสูงสุด ยังไม่สามารถควบคุมมันได้
ตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว
ความรัก คือ พฤติกรรมทางเพศชนิดหนึ่ง
ซึ่งเกิดจากฮอร์โมนของร่างกายได้หลั่งออกมา
เพื่อให้เกิดความชอบเพศตรงข้าม
แล้วพวกที่รักเพศเดียวกันละ?
ถ้าอธิบายดีๆแล้ว มันเป็นการผิดปรกติ
จากฮอร์โมนในการกายของคนผู้นั้น
อาจจะเกิดจากคนผู้นั้น มีฮอร์โมนของเพศตรงข้ามมากผิดปรกติ
ทำให้เกิดการชอบคอกันกับเพศเดียวกันเอง
ซึ่งไม่ใช่เรื่องน่าเกลียด มันเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแก้ได้
มันก็เป็นสิ่งที่น่าเห็นใจนะครับ
พูดไปอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรหลอก
แต่สิ่งที่ผมค้นพบในความรัก
มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถพูดออกมาได้
คนที่ยังไม่มีความรัก
พูดตรงๆว่าไม่สามารถรู้สึกได้เลย
ผมเป็นคนที่ชอบคิดอะไรไว้ก่อนล่วงหน้า
ได้คำนวณเกียวกับความรักเอาไว้ด้วยความรู้สึก
แต่พอไปเจอจริงๆแล้ว มันไม่สามารถควบคุมได้เลย
ผมได้คิดไว้ว่า จะต้องควบคุมไม่ให้มันยกระดับเร็วเกินตามที่ตั้งใจไว้
แต่ว่า การตั้งสติ การวางแผนมาอย่างดี มันถูกพังหมดเลย
เพราะความรัก เป็นสิ่งที่ลึกซึ่งเกินกว่าที่จะคุมได้
มันเป็นสิ่งที่น่าท้าทาย แต่ไม่น่าต่อสู้
ถ้าคุณเกิดรักแท้กับใครบางคน
โดยที่คุณรักเขาจริงๆแล้ว
คุณจะไม่สามรถควบคุมมันได้
แต่ความรักมันจะควบคุมคุณแทน
คุณไม่มีโอกาสจะชนะมันได้เลย
แต่ว่าคุณสามารถเอาชนะมันได้ละก็
มันหมายความว่า คุณไม่รักเขาอย่างจริงใจ
หรือไม่ก็คุณแค่รักกันไปเล่นๆเท่ๆ
แต่เชื่อเถอะครับว่า
"รักแท้"
เป็นสิ่งที่มีจริงในโลก
แต่การจะเกิดมันนั้น ผมได้คิดไว้ว่า
มันจะต้องอาศัยความไว้ใจซึ่งกันและกันของทั้ง2ฝ่าย
ซึ่งมันคือทั้ง2ฝ่ายต้องไม่หวั่นไหวว่าอีกฝ่ายจะเลิกรักนั้นเอง
ฟังดูแล้วง่ายๆนะครับ แต่ทำยากมากเพราะว่า
ในชีวิตคนเรา ผู้คนมากมายเข้ามาในชีวิต
ถ้าวัยทำงานแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไร
เพราะจะแต่งงานก็ได้เลยเพราะเขาไม่หนีหลอก
แต่ว่าถ้าเป็นรักวัยรุ่นละ รักแบบลูกหมา
มันยากมากๆเลยล่ะครับที่จะทำมัน
คิดๆดูซิ กว่าจะได้แต่งงานกี่ปี
สมมุติว่าคุณพบรักตอนอายุ16
คุณจะได้อยู่กับเขาชัวๆก็แค่2ปีเท่านั้น
จากนั้นก็แยกกันไปเรียน นอกจากคุณจะโชคดี
อย่าต่ำ3ปีครับ คิดดูซิ แค่คุยกัน มันจะไม่หวั่นไหวหรอ
มันก็ต้องมาบ้างแน่นอน และมเอนั้นละครับ เมื่อไม่ไว้ใจ
จบ
แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายอยางนั้นเสมอไป เพราะถ้าคุณได้พบรักแท้ละก็
คุณจะสามารถคบกับเขาเป็นเวลาที่นานมากๆ เป็นมันเป็นสิ่งที่ประเสริฐมาก
ความรัก จะเป็ฯเพชรแท้ก็ต่อเมื่อ มันมีอายุครบ60ปีบริบูรณ์
นับตั้งแต่วันที่คุณได้พบกันเขา
รักที่เป็นเพชร จะไม่มีใครมาทำลายมันได้
นอกเสียแต่ความตายเท่านั้น
แต่เชื่อเถอะครับ
การรักใครซักคน
อย่ารักกันที่คุยกันแล้วชอบ
ให้คบกันเป็นเพื่อนกันไปนานๆดีกว่า
ต่อมาแล้วค่อยสารถาพกันว่ารัก
ผมว่ามันจะได้ผลสูงกว่า
อย่าน้อยๆ ถ้าอดใจไม่ไหว
ก็บอกเขาว่าขอจองไว้ก่อนก็ยังok
ถ้าเขาokก็ตกลงครับ
เขาก็คงจะรอคุณเหมือนกัน
แต่ก่อนผมคิดว่าความคิดผู้ชายต่างกันผู้หญิง
ผู้ชายจะมีความรู้สึกมากกว่า เสียใจมากกว่า
แต่ตอนนี้ ผมได้พบกันเพื่อนต่างเพศมากมาย
ก็เลยทำให้ผมพบว่า 2เพศนี้มีความคิดเหมือนกัน
คือมีความรักแล้วไม่อยากจากเหมือนกัน
นอกจากสัดนรกบางชนิดที่มันหวังฟัน
แต่ยังไงก็อย่าไปจีบเขาเล่นๆเลยครับ
เวลาจากกันแล้วมันเสียใจ
ลองคิดดูซิครับว่า
ถ้ามีคนมาบอกชอบเรา
แล้วเขาก็ทำจนเราชอบ
แล้วเขาทิ้งเราไปมีคนใหม่
คุณจะรู้สึกอย่างไรกันเขา
คุณอาจจะไม่รู้สึกหลอกครับ
แต่พอถึงเวลาเกิดขึ้นกับคุณ
แล้วก็จะรู้เองว่ามันเป็นยังไง
อย่างที่เพลงว่าไว้ทุกอย่าง
ฟังเพลงคนอกหักไม่รู้สึก
แล้วยังชอบเห็นเป็นตลกฉิบ
แต่พอเจอกันตัว ฟังแล้ว
มันกินใจ อยากจะร้องไห้
เพื่อขอโทษความหมาย
ที่เคยดูถูกมันไว้
สุดท้ายนี้
ขอให้อย่าไปรักใครเพื่อฟันเขา
มันไม่ใช่เรื่องสนุกเลย
และคุณก็อย่าให้ใครมารักง่ายจนเกินไป
เพราะเขาอาจจะไม่ได้หวังดกับคุณก็ได้
ทางดีที่สุดของรักนะครับ ให้ค้นหาคำว่า
"รักแท้"
แล้วคุณก็จะมีความสุขตลอดไป
20 ตุลาคม 2548 11:17 น.
แตม
ทำไมเตียงถึงอันตรายที่สุดล่ะ? ก็ในโลกนี้น่ะมีที่ไหนอันตรายกว่าเตียงนอนอีกล่ะ ในขณะที่เราอยู่บนเตียงอย่างปลอดภัย ใครจะคิดว่าจะมาถึงนาทีสุดท้ายของชีวิตแล้ว ตายก็ตายบนเตียงตัวเอง หากคิดว่าตัวเองปลอดภัยก็เท่ากับทิ้งอันตราย ทิ้งจิตใจต่อสู้ พูดอีกอย่างก็คือความปลอดภัยก็คือความอันตรายอีกอย่างนึงกลัวแพ้ก็ยิ่งแพ้เข้าไปใหญ่ เพราะฉะนั้นเราจึงต้องสู้ความพ่ายแพ้ที่เราคิดว่าจะมาถึง ไม่ใช่เพียงแต่นอนลงบนเตียงแล้วคิดว่าตัวเองอยู่ในความปลอดภัย
17 สิงหาคม 2546 12:09 น.
แตม
สวัสดีครับสำหรับเรื่องที่ผมจะเขีนต่อไปนี้นั้นน่ะไม่ใช่กลอนหรอกครับ แต่มันจะเป็นเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับชีวิตจริงของผมที่เป็นดั่งนิยายครับ ก็ลองอ่านดูแล้วกันนะครับ
ตัวของผมนั้นเป็นคนง่ายๆสบายๆไม่เครียด แต่ผมก็เป็นคนที่โรแมนติกมาก ผมมักหวังเสมอๆว่า ผมจะมีความรักที่ผิดแปลกไปจากคนอื่น และแล้วมันก็เป็นความจริงครับ
เช้าวันหนึ่งท่ามกลางท้องฟ้าอันสดใสและกว้างใหญ่ไพศาลสุดลูกหูลูกตา ลมพัดโชย กลิ่นดอกไม้อันหอมระริน ได้เกิดความรักของชายหญิงคู่หนึ่งราวกับปาฏิหารย์
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ 4 ปีที่แล้วที่ตลาดท่ามกลางสภาพแวดล้อมอันมากมาย เช่น ผักสด ผลไม้ และอาหารสดนานาชนิด ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าผมจะได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอสวยงามดั่งนางฟ้าก็มิปาน เวลานั้นผมกำลังต่อราคาผักอยู่ เธอได้วิ่งเข้ามาชนผมอย่างจัง จนหกล้มหัวขมำลงกับพื้น เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นและกล่าวเพียงคำสั้นๆว่า " ขอโทษค่ะ " ตอนนั้นผมได้สังเกตเห็นใบหน้าของเธอ เธอเป็นคนที่งดงามมาก แต่เนื่องจากตอนนั้นเธอรีบมากทำให้ผมไม่ทันถามว่าเธอเป็นใครหรือว่ามาจากไหน หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย แต่แล้ววันหนึ่งสวรรค์ก็เป็นใจให้เราได้มาพบกันจนได้ ผมพบกับเธอในเช้าวันหนึ่ง ซึ่งเช้าวันนั้นแหละที่ผมถือว่าเป็นเช้าวันที่เปลี่ยนชีวิตของผมไปทั้งชีวิต วันนั้นเป็นวันรับน้องใหม่ของคณะ ผมซึ่งเป็นรุ่นพี่ปี 2 ต้องไปดูแลน้องๆที่เพิ่งเข้าใหม่ ทำให้ผมได้เจอเธอ เธอเป็นรุ่นน้องคณะของผม เธอเป็นคนที่ขยันมาก เพราะทุกเช้าที่ผมมามหาลัย ผมมักจะได้เห็นเธอนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับนิยายเรื่องต่างๆและการเรียนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังมหาวิทยาลัย เธอเป็นคนที่ชอบเรื่องนิยายเหมือนๆกันกับผมทำให้ผมคิดว่าเราเข้ากันได้ ทุกๆเช้าผมบอกกับตัวเองว่าจะต้องทำความรู้จักกับเธอให้ได้ และแล้ววันหนึ่งผมได้ไปมหาลัยแต่เช้าพร้อมกับความง่วงนอนที่ยังคงเหลืออยู่เพราะเมื่อคืนผมนอนดึกมาก เนื่องจากต้องซ้อมพูดกับเธอหน้ากระจกจนดึก ผมเดินเข้าไปหาเธออย่างช้าๆพร้อมกับความกลัวที่ยังเหลืออยู่ และได้ถามว่า " มาเป็นเพื่อนกันไหมครับ " เธอตอบกลับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและบอกกับผมว่า " ได้สิคะ " ต่อจากนั้นเราก็ได้คบกันเป็นเพื่อน เธอเป็นคนที่ร่าเริงและเบิกบานตลอดเวลา แต่แล้วเราก็คบกันได้ไม่นาน วันหนึ่งผมได้ไปส่งเธอที่บ้าน เธอเป็นคนรักสุนัขมาก และที่สำคัญคือผมได้พบว่าที่แท้เธอเป็นถึงคุณหนู บ้านของเธอนั้นใหญ่มากราวกับคฤหาสน์ เธอได้แนะนำผมให้รู้จักกับพ่อแม่ของเธอ แต่ผมรู้สึกว่าพ่อแม่ของเธอนั้นไม่ค่อยจะชอบหน้าของผมซักเท่าไหร่ เพราะหลังจากที่ผมไปบ้านเธอวันนั้น เราก็ไม่ได้เจอกันอีกนานแสนนานเลยทีเดียว และแล้วมาวันหนึ่งเธอก็โทรมาบอกกับผมว่าเธอจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเป็นเวลา 3 ปีเต็ม ตอนนั้นเธอเล่นทำเอาผมเกือบช็อค ที่โทรมาบอกผมแบบนั้นแต่ผมก็ได้บอกกับเธอว่าผมจะรอเธอทุกๆวันที่ใต้ต้นไม้ที่เราได้พบกันเป็นครั้งแรกและเธอก็ตอบตกลง
กาลเวลาผ่านไปเป็นเวลา 4 ปีเต็ม เธอก็ยังไม่มา ผมพยายามตามหาเธอทุกๆที่ ไม่เว้นแม้แต่ที่บ้านเธอ เมื่อผมไปที่บ้านเธอผมกลับพบว่าพ่อของเธอนั้นถูกฟ้องล้มละลายและทำให้พ่อของเธอต้องฆ่าตัวตายในเวลาต่อมา ผมคิดว่าเราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่ผมก็ยังคงไปที่ต้นไม้นั้นทุกๆวัน จนถึงวันหนึ่งซึ่งเป็นวันเดียวกันกับที่ผมพบเธอ ผมได้ไปที่ต้นไม้นั้นและรออยู่นาน ความพยายามของผมที่จะพบกับเธอก็ค่อยๆหมาลงไปในวันนั้น ผมเดินออกมาจากต้นไม้นั้นอย่างช้าๆ แต่แล้วก็มีเสียงเรียกเสียงหนึ่งเรียกผมเสียงนั้นเป็นเสียงที่ผมจำได้ดี มันเป็นเสียงของหญิงสาวไร้เดียงสาคนหนึ่งที่ผมรักและรอมานานถึง 4ปีเต็ม เสียงนั้นคือเสียงของเธอ และนี่แหละครับคือรักดุจรักนิรันดร์ของผม มันเป็นพรหมลิขิตที่ทำให้เราได้มาพบกัน สุดท้ายนี้คุณรู้ไหมครับว่าอะไรคือพรหมลิขิต มันคือการสร้างสะพานจากความสัมพันธ์ไปสู่ความรักแท้ยังไงล่ะครับ
ก็ขอขอบคุณมากนะครับที่อ่านเรื่องของผมเป็นไงบ้างล่ะครับอึ้งใช่ไหมครับ
หน้าส่วนตัว
809
