27 กันยายน 2551 00:00 น.
แตงร่มใบ
..ใต้ต้นไม้ที่ไร้ร่มเงา
ท่ามกลางแสงแดดแผดเผา..ร้อนรุ่ม
มีน้อยใบ..ไร้กิ่งก้านจะกั้นคลุม
เหมือนไร้ความชื้นชุ่ม..เนิ่นนาน
~.ณ กิ่งสุด..สูงไกล ที่ปลายกิ่ง
รังนกรุ่งริ่ง..กำลังสาน
วิหคน้อย..กระเสือกกระสน..ทนทาน
ด้วยหวังเพียงจะสร้างบ้าน..รังนอน
เส้นหญ้าสานถี่..ทีละนิด
คอยหมดสิ้นภารกิจ..ค่อยพักผ่อน
..แม้ลมแรงแกว่งต้นไม้..ไหวคลอน
จะทนร้อน..ทนหนาวสั่น ไม่หวั่นใจ
จนสำเร็จ ระเห็จสร้าง..รังเอมอุ่น
เหลือเพียงลุ้น..กับความฝันอันยิ่งใหญ่
รอเมฆฝน..รวมกลั่น..นานเพียงใด
จวบต้นไม้..จะผลิดอก..งอกงดงาม ,~*
21 กันยายน 2551 18:23 น.
แตงร่มใบ
ฝนพรำ..ระบำพฤกษ์
เยือกเย็นในความรู้สึก..หวั่นไหว
กอดหมอนนอนหนุนหาอุ่นไอ
ฤๅเทียบได้ความอุ่นคนคุ้นเคียง
..เพลงเรไรร่ำ..คืนฉ่ำฝน
แต่เพลงรักใครบางคน..เงียบเสียง
วังเวงเพลงเหงา..เศร้าสำเนียง
เกาะระเบียงเพ้อพร่ำ..กับน้ำฟ้า
มนต์ดำ..คำสาปใด..ต้องในรัก
จึงเหนื่อยนัก..รนดิ้นถวิลหา
แม้ไม่ถึงขื่นขม..จมน้ำตา
แต่ทว่า..หนาวสั่นสะท้านใจ
กลอนกานท์หวานเศร้า..เฉาในอก
ประหนึ่งนก..ไร้รัง..ร่อนไถล
โดดเอกาทรมาน..เนิ่นนานไป
ต้องหวั่นไหวเช่นนี้..อีกกี่คืน
หน้าส่วนตัว
1157
