12 พฤศจิกายน 2551 05:56 น.

คนบ้า....รัก!!



คนบ้า....รัก!!




เคยรู้สึกอย่างฉันกันบ้างไหม
เมื่อเวลาร้องไห้, น้ำตาเอ่อ
ซึ่งโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาในเงาเพ้อ
แล้วละเมอถึงใครด้วยใจชา


ทีละหยดรดหลั่ง, ฝังรอยร้าว
และรานรวดกับเรื่องราวจนผ่าวหน้า
มันไม่จริงใช่ไหม...ในแววตา
การจากลาเริงระบำอยู่ย้ำใจ


บอกฉันมา....บอกฉันมา....
นี่เป็นเพียงภาพมายา...ใช่ไหม?
นี่คงเป็นเพียงฉันเผลอฝันไป
ไม่ใช่...มันไม่ใช่....ใช่ไหมเธอ!!!!!



(ในมุมอันโดดเดี่ยว....มีเพียงฉัน
วันต่อวัน..บ้าบอ...รอเก้อ
เพียง "คนบ้า" หนึ่งคนบ่นพร้ำเพ้อ
ใจโหยหา "รักละเมอ" อยู่เท่านั้น....

เพียง "คนบ้า" คนหนึ่งคิดถึงเธอ
แหละสายตาพร่าเหม่อ....เก้อรอรัก!!!)