20 สิงหาคม 2550 19:59 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ทะเลของคนรัก
ฝุ่นฟายของคลื่นกระทบฝั่งตลอดเวลา
แต่ความรักมิเคยมาถึง
ฝั่งฟ้าตะวันออก
ดวงตะวันขึ้นจากทะเล
ดวงตะวันพาความรักไป
เวิ้งฟ้าตะวันตก
ดวงตะวันลับขอบทะเล
ดวงตะวันคืนความรักมาให้
ท้องทะเลของคนรัก
นานแล้วหรือไร
ที่ดวงตะวันพรากความรักไปเช่นนี้
ท้องทะเลของคนรัก
ความรักเจ้ามีอยู่แห่งหนใด
ในฟายฟ่องของเกลียวคลื่นนี้หรือ
หากความรักเจ้ามีอยู่จริง
ท้องทะเลเอ๋ย
คนรักข้าอยู่ที่ใดเล่า
.............................
.............................
.............................
19 สิงหาคม 2550 20:58 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
กูไม่ใช่กวี
กูไม่ใช่กวี
ใช่เรื่องที่กูขึ้นหิ้งสิงสถิต
มึงอย่ามาเสือกนิรมิต
ลิขิตให้กูเป็นกวี
กูบอกแล้วยังไง
ว่ากูไม่ใช่ เข้าใจไหมนี่
หรือมึงคิดอยากลองดี
ส้นตีนกูมี เอาไหมวะ
กูเบื่อที่จะเป็นกวี
เบื่อการมีเกียรติศักดิ์กักขฬะ
กูไม่อยากมานั่งสร้างภาระ
เบื่อที่จะอวดตนให้คนชม
กูอยากเป็นอย่างกู
อยากอยู่แบบกูคิดว่าดีสม
มึงอย่ามาอ้างอวดคารม
ว่ากูเฉียบคมด้วยปัญญา
โว้ย กูไม่อยากเป็นกวี
กูขอเป็นอยู่อย่างนี้จะดีกว่า
อย่ายกย่องกูเลย เสียเวลา
กูก็แค่คนอยากบ้า เท่านั้นเอง
12 สิงหาคม 2550 22:35 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ผมกำลังวิ่งเล่นอยู่ในสนามความรัก
ผมวิ่งเล่น
ในสนามเด็กเล่น
ก็เหมือนเด็กคนอื่นๆ
ผมวิ่งเล่นกับผองเพื่อน
ผองเพื่อนวิ่งหนี
ผมวิ่งไล่จับ
วิ่งเล่นอยู่กลางสนามเด็กเล่น
วิ่งเล่นอยู่กลางลานทราย
วิ่งเล่นอยู่กลางหัวใจสีขาว
วิ่งไล่จับกันไปมา
เหนื่อย
แต่ก็สนุก
ผมวิ่งเล่น
ไม่มีใครบังคับให้ผมวิ่ง
ผมวิ่งเล่นด้วยอิสระ
ผมวิ่งอยู่ในลานแห่งอิสระ
ผมไม่รู้จักประชาธิปไตย
ผมไม่รู้จักคอมมิวนิสต์
ผมวิ่งอยู่ในลานแห่งสันติภาพ
ไม่มีกระบอกปืนใด
ที่กราดกระสุนเข้ามา
ผมวิ่งอยู่ในลานแห่งมิตรภาพ
ผมไม่เคยโกรธแค้นเพื่อนๆ
ที่เขาไล่จับผมทัน
ผมวิ่งอยู่ในลานแห่งความฝัน
ผมวิ่งเล่น
วิ่งไล่จับฝัน
ในสนามเด็กเล่น กลางลานทราย
คุณเห็นผมไหม
ผมกำลังวิ่งเล่นอยู่ที่นั่น
ในสนามความรัก กลางลานหัวใจ
คุณเห็นไหม
ผมกำลังวิ่งเล่นอยู่ในนั้น
12 สิงหาคม 2550 02:15 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ทุ่งกล้ารวงฝัน
ดวงตะวันทอฟ้ารุ่ง......................อรุณราง
หอมกลิ่นฝันดินฟาง...................ทุ่งกล้า
ลมโชยเมื่อแสงสาง.....................ฉาบทุ่ง ฝันเอย
ฝันเจิดฝันประกายจ้า..................เบิกฟ้ารับตะวันฯ
ความฝันพลันผลิซ้อน................รวงไสว
หยัดช่อขึ้นชูใบ..........................ยอดพลิ้ว
รวงฝัน, ทุ่งฝันไกล....................เกินโลก
เกินทุ่งแห่งรุ้งริ้ว.........................ฟากโพ้นจักรวาลฯ
ผลิบานฝันเติบกล้า.....................แตกแขนง
สดสะพรั่งทั้งทุ่งแปลง................ลึก – กว้าง
แตกฝันช่อหยัดแยง.....................เสียดเอก- ภพเอย
ทุ่งพิสุทธิ์ ฝันสล้าง.....................ฝ่าพ้นภาวะอนันต์ฯ
สีสรรพ์ฝันแห่งกล้า....................กวีหวาน
ถ่ายทอดผ่านจินตนาการ............หลากร้อย
หลุดกรอบแห่งจักรวาล..............อาณาจักร โลกเอย
เพื่อผลิฝันเด็กน้อย......................จากกล้ารวงฝันฯ
7 สิงหาคม 2550 20:41 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ตัว – ตน
ตัวตน – อาจไม่ใช่ที่ทุกสายตามองเห็น
ร่าเริง ยิ้มแย้ม แจ่มใส หัวเราะ เฮฮา - - -
วิญญาณแห่งความทรมานผูกมัด
ไม่มีใครรู้
ไม่มีใครอาจมองเห็น........ภายใน
เร้นลับในห้วงแห่งการจองจำ
สับสน วุ่นวาย เบื่อหน่าย ท้อทน
ดวงตะวันไม่เคยทอแสงแม้สักหนึ่งรุ่งอรุณ
ยังแต่ลมแห่งความเงียบเหงาที่พัดโชยมาครั้งแล้วครั้งเล่า
ความรู้สึกอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวไม่เคยจางหายไป
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
จะมีมือคู่ใดเล่าที่จะฉุดดึงหัวใจ
ให้เป็นอิสระจากพันธะแห่ง ตัว – ตน เสียที
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแดนไกล ไลบีเรีย
หน้าส่วนตัว
1473
