27 กรกฎาคม 2549 21:08 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ฝนสาดเทลงซัด
พายุจัดพัดถลา
ฟ้ามืดมัวสายตา
ลมกล้าเริ่มเพิ่มแรงลม
อากาศหนาวบาดเนื้อ
เมื่อฝนซ้ำทำตัวตรม
ทางลื่นชื้นหมักหมม
จมสู่เจ็บเหน็บหนาวนาน
ครืน ครืน เสียงฟ้าร้อง
ด้วยทำนองก้องกังวาน
พิโรธคำรามราน
ดวงมานข้าพาตกใจ
ก้าวย่างสู่ทางโล่ง
อันปลอดโปร่งไร้ผู้ใด
ยิ่งก้าวก้าวต่อไป
ก็เริ่มล้าเพราะพายุ
อดทน เอ้า อดทน
เดินสู้ฝนอย่างเดือดดุ
ความเหิมเริ่มปะทุ
จะถอยหลังได้อย่างไร
เดินต่อ เอ้า เดินต่อ
อย่างเพิ่งท้อกับสิ่งใด
ฝนฟ้าไม่เป็นใจ
ก็จงหยัดจงฝืนเดิน
ข้างหน้าแล้วข้างหน้า
จะคว้าชัยไม่ไกลเกิน
จุดหมายได้เผชิญ
จะคุ้มค่าที่ฝ่าฟัน
แม้นมีอุปสรรค
ก็จงจักสู้กับมัน
อดทนพ้นวารวัน
ผ่านเวลาอย่างท้าทาย
แล้วจึงจะได้ยล
ฟ้าหลังฝนล้นความหมาย
ความหวังครั้งสุดท้าย
ก็เกิดได้หากใจทน
12 กรกฎาคม 2549 18:09 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
กำหนด
............................................โค
............................โท............ไร่
.............................................ไท
.............................ไร.............รู้
มาจะกล่าวบทไปถึงไอ้โค
มันเรียนจบปริญญาโทจากทุ่งไร่
มันอยากรู้อยากเห็นความเป็นไท
แต่มันคิดเมื่อไรจะได้รู้
..
กำหนด
.................................................ฝูง
...........สูง................................เขา
.............................................เยาว์
..........เข้า....................................
ประเทศไทยมีไอ้ควายอยู่หลายฝูง
มันหัวสูงเลยไม่อยากจะมีเขา
และชอบทำเรื่องบ้าบ้าปัญญาเยาว์
นั่นแหละเข้ากับภาวะระบบชิน
12 กรกฎาคม 2549 17:58 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
คำบังคับ : วัยเยาว์ ชาติ กาดำ ธรณี ลิ้น ห่อหมก เก้าอี้ ไม้ไผ่ นักสู้ สุพรรณ
แต่งได้ไม่เกิน 2 บท
ชาตินักสู้ กาดำ เจ้าเหนื่อยไหม
เห็นหลับใหล กลางดิน นอนลิ้นห้อย
เจ้าเฝ้าฝัน บินถึงฝัน ฝันหล่นลอย
นักสู้น้อย วัยเยาว์ เจ้าอ่อนแรง
นอนเสียเถิด นอนลง ที่ตรงนี้
ธรณี จะปกเจ้า จะเฝ้าแฝง
นอนลง ตรงเก้าอี้ ไม่ไผ่แดง
ห่อหมกแกง บ้านสุพรรณ ยังร้อนรอ
12 กรกฎาคม 2549 17:33 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ฉันคือใบไม้ใบหนึ่ง.....
ที่ซึ่งคนมองว่าไร้ค่า
ก็แค่เศษใบไม้ธรรมดา
รอเวลาเปื่อยพัง....ลงถังไป
ใบไม้ใบน้อยน้อย.....
ถูกเขาทิ้ง - เขาปล่อยให้ลอยไหล
เรื่อยไปตามกระแสก้าวอันยาวไกล
ฉันจึงได้ยลโลกกว้างอย่างทุกวัน
ฉันจึงรู้โลกใบนี้มีหลากสิ่ง
ทั้งเท็จ จริง เศร้า ทุกข์หรือสุขสันต์
ผ่านเรื่องราวนานาสารพัน
และตัวฉันรู้ว่า....ค่าน้อยลง!
เป็นเพียงแค่เศษใบไม้...
ที่ไร้ความสง่าค่าสูงส่ง
มิใช่เหล็กแข็งกล้าที่มั่นคง
เป็นเพียงเศษที่พร้อมลงสู่กองไฟ
เป็นเพียงแค่เศษขยะ.....
หมดแล้ว....ซึ่งภาระอันยิ่งใหญ่
วันนี้ ตัวฉันพร้อมยอมจากไป
ก่อนใบไม้ใบใหม่จะมาแทน
......................
12 กรกฎาคม 2549 17:27 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
...
ป่าร่มน้ำใสไหลเย็น
คลายทุกข์คลายเข็ญ
ดับร้อนผ่อนพักกายา
หมู่มวลวิหคนกกา
เหนือพงพฤกษา
เขตป่าทุ่งสักอาศรม
ผ่อนพักใจชื่นรื่นรมย์
เพิ่มสุขเพิ่มสม
เพาะบ่มชีวิตวิญญาณ
ด้วยบทลำนำกลอนกานท์
คือทิพย์อาหาร
หล่อเลี้ยงความคิดของคน
เสพสุขจากบทกวีกล
ขัดกล่อมดวงกมล
ให้เข้มแข็งแฝงอ่อนเยาว์
ต้นไม้จะเป็นเพื่อนเรา
ป่าจะช่วยคลายเศร้า
เหล่านกจะร่วมร้องเพลง
นี่คือชีวิตบรรเลง
ธรรามชาติคือเราเอง
และเราก็คือธรรมชาติ
ดื่มด่ำกับบรรยากาศ
จิตใจสะอาด
สงบเงียบงันทันใด
ลมแรงพัดเปลแกว่งไกว
ดูสิ..เห็นไหม
นั่นไงเหนือริมน้ำนั้น
...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแดนไกล ไลบีเรีย
หน้าส่วนตัว
1150
