24 กุมภาพันธ์ 2549 22:33 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เพื่อนเอ๋ย...
เราได้เคยร่วมรักสมัครสมาน
เป็นมิตรแท้พึ่งพากันร่วมทำงาน
แต่วันนี้ต้องพาลพรากจากกัน
ก่อนเคยอยู่ด้วยกันฉันพี่น้อง
ร่วมสร้างก้องของเราให้สุขสันต์
มีอะไรดีดีก็แบ่งปัน
ร่วมทำฝันที่หวังสร้างให้ดั่งใจ
เคยกอดคอซบตักนอนพักผ่อน
ถึงทุกข์ร้อนเพียงว่าน้ำตาไหล
เพื่อนคนนี้จะคอยปลอบคอยห่วงใย
ให้อิงไหล่เคียงใกล้อยู่และดูแล
ความผูกพันสานให้เราเข้าสนิท
ก่อใยมิตรทอความรักเป็นร่างแห
ผูกพวกเราให้รักกันไม่ผันแปร
เป็นเพื่อนแท้ตลอดไปไม่ลืมเลือน
ถึงวันนี้พวกเราจำต้องจาก
แต่จะฝากรักจากใจหาใดเหมือน
ประทับแน่นในหัวใจให้ย้ำเตือน
จะเป็นเพื่อนตลอดกันเราสัญญา
15 กุมภาพันธ์ 2549 21:54 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ป่าร่มน้ำใสไหลเย็น.......................คลายทุกข์คลายเข็ญ
ดับร้อนผ่อนพักกายา
หมู่มวลวิหคสกุณา........................อีกทั้งพฤกษา
สัตว์ป่าแถบแนวพงไพร
เหล่ามัจฉาแหวกว่ายไป.................ข้ามท่าชลาลัย
ไหลผ่านดงป่าขุนเขา
ชุ่มฉ่ำชื่นใจคลายเศร้า...................ช่วงแดดแสงเช้า
พาให้รื่นเร้าวิญญาณ์
แผ่ร่างล้มเหยียดกายา...................นอนลงกลางป่า
พักกายท่ามกลางพงไพร
ทั้งสัตว์พืชพันธุ์ทั่วไป.....................ได้อยู่อาศัย
ณ ใต้ผืนป่าฟ้ากว้าง
แลดูสวยสรรพสรรพางค์.................หยดหยาดน้ำค้าง
พรั่งฟุ้งละเอียดลออ
ดอกไม้แย้มบานผลิช่อ.....................เป็นแนวเขตกอ
มาลีจะอวลกลิ่นดิน
การเวก เฟื่องฟ้า กุหลาบหิน...........ดอกแก้วการิน
โมกป่าสีขาวพิลาพรรณ
ชงโค พุดป่า อัญชัน........................ดอกทานตะวัน
ร่ายรำรับแสงสุริยา
เจ้าจอมดอกพุทธรักษา...................เถาเลื้อยกระดังงา
อีกช่อรองเท้านารี
แนวร่องกุหลาบพันปี.......................สวยสดหลากสี
สะพรั่งตามเขตไหล่ผา
ราชพฤกษ์ช่อเหลืองงามตา..............เคล้าดอกมะลิลา
หยาดทิพย์โบกพลิ้วพรรณราย
นงยูงรำแพนเฉิดฉาย......................เกาะเกี้ยวกรีดกราย
ลีลาศดำเนินสัญจร
สมันย่างเยื้องอรชร...........................นางนวลบินร่อน
เหนือแนวพงป่าสาละวัน
อีกทั้งคชสารฉัตรทันต์......................สูงใหญ่อนันต์
ล้อมด้วยบริวารอาศัย
อีกทั้งเพศอาชาไนย..........................กาสรพยัคฆัย
หงส์ทองสกุลสกุณี
เนื้อทรายเนตรงามนิลคลี.................ตามฝั่งนที
ก้าวย่างเล่นน้ำสำราญ
หมู่มวลแมลงพิสดาร........................กิ้งกือเลื้อยคลาน
ปะด้วยตะขาบรอนรอน
ผีเสื้อหลากสีงามซ้อน.......................เที่ยวบินว่อนว่อน
ดมดอมออมกลิ่นพิลาลัย
จักจั่นจิ้งหรีดเรไร............................กรีดเสียงลั่นไป
ดังก้องแต่งเสียงสุนทรีย์
ยามเย็นเริ่มคล้อยค่ำที......................นภาเปลี่ยนสี
วิหคจะผกกลับรัง
ณ ปฐพีต้องขลัง...............................รวมแรงพลัง
สร้างสรรค์ชีวิตวิญญาณ
เพื่อเป็นสักขีสถาน..........................แด่ชนหลังกาล
ว่านี่คือถิ่นไทยเรา
ปกป้องต้นน้ำขุนเขา.........................ช่วยกันแบ่งเบา
ร่วมกันรักษาพงไพร
ดูแลสืบทอดต่อไป.............................ผืนป่าเมืองไทย
ให้อยู่ดำรงนิรันดร์
13 กุมภาพันธ์ 2549 20:26 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
พิศมองหาดยามเช้าคลื่นเข้าฝั่ง
กระทบดังเสียงครืนซัดเข้าหา
เป็นแนวยาวระรอกริ้วทิวนภา
ประหลาดตาช่างงามยามอรุณ
กลางคืนลับขอบฟ้าราตรีพ้น
จันทราวนเวียนกลับลับเขาขุน
ทิวาขึ้นแทนจันทรพนพคุณ
มอบอบอุ่นแดดไอเช้าเร้าวิญญาณ
ณ ชายหาดแห่งนี้ที่สงบ
ณ ยามเช้าเราพบความสุขศานต์
ณ ชายหาดคลื่นซัดพัดสราญ
ณ ยามเช้าชื่นบานสำราญใจ
เรื่อเรื่อแรงแสงอ่อนอ่อนรอนรอนเข้า
ลมริ้วริ้วพัดเบาเบาเคล้าหลงใหล
คลื่นซัดสาดสุดฝั่งฝังความใน
เหม่อไกลไกลเห็นลางลางห่างห่างตา
ณ ฝั่งชายทะเลงามยามนภรุ่ง
มองเห็นคุ้งน้ำใสให้คิดหา
ฟ้าสีครามน้ำสีเขียวเทียวนภา
มองแต่ไกลตัดขอบฟ้าสุดตามอง
ตัวฉันเดินเรื่อยเรื่อยตามชายฝั่ง
เสียงคลื่นดังฝังใจให้คลายหมอง
หาดทรายงามยามเช้าเฝ้าหมายปอง
ว่าสักวันเราจะครองอยู่เคียงกัน...
11 กุมภาพันธ์ 2549 22:24 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
วันนั้น...
ที่เฝ้าฝันนั่งรอพบความสุขี
รอโอกาสรอเวลาหาโชคดี
อยู่กับที่ไม่ค้นคว้าจะหามัน
เหม่อลอย...
จิตเริ่มคล้อยเคว้งคว้างทางความฝัน
ยื่นมือเอื้อมเอาได้ก็หายพลัน
สุดทางฝัน...คือเวิ้งว้าง ลับห่างตา
ความจริง...
คือทุกสิ่งที่เราคิดปรารถนา
ปลุกตัวเองตื่นจากฝันวันผ่านมา
เริ่มชีวิตภายภาคหน้าด้วยขาตน
จากนี้...
จากวันที่มีแต่ฝันอันสับสน
จะเปลี่ยนแปลงชีวิตตน
เดินอยู่บนความจริงทิ้งมายา
สุดท้าย...
คือจุดหมายที่ได้พบจบปัญหา
ถึงอ่อนแรงก็ฮึดลุกขึ้นมา
เพราะข้างหน้าต้องดิ้นรน...ด้วยตนเอง