10 ธันวาคม 2548 01:55 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เมื่อแสงเช้าทอประกายเป็นสายอ่อน
ตะวันรอนขึ้นแทนทันดวงจันทร์ฉาย
ราตรีลับดับเลื่อนค่อยเคลื่อนคลาย
กรุ่นกลิ่นอายอรุณรุ่งทุ่งผกา
แสงบรรจบพบพื้นที่ยืนอยู่
นำไออุ่นมาสู่ทุกคูหา
แสงยามเช้าให้ชีวิตจิตวิญญาณ์
เหล่าปักษา มวลแมลง แปลงพิลัย
อากาศเย็นสัมผัสเย็นจับร่าง
ไออุ่นยังคอยสร้างทางสดใส
สร้างความหวัง สร้างแรงแห่งดวงใจ
เทเข้าไปให้ท่วมท้นล้นแผ่นดิน
นี่แหละ ! คือชีวิตหลังน้ำค้าง
แสงยังสร้างความอบอุ่นกรุ่นไอผิน
แสงยามเช้าเปรียบดั่งพลังชีวิน
ถ้าแสงยังไม่สิ้นก็ดิ้นไป
9 ธันวาคม 2548 23:41 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ผมคิดว่า บางสิ่งที่ผมทำยังไม่เต็มที่ แน่นอน หลายๆคนยังทำอะไรบางอย่างไม่เต็มที่เหมือนกัน อาจเพราะ ไม่ค่อยมั่นใจกับตัวเอง แต่แท้ที่จริง ตัวผมเองก็อยากจะเป็นตัวของตัวเองบ้างเหมือนกัน
ในบางสิ่ง อาจจะมีบางสิ่งซุกซ่อนอยู่ แล้วชีวิตของคุณล่ะ มีอะไรซ่อนอยู่บ้าง เราอาจจะหามันเจอได้ยาก ทั้งๆที่มันอยู่กับตัวเราเอง
นี่ไง คือจุดอ่อนของผม ที่ยังหาตัวเองไม่เจอ
Saotome Principe
9 ธันวาคม 2548 23:08 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เมื่อกระดาษแผ่นหนึ่งปลิวตกลงสู่พื้น
รีบเก็บมันซะ อย่าปล่อยเวลาให้นานเกินไป เพราะอาจมีคนเหยียบย่ำมัน
จนเราไม่สามารถใช้ประโยช์อะไรจากมันได้เลย
เมื่อคุณถูกใครบางคนด่าว่า "เลว"
จงภูมิใจกับคำนั้น
เพราะอย่างน้อย คุณก็ได้ช่วยเหลือให้เค้ารู้สึกว่าเค้าดีกว่าคุณ
เมื่อคุณเขียนหนังสือเล่มหนึ่ง คุณจะใส่อะไรลงไปในหนังสือเล่มนั้นบ้าง
แน่นอน คุณคงไม่ใส่ข้อด้อยของหนังสือนั้นลงไปหรอก
คุณเคยใช้น้ำยาลบคำผิดมั้ย เป็นไง มันมีประโยชน์มาก
ใช่ มันมีประโยชน์
แต่มันจะมีประโยชน์มากกว่านี้
"ถ้ามันสามารถลบความผิดของมนุษย์เราได้"