24 ตุลาคม 2548 18:50 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เป็นดั่งเพียร เขียนสั่ง ในหนังสือ
เป็นดั่งมือ เฝ้าฝัง ตั้งรักษา
เป็นดั่งคำ นโยบาย กลายวาจา
เป็นดั่งฟ้า โอบเรา เฝ้าระวัง
เฝ้า ฝังหวังตั้งให้ จงหา
ดูแล และรักษา สิ่งไว้
พวกเรา เห็นคุณค่า คุณครู สร้างเฮย
ด้วยรัก จักมอบให้ โอบล้อมดวงแด
24 ตุลาคม 2548 18:27 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ก็ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี แต่ในโลกใบน้อยๆนี้
ยังมีบางสิ่งที่น่าค้นหา
"ค้นหาสิ่งนั้นให้พบ แล้วคุณจะเจอกับประสบการณ์ชีวิตที่คุณยังไม่เคยได้รับ"
23 ตุลาคม 2548 11:09 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
นั่งเหงาหงอยรอคอยฝนปรอยตก
อยากเห็นนกบินมาที่หน้าบ้าน
อยากเห็นป่าชุ่มชื่นรื่นสำราญ
อยากเห็นธารมีน้ำไหลใสใสเย็น
อยากเห็นสัตว์เดินว่อนว่อนตามชายป่า
ที่คิดมาแค่คิดได้...แต่ไม่เห็น
เพราะตอนนี้ เวลานี้ ที่เราเป็น
เราลำเค็ญทุกข์ยากลำบากใจ
เป็นเพราะเราที่ทำนำความคิด
ไม่พินิจสร้างสรรค์ทันสมัย
เราจะเห็นสิ่งที่คิดได้อย่างไร
ถ้าเราไม่รักษาและดูแล
ร่วมมือกันก่อนที่มันจะสาย
จงร่วมใจอย่าคิดไม่แยแส
ธรรมชาติตอนนี้นั้นยังอ่อนแอ
เทดวงแดเสริมสร้างฝันเป็นจริง
นับแต่นี้เราจะเห็นทุกทุกอย่าง
ที่เราวางความคิดไว้ทุกสิ่ง
ลิขิตเป็นภาพลักษณ์สลักอิง
ใช้พักพิงดวงใจให้สำราญ
นับจากนี้เราจะเห็นฝนปรอยตก
เราเห็นนกบินมาเกาะหน้าบ้าน
เราจะเห็นป่าไม้และลำธาร
เราเห็นสัตว์เดินผ่านดงพงพนา
เราจะเห็นธรรมชาติที่น่าสน
เราจะเห็นทุกคนช่วยรักษา
ลองร่วมมือร่วมใจสักครั้งครา
สร้างคุณค่าแผ่นดินไทยให้ยั่งยืน
23 ตุลาคม 2548 10:33 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เพียงคุณลองหยิบกล่องมาสักกล่อง
เพียงคุณมองกล่องให้ดีจะมีผล
เพียงคุณคิดชีวิตแต่ละคน
เพียงคุณลองพึ่งตนสักหนครา
แล้วคุณจะได้คำตอบที่คุณคิด
แล้วชิวิตของคุณจะมีค่า
กล่องหนึ่งใบที่ดูไร้ราคา
ทำให้คุณมีค่ามากกว่าเดิม
23 ตุลาคม 2548 10:12 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
หยุด อารมณ์โกรธไว้ ผูกจิต
หยุด ยั้งเลิกความคิด ฆ่าแค้น
หยุด ใจหยุดทำผิด สิ่งชั่ว นานา
หยุด ได้ทั้งหมดแม้น เลิศคนประเสริฐแดน