29 ตุลาคม 2548 15:37 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
อวยพรก่อนปีใหม่
มอบหัวใจแด่ครูหยิน
หยาดฟ้าตราบผืนดิน
ยังไม่สิ้นพระคุณครู
สอนศิษย์ให้แหลมหลัก
ให้รู้จักอดทนสู้
ด้วยรักและเอ็นดู
คอยหนุนชูข้าเรื่อยมา
25 ตุลาคม 2548 16:53 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เมื่อยังเล็กฉันวาดฝันอันแสนสวย
ว่าทำงานแล้วรวยมีทรัพย์สิน
ตั้งความหวังปลูกไว้ใต้ผืนดิน
ให้กรุ่นกลิ่นรับรสพสุธา
ให้เป็นดั่งดอกไม้สักหนึ่งดอก
ที่ผลิแย้มบานออกสู่เวหา
คอยสร้างหวังอุดมการณ์นานา
คุณค่าลึกล้ำประจำใจ
ตั้งชื่อว่าดอกไม้แห่งชีวิต
ที่ผลิตผลสำเร็จเมื่อเติบใหญ่
มุ่งมั่นทำงานเรื่อยเรื่อยไป
เป็นเหมือนดั่งดอกไม้แห่งมวลชน
ทำงานก้าวไปข้างหน้า
มุ่งฟันฝ่าทนกับความสับสน
ประหนึ่งดั่งดอกไม้ของใจคน
ที่ต้องทนตั้งกล้าท้าสายลม
วันนี้เมื่อดอกไม้แห่งชีวิต
ได้ผลิตคุณค่าที่สั่งสม
ตราความดีเด่นไว้ในสังคม
สรรค์สร้างความอุดมแก่ผืนดิน
25 ตุลาคม 2548 16:33 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
คนเราเกิดมา มีหนึ่งชีวิต
มีสองมือสองตีนเท่ากัน
ต่างกันตรงความมุ่งมั่น
อุดมการณ์แข็งขัน
ต่อสู้ฝ่าฟันเพื่อชนประชา
เดินไปข้างหน้า
ก้าวหาสู่ความสำเร็จ
มิใช่หยุดเดิน
แล้วกลับถอยหลัง
ชีวิตเต็มด้วยพลัง
ที่ปลูกฝังให้มวลชน
มิใช่ทำเพื่อตน
ฝึกฝนกำลังกาย
ก้าวเดินต่อไป
ด้วยใจมุ่งหวัง
เติมเต็มพลัง
มิใช่หวังให้คนชม
25 ตุลาคม 2548 16:22 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ผู้หญิง ผู้หญิงที่มีค่า
มิใช่กล้าท้าผู้ชาย
ผู้หญิง ผู้หญิงมีความหมาย
ใช่โปรยปรายแต่ความงาม
ผู้หญิง ผู้หญิงก็คือคน
เรามวลชนควนเกรงขาม
ผู้หญิง ผู้หญิงทุกเขตคาม
มีความงามจากข้างใน
ดอกไม้ ดอกไม้ที่ผลิผล
แฝงอดทนในสดใส
ดอกไม้ ดอกไม้ในหัวใจ
เต็มด้วยไฟอุดมการณ์
ความงาม ความงามแฝงมายา
ชนผู้กล้าน่าสงสาร
ความงาม ความงามเหมือนพฤกษ์กานต์
ที่คอยบานให้มวลชน
ความกล้า ความกล้าใช่ความบ้า
กล้าฟันฝ่าความสับสน
ความกล้า ความกล้าของทุกคน
จะผลิผลให้ส่วนรวม
ความกล้า ความกล้ากับผู้หญิง
ความเป็นจริงยิ่งใหญ่หลวง
ผู้หญิง ผู้หญิงทุกทั้งปวง
เป็นดั่งรวงดอกมาลา
ดอกไม้ ดอกไม้กับความงาม
เป็นไปตามจริงหนักหนา
ความงาม ความงามกับความกล้า
คงสง่าท้าทรชน
ผู้หญิง ชาวเหล่ากล้า แข็งขัน
ดอกไม้ ท้าประจัน แดดร้อน
ความงาม ยิ่งอยู่ครัน คงเลิศ เหลือแฮ
ความกล้า ยังอยู่ย้อน ทั่วสิ้นพสุธา
25 ตุลาคม 2548 16:04 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
อันความดี มีล้น พ้นสมุทร
แต่ความชั่ว เท่าเข็มหมุด คนยังเห็น
ทำพลาดนิด คนว่า หาประเด็น
แต่ความดี ชัดเจน ไม่เห็นมอง
เหมือนดั่งปลา ตายอืด เหม็นหนืดคลุ้ง
แต่กลิ่นฟุ้ง โชยลม ทั่วทั้งหนอง
คนดันหา เรื่องว่า ปลาทั้งคลอง
ตายเป็นกอง ทั้งที่ มีตัวเดียว