8 ตุลาคม 2549 01:38 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ผลพืชขาดตลาดแล้ว เมืองไทย
เขาหว่านเมล็ดพันธุ์ใด ไป่งอก
ต้นหญ้าหย่อมทั่วไป ตายหมด
ฤาเพราะน้ำไหลชอก เชี่ยวล้นท่วมไทย
น้ำซัดซอนรุนแรงด้วยแรงกล้า
โถมท่วมบ่าที่อยู่ผู้อาศัย
เจิ่งนองแล้วทุกเขตอาเพศภัย
ด้วยยากไร้ที่พักหลักหลับกิน
ลำบากชีพจิตใจด้วยภัยซ้ำ
ซึ่งกระหน่ำทำลายกาย, ทรัพย์สิน
เดือดร้อนทุกหย่อมหญ้าเป็นอาจิณ
ไร้ที่ดินทำไร่ปลูกไถนา
มรสุมก็พัดเข้าซ้ำซ้อน
ด้วยฤทธิ์รอนด้วยแรงอันแกร่งกล้า
คนไทย...ก็คือคนธรรมดา
ฤาบังอาจสู้ฟ้าขัดขวางลม
หากย้อนมองกลับไปไล่เหตุการณ์
จึงพอทานรู้ได้ด้วยเหมาะสม
เป็นเพราะคนที่ทำความโสมม
ไทยจึงจมอยู่ใต้ห้วงสายน้ำ
เพราะคนไทยคิดตัดไม้ทำลายป่า
ฟ้าแหละฟ้าจะหลั่งฝนหล่นกระหน่ำ
ลมแหละลมที่จะพัดซัดเข้าซ้ำ
น้ำแหละน้ำจะเอ่อล้นเข้าท่วมไทย
น้ำยังท่วม...น้ำไหลหลั่งยังสูงอยู่
ฝนยังพรูและสายน้ำยังกรากไหล
น่าสงสารประชาชนคนทั่วไป
ที่ต้องทนจำใจกับภัยร้าย
5 ตุลาคม 2549 00:56 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
กระแสคลื่นครืนซัดพัดเข้าฝั่ง
ด้วยเสียงดังทำนองของคนกล้า
เรือไม้เล็กติดเครื่องยนต์ กับคนชรา
ก็เริ่มออกหาปลาหาเลี้ยงกาย
ตั้งแต่ฟ้ายังครึ้มลงหมอกหม่น
คนหาปลายังทนไม่เหนื่อยหน่าย
เหวี่ยงอวนจับได้ปลามามากมาย
พลางวิดพายน้ำออกสู่นอกเรือ
เรือก็เก่า คนก็แก่แต่ใจสู้
ด้วยมุ่งรู้หน้าที่ที่ตนเกื้อ
ได้ปลามากก็แจกจ่ายก็จุนเจือ
ส่วนที่เหลือนำไปขายได้ค่าแรง
ถึงบางครั้งจับปลาได้มาน้อย
คนหาปลาไม่ท้อถอยไม่หน่ายแหนง
ยังมุ่งมั่นหาปลามากินแกง
น้ำมันแพงแต่ก็เห็นไม่เป็นไร
เพียงเพื่อ...วันนี้...และตอนนี้
เขายังมีอาชีพเลี้ยงตนได้
และเพื่อหวังลูกหลานอีกนานไป
จะเติบใหญ่ตามถนนคนหาปลา
24 กันยายน 2549 23:42 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
น - นครา ประไพพงศ์
ด - แดนไกล ไลบีเรีย
ก - white wizard
น เป็นมายา ซ่อนเร้น เป็นหน้ากาก
ก เป็นกั้นฉากตัวตนทุกหนแห่ง
ด ล้วนเล่ห์ร้ายหมายซ่อนไว้ไม่สำแดง
น หัวใจแฝงความชั่วแห่งตัวตน
ก ภายนอกงามพ่อพระแสนประเสริฐ
ด หวังชนชมชูเชิดทุกเขตหน
น แสร้งทำดีหมายตบตาประชนชน
ก หลงเล่ห์กลพรางหน้าหลอกตาใจ
ด แต่ภายในเน่าเฟอะฟะคละความชั่ว
น โกงกินฮั้วเพื่อพวกพ้องชาติหมองไหม้
ก แสร้งตบตาจากชนพ้นจัญไร
ด ทำไปได้ไอ้ห่าหน้าไม่อาย
น เมื่อวันนี้ถูกกระชากหน้ากากทิ้ง
ก พ่อนักบุญเกลือกกลิ้งวิ่งหน้าหงาย
ด น่าสมเพช..ใจผีที่ชั่วร้าย
น ผลสุดท้าย วันนี้ ...ไร้ที่ยืน
ก พังละครเวทีที่จัดฉาก
ด ซ้ำซาก....ก็ต้องฟังต้องนั่งฝืน
น ทนมานานกับมายาพากล้ำกลืน
ก ให้วันนี้เป็นค้ำคืนแห่งความจริง
ด ได้เวลาปิดฉาก......
น ชนกระชากเห็นข้างในไปทุกสิ่ง
ก ล้วงทุกตอนขุดซากมากแอบอิง
ด กล้ำกลืนนิ่ง..เมื่อได้พบจบกระบวน
24 กันยายน 2549 00:01 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เรื่อยเรื่อยไปตามธารน้ำไหล
อ่อนไหวตามลมที่พัดหวน
จูบรวงข้าวน้ำค้างอย่างนุ่มนวล
อุ่นอวลกลิ่นไอแห่งไร่นา
เสียงเพลงเต้นกำรำเคียวก้อง
ทำนองพร้อมเพรียงเรียงหน้า
เอ้า...แม่เอย พ่อเอย เชิญเลยมา
ลงแขกเกี่ยวธัญญามาช่วยกัน
สรวลเสเฮฮาชาวนาทุ่ง
อยู่เหย้าเฝ้ายุ้งสุดสุขสันต์
เกี่ยวเก็บรวงข้าวทองผ่องอำพัน
ด้วยมือนั้นอันหยาบกร้านด้วยงานตรำ
......................................
??????????????????????
......................................
แต่แล้วมีมารมืดจากเมืองใหญ่
เข้ามารีดไถด้วยใจต่ำ
ขุดถากซากนาด้วยอาธรรม
ระยำ.....คำนี้ไม่มีรู้
ชาวนาก็เถอะ...ช่างชาวนา
มีปัญหาก็มันนั่นอดสู
ช่างหัวมัน....อย่าเห็นเป็นเอ็นดู
จะลบหลู่แม่โพสพ....ตบหน้าควาย
...............................
???????????????????????
........................................
ชาวนานั่งหน้าหงอยคอยวันใหม่
แต่ยังไร้แนวทางห่างจุดหมาย
เมื่อมารชั่วมั่วชนบท....ก็อดตาย
รอวันขายวิญญาณชาวบ้านนา
19 กันยายน 2549 00:41 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ดอกไม้ดอกหนึ่งร่วงสู่ห้วงพื้น
ไหลลื่นไปตามธารกระแส
ปลิวพัดตามลมหวนที่ปรวนแปร
กลีบช้ำเพราะอ่อนแอเกินต้านทาน
เจ้ายังอ่อนต่อโลกที่โหดร้าย
จึงมักพ่ายต่อเล่ห์คำหว่านหวาน
ถูกกดรัดคับแค้นแสนทรมาน
และเนิ่นนานผ่านพ้น....เจ้าทนนัก
ไยไม่ลองปล่อยวางตามทางบ้าง
ถึงบอบบางแต่ต้องแฝงแกร่งในฝัก
เรียนรู้โลกที่หมุนผ่านด้วยความรัก
และรู้จักใช้ชีวิตคิดให้เป็น
ถึงแม้ดอกไม้จะบอบบาง
แต่โครงร่างภายในย่อมฉายเด่น
ดอกไม้ที่ผ่านร้อนผ่านลำเค็ญ
ก็ย่อมเห็น...เป็นกำไรในชีวิต
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแดนไกล ไลบีเรีย
920
