7 กุมภาพันธ์ 2551 16:44 น.

ฉันรักเธอนะที่รัก

แดนไกล ไลบีเรีย

ฉันรักเธอนะที่รัก

ถึง......เธอที่รัก

ผู้หลงในอาณาจักรแห่งความเศร้า

จำทนอยู่โดดเดี่ยวอย่างเปลี่ยวเงา

ในโลกซีดสีเทาอันเปล่าดาย

ไร้ด้วยความรู้สึก ความนึกคิด

เหมือนเธอปล่อยทั้งชีวิตให้หล่นหาย

ปล่อยความเงียบเยียบเย็นเป็นเพื่อนกาย

แหละ, คล้ายคล้ายในแววตาเธอชาชิน

ในแววตาชาชินกับความรู้สึก

กับคำถามที่ซ่อนลึกใจตรึกถวิล

จึงฉันรู้ว่าเธอไร้การได้ยิน

ซึ่งเสียงเพรียกจากแดนดินอวลกลิ่นรัก

ในโลกอันหม่นขรึมแสนซึมเศร้า

ล้วนรอยเหงาเขรอะขรมอยู่จมปลัก

ถึงดอกไม้ที่บานเย้าก็เฉานัก

ใยเธอจักทนอยู่ได้ในที่นี้

มาเถิด......ที่รัก

เถิดปล่อยวางทุกข์หนักไว้สักที่

เถิดเปิดใจให้กับรักสักหนที

เถิดเปิดตายลสรรพสีที่สวยงาม

ดังที่เธอจะได้เห็น -

ในหลากเรื่องลับเร้นซ่อนคำถาม

ทุกอณูแห่งรู้สึก - เธอนึกตาม

แหละโลกเศร้าก็วาววามอะคร้ามตา

เธอ......ที่รัก

เถิดข้ามฝั่งอาณาจักรฯ มาพบข้า

แล้วเราจะล่วงผ่านกาลเวลา

สู่ความรัก, ความปรารถนา, ข้า, หัวใจ

ฉันรักเธอ......นะที่รัก

เพียงเธอยอมเปิดสลักความรักให้

จึงที่เธอหม่นเศร้ามิเท่าไร

ฉันจะเป็นคนรักใหม่ให้เธอเอง

2362

love

comment

2 กุมภาพันธ์ 2551 00:04 น.

ชายชรา - ตัวประกอบในโลกย์นิยาย

แดนไกล ไลบีเรีย




ชายชรา - ตัวประกอบในโลกย์นิยาย

 

ในคืนฟ้าทาเทาเมฆทึมหม่น

ละอองฝนหล่นเม็ดเป็นเกล็ดใส

ชายแก่แก่นั่งนั่งนอนนอนถอนหายใจ

เขากำลังคิดถึงใคร "คนหนึ่งคนนั้น"

 

เขาแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าหม่น

พลันเอ่อล้นหยดน้ำตาย้อมฟ้าสวรรค์

แหละสายตาที่พร่าเลือนตามเดือนวัน

จึงสายตาฝ้าฝันพลันเพ้อไป

 

ชายแก่แก่เขาพึมพำในคำถาม

สีหน้าบ่งบอกความตามขานไข

ในริ้วรอยฉาบหน้าแฝงอาลัย

ในแววตาพร่าวัยแฝงอาวรณ์

 

เท่าที่ข้าพเจ้ารับทราบ

นั่นคือภาพของความเศร้าครั้งคราวก่อน

เมื่อความรักไม่สมหวังดังขาดตอน

ชายชราแรมรอนรักเดียวดาย

 

และเรื่องที่ข้าพเจ้านั้นเฉยชา

คือเรื่องเศร้าแสนธรรมดาในความหมาย

"ชายชรา" แค่ "ตัวประกอบในโลกย์นิยาย"

ที่ตอนจบฉากสุดท้าย "ก็ตายเพราะรัก"

 

 

*ขณะจิตสำนึกบอกให้ผมเป็นชายชราคนหนึ่ง ซึ่งผิดหวังจากความรักมาทั้งชีวิต

ใบหน้าของเขาคงมีแต่ร่องรอยของความเศร้ามากโขทีเดียว

*โลกย์นิยาย คือ ความเป็นไปของการดำเนินชีวิตโลกย์

3314

love

comment

20 มกราคม 2551 02:33 น.

ไร้ดวงดาวดวงใดให้เธอ

แดนไกล ไลบีเรีย


ไร้ดวงดาวดวงใดให้เธอ

 

๑) ดวงดาวคราวค่ำคืนนี้

แจ่มฟ้าราศี

ซึมซับทรงจำย้ำความ

 

ลึกรอยค่อยนำคำถาม

ในคืนวับวาม -

แสงดาวพราวพร่างสว่างไสว

 

ฉัน เธอ, ท่ามความเป็นไป

ระหว่างกลางใจ

ในห้วงเวลาเลื่อนลอย

 

ฉัน เธอ, เฝ้าขอรอคอย

ดวงดาวดวงน้อย

ดวงใดเป็นดวงรวงขวัญ

 

ของขวัญจากความผูกพัน

ของเธอ ของฉัน

ดาวนั้นสว่างอยู่หนไหน

 

๒) เพื่อเธอ, แม้นดาวอยู่ไกล

ฉันจะหามาให้

มิเกินไขว่หรอก คนดี

 

ไม่นานหรอกหนาครานี้

ฉันจะบินลี้

ไปสุดท้องฟ้าคว้าดาว

 

แล้วมาเรียงร้อยสร้อยสกาว

สุกสว่างพร่างพราว

ประดับคล้องเคียงคอทอแสง

 

ดาวดวงใดก่ำสีแดง

พริบระยับแยง

ยอดแสงสร้อยดาววาวสรรค์

 

ขอมอบดาวรักกำนัล

เป็นรวงดวงขวัญ

กรองกลั่นจากใจให้เธอ......

 

................................

................................

................................

 

๓) เพียงค้างสายตาพร่าเหม่อ

เลือนฝัน, ฉันละเมอ

รอเก้อ ดาวใดไหนกัน

 

ดาวดับ ลืมตาตื่นฝัน

ภาพเธอหายพลัน

กลายเป็นฝุ่นค้างบางเบา

 

ดวงดาวสิ้นแสงแรงเงา

ระหว่างใจเรา

จักเหลือหรือดาวดวงใด...

 

(อีกครั้งที่ฉันฝันไป

ดาวดวงไหนไหน

ในใจฉันไม่มีแล้ว)



 




/////////////////////////////


น่าเศร้า ที่บางครั้งเราก็ได้แต่ฝันไปคนเดียว

ไม่มีหรอก ดวงดาวที่จะเป็นของเราทั้งสองคน

ในเมื่อไม่มีเธอ

ก็คงไม่มีดาวดวงใดในเวิ้งแห่งหัวใจของผมแล้ว

2345

love

comment

6 มกราคม 2551 22:46 น.