20 ตุลาคม 2548 17:20 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
"ร้อยเรื่องราว เรียบเรียง เป็นเสียงร้อง
กู่กึกก้อง กล้าแกร่ง แข็งขัน
แพรวพราว เพราะพรึ้ง ตะลึงพลัน
เจิดจ้า ดุจจันทร์ มาเจื้อยเพลง"
"ดอกหญ้า พลิ้วไหว ส่ายสะบัด
สกุณา เหล่าสัตว์ รีบเร่ง
ต่างร้อง พ้องประสาน เป็นงานเพลง
บรรเลง ให้โลกนี้ มีสุขเอย"
20 ตุลาคม 2548 16:53 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ท้องฟ้าที่ยังดูสวย...ก้อนเมฆที่ดูสวยงามเป็นปุยนุ่มดุจดั่งสำลี
ดูเมฆสีเทาหม่นก้อนนั้นสิ....?
เมฆก้อนที่กำลังเคลื่อนตัวผ่านพระจันทร์
ดูสิ !!! พระจันทร์ช่างสวยเหลือเกิน
ฉันอยากได้พระจันทร์นั้นมาครองเหลือเกิน
แต่ถึงกระนั้น......
ฉันก็ยังไม่สามารถเอื้อมมือคว้าจันทร์เจ้าดวงน้อย ๆ ได้สักที
...พี่ชายของฉันนั่งอยู่ข้าง ๆ
ยิ้มเบา ๆ อย่างเอ็นดูฉัน
อุ้มฉัน..ขึ้นเหนือไหล่
......แต่ฉันยังคงจ้องมองดูดวงจันทร์นั้นไว้
ตราบเท่าที่ฉันยังได้เอน....
...และพักพิงอยู่ในอ้อมอกของพี่ชายของฉัน
บัดนี้...?
ฉันโตพอแล้ว..
แต่ฉันรู้ว่า..พี่ชายของฉันยังคงเฝ้ามองฉันอยู่
เหมือนดังที่ฉันเฝ้ามองดวงจัทร์ดวงนั้น
พี่ชายของฉันคงยิ้มให้ฉัน
เหมือนที่ฉันกำลังยิ้มให้กับดวงจันทร์
และบอกกับดวงจันทร์น้อย ๆ ว่า
"พี่ชายที่แสนดีของฉัน"
ตอนนี้....
ฉันไม่มีพี่ชายอยู่เคียงข้าง
...ไม่มีพี่ชายที่คอยอุ้มฉัน
...ยิ้มให้ฉัน
...เล่นกับฉัน
และไม่มีคนคอยจูงมือฉัน
ฉันยังนึกถึงภาพในอดีต
ที่ไหลผุดออกมาจากใจของฉัน
...ช่วงเวลาที่เราสองพี่น้องเดินเคียงกัน
พี่ชายจูงมือฉันไป
พร้อมกับมองท้องฟ้า....ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
และไกลเกินเอื้อม
เวลานี้....
ฉันเชื่อว่า...พี่ชายของฉันยังคงมองดูฉันอยู่บนท้องฟ้า
ดังนั้น...ยามที่ฉันแหงนมองท้องฟ้านี้
จึงทำให้ฉันรู้สึกว่า
ฉันกับพี่ชายของฉัน...เรายังอยู่เคียงข้างกัน
..........ตลอดไป.............
18 ตุลาคม 2548 03:24 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ท้องฟ้าที่ยังดูสวย...ก้อนเมฆที่ดูสวยงามเป็นปุยนุ่มดุจดั่งสำลี
ดูเมฆสีเทาหม่นก้อนนั้นสิ....?
เมฆก้อนที่กำลังเคลื่อนตัวผ่านพระจันทร์
ดูสิ !!! พระจันทร์ช่างสวยเหลือเกิน
ฉันอยากได้พระจันทร์นั้นมาครองเหลือเกิน
แต่ถึงกระนั้น......
ฉันก็ยังไม่สามารถเอื้อมมือคว้าจันทร์เจ้าดวงน้อย ๆ ได้สักที
...พี่ชายของฉันนั่งอยู่ข้าง ๆ
ยิ้มเบา ๆ อย่างเอ็นดูฉัน
อุ้มฉัน..ขึ้นเหนือไหล่
......แต่ฉันยังคงจ้องมองดูดวงจันทร์นั้นไว้
ตราบเท่าที่ฉันยังได้เอน....
...และพักพิงอยู่ในอ้อมอกของพี่ชายของฉัน
บัดนี้...?
ฉันโตพอแล้ว..
แต่ฉันรู้ว่า..พี่ชายของฉันยังคงเฝ้ามองฉันอยู่
เหมือนดังที่ฉันเฝ้ามองดวงจัทร์ดวงนั้น
พี่ชายของฉันคงยิ้มให้ฉัน
เหมือนที่ฉันกำลังยิ้มให้กับดวงจันทร์
และบอกกับดวงจันทร์น้อย ๆ ว่า
"พี่ชายที่แสนดีของฉัน"
ตอนนี้....
ฉันไม่มีพี่ชายอยู่เคียงข้าง
...ไม่มีพี่ชายที่คอยอุ้มฉัน
...ยิ้มให้ฉัน
...เล่นกับฉัน
และไม่มีคนคอยจูงมือฉัน
ฉันยังนึกถึงภาพในอดีต
ที่ไหลผุดออกมาจากใจของฉัน
...ช่วงเวลาที่เราสองพี่น้องเดินเคียงกัน
พี่ชายจูงมือฉันไป
พร้อมกับมองท้องฟ้า....ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
และไกลเกินเอื้อม
เวลานี้....
ฉันเชื่อว่า...พี่ชายของฉันยังคงมองดูฉันอยู่บนท้องฟ้า
ดังนั้น...ยามที่ฉันแหงนมองท้องฟ้านี้
จึงทำให้ฉันรู้สึกว่า
ฉันกับพี่ชายของฉัน...เรายังอยู่เคียงข้างกัน
..........ตลอดไป.............
15 ตุลาคม 2548 00:54 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
Silent night, Holy night.
All is calm, All is bright.
Round yon virgin mother and child.
Holy infant so tender and mild.
Sleep in heavenly peace.
Sleep in heavenly peace.
15 ตุลาคม 2548 00:24 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ในบางครั้ง......
ความสุขที่คนเรามีอยู่นั้น
อาจเกิดขึ้นมาจากความทุกข์
...คนเราเกิดมา...
ไม่ได้เลิศเลอในทุกเรื่อง!!!
...บางคนมีเงิน????
แต่...เขาก็ทุกข์ใจกับเงินก้อนนั้น
!!!ดูสิ!!!...บางคนเล่า
ยากจน....ลำบาก
แต่กลับมีความสุข
ไม่ต้องรับภาระกังวล...
กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้น???
ชีวิตอยู่ตามสบาย
มีชิวิตอยู่อย่างที่เขาเป็นอยู่.......
...ลองมองออกไปข้างหน้า...
ด้านข้าง...และด้านหลัง
....มองทุกสิ่งที่อยู่รอบข้างคุณ
ทุกสิ่ง...ที่ล้อมรอบคุณอยู่
...แล้วคุณจะเห็นว่า...!!
โลกนี้...ยังมีหนทางแห่งความสุข
ให้คุณได้เลือกเดินอีกหลายทาง
ตามทางที่คุณเลือก.....
ทางที่คุณเลือกจะเดินไป
โดยไม่หวั่นไหว...และไม่กลัว
กับทางนั้น...ทางแห่งความสุขของคุณ.....
หน้าส่วนตัว
1249
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแดนไกล ไลบีเรีย
