15 ธันวาคม 2554 22:26 น.
แดดเช้า
เมื่อม่านฝนหล่นโปรยโรยทางหม่น
คล้ายใจคนขุ่นข้องด้วยหมองหมาง
ด้วยความรักถักทอพอจืดจาง
หัวใจคว้างก็เคว้งวังเวงใจ
ความไม่ชัดเจนใจให้หม่นเศร้า
น้ำตาเคล้าเจ็บร้าวทนเท่าไหน
หวังคลี่ม่านหมอกคลุมรุมทรวงใน
รอฝนสร่างฟ้าใสเข้าใจกัน
เมื่อม่านฝนสร่างแล้งเริ่มแจ้งจิต
รักเบือนบิดบดบังยังไหวหวั่น
รุ้งประกายฉายแววแก้ววามวัน
และครานั้นฟ้าก็ใสคลายระแวง
เหมือนความรักร่วมถักร่วมร้อยฝัน
ร่วมทางกันต้องเข้าใจให้แจ่มแจ้ง
ใจสื่อใจเหนือคำนำสำแดง
เมื่อนั้นแสงสะพานรุ้งก็มุ่งทอ.
แดดเช้า : ๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๔
15 ธันวาคม 2554 10:12 น.
แดดเช้า
เมื่ออุบัติการณ์สรรค์โลกใหม่
ยังอุดมศิวิไลซ์แผ่ไพศาล
สัตว์ต่างดาวบุกมาสร้างตำนาน
และเรียกขานนามมาชื่อว่า "คน"
เป็นสัตว์ที่แผ่เชื้อเพื่อกัดกร่อน
ทั้งจักรวาลซุกซ่อนสิ่งสับสน
กองโสมมหมมหมักประสาตน
และก็ขนสิ่งมีค่ามาทำลาย
จากโลกที่อบอุ่นอุณหภูมิเหมาะ
"คน" จำเพาะเผ่าพันธุ์แพร่ขยาย
ทั้งกอบโกยกัดกินกร่อนกัดกราย
เป็นเชื้อร้ายโรคซ้ำย่ำเหยียบดิน
จนใกล้จบอายุขัยโลกใบนี้
คนคิดหนีอพยพหลบไปสิ้น
หาดาวใหม่ใสสะอาดมากัดกิน
เป็นแดนถิ่นแดนใหม่แพร่เชื้อ "คน"
แดดเช้า : ๑๕ ธันวาคม ๒๕๕๔
12 ธันวาคม 2554 08:00 น.
แดดเช้า
เธอคือแสงแรก
ที่งามแปลกประกายคล้ายเบิกฝัน
ปลุกชีวิตนิมิตใหม่ให้ผูกพัน
วาดภาพอันตระการสานความดี
เขาคือแดดสุดท้าย
ที่คลับคล้ายแสงฝันอันริบหรี่
ทิ้งประกายก่องแก้วแววสุรีย์
ทอทองที่ตรึงใจใกล้ลับลา
เธอกับเขา ...
คือแสงเงามิติธรรมที่ล้ำค่า
การเริ่มต้นสิ่งดีดีจะมีมา
สลายสิ่งมายาให้จางลง
ฉันคือท้องฟ้า
ขอบคุณแสงแห่งเมตตาที่เสริมส่ง
ระบายชีวิตฉันให้มั่นคง
ไม่ลุ่มหลงกับกลลวง ... ช่วงข้ามคืน.
แดดเช้า : ๑๑ ธันวาคม ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
1437
