5 มีนาคม 2550 09:47 น.
แดดเช้า
โลกที่วุ่นหมุนเวียนเปลี่ยนลมหวน
ใจที่ปรวนแปรปรับเคยสับสน
ความบอบบางเปราะซ่อนอ่อนไหววน
กลัวกลีบหม่นด้วยแดดโลมลมโทรมใจ
จึงกั้นหนามล้อมเกราะกันเปราะหัก
แย้มกลีบทักความงามตามสมัย
ซ้อนคมหลั่นคั่นหลบหลีกผองภัย
ซ่อนเชิงชั้นเร้นไว้เกรงใครจอง
เป็นกุหลาบหนามแหลมแย้มกลีบสวย
สะท้อนแสงแดดช่วยไม่หม่นหมอง
ล่วงคืนวันผันเดือนเหมือนโลกมอง
หนามที่ป้องดอกไม้ไม่คมพอ
ฟ้าจึงสื่อปีกผีเสื้อเพื่อช่วยคุ้ม
หนามเคยหุ้มจึงละลายไม่เติบต่อ
ปีกแม้บางแต่แข็งแรงและแกร่งกรอ
โลกทั้งใบเกิดก่อการรอคอย
เป็นกุหลาบถอดหนามยามแย้มเผย
ผีเสื้อเดียวชื่นเชยกล้าเอื้อมสอย
ความวางใจในความรักยังปักรอย
ถักทอร้อยเส้นใยสายสัมพันธ์
โลกง่ายงามกระจ่างชัดศรัทธาช่วย
ชูกลีบสวยอ่อนละไมในทางฝัน
อบอุ่นปีกผีเสื้อเพื่อผลักดัน
คลายหวาดหวั่นแม้แดดโลมลมโทรมใจ.