6 มกราคม 2550 10:47 น.
แดดเช้า
ยามฟ้ายิ้มพริ้มพรายสื่อสายฝัน
ขอบเส้นคั่นผ่อนคลายปลายฟ้าใส
ถักทอรุ้งมุ่งสานสะพานใจ
เผยเยื่อใยผลิรักแรงผลักดัน
ดอกไม้กรุ่นอุ่นหวานเมื่อวารก่อน
เปล่งคำพรประพรมสายลมฝัน
สื่อจากขั้วหัวใจสายสัมพันธ์
สู่โยงวันเวลาคลายล้าโรย
สายฝนจากแววดาวพร่างพราวฟ้า
หลั่งหยาดสู่ยอดหญ้ายามร้าวโหย
สะท้อนเก็จเพชรพรายพร่างปรายโปรย
หอมกลิ่นโชยความคิดถึงจากหนึ่งใคร
คือน้ำตา ... แววดาว คราวฝนพร่าง
ลึกเวิ้งว้างเกินหยั่งจึงหลั่งไหล
สุขซาบซึ้งเปี่ยมจนท่วมท้นใจ
เพลงใบไม้เพลินพร้องก้องกังวาน
คือเสียงร่ำจากคำใดในใจนี้
สะอื้นแว่วดีดสีดนตรีหวาน
สายฝนจากแววดาวพราวตระการ
ตื้นตันซ่านเป็นน้ำตา ... หลั่งมาแล้ว.