31 พฤษภาคม 2549 19:37 น.
แดดเช้า
แต่ก่อนไรไม่เคยเหงาใจเจ้าเอ๋ย
แม้ใครเคยคร่ำครวญจวนเจ็บฝืน
ฉันยังคงทะนงค่ามาหยัดยืน
พร้อมหยิบยื่นปลอบขวัญคนฝันค้าง
มาวันนี้หนอหัวใจไยแพ้พ่าย
น้ำตาร่ำฟูมฟายคล้ายเปล่าว่าง
มองท้องฟ้าเคว้งฝันวันเวิ้งว้าง
มองหนทางหม่นสลัว ... น่ากลัวจริง
แต่ก่อนไรไม่เคยเหงาใจเจ้าเอ๋ย
เป็นแต่เคยปลุกปลอบมอบทุกสิ่ง
กับคนท้อระทดหมดพึ่งพิง
ใจยังอิงยืนหยัดศรัทธาตน
มาวันนี้ หนอหัวใจไยปวดปร่า
หรือน้ำตามากับลมพรมน้ำฝน
ที่กระแสความแพ้พ่ายมาบันดล
ให้ใจทนสู้เหงาเปล่าลำพัง
น้ำตาเอย ไหนเลยจะเอ่อนอง
ร่ำจะร้องร่ำจะเรียกเพรียกแรงหวัง
ทุกข์ใดหนอรอระทดกดประดัง
ใจจะฟังเสียงฝน ... ทนเจ็บตรึง
แต่ก่อนไรไม่เคยเป็นเช่นดังนี้
หรือว่ามีน้ำพิษความคิดถึง
แซมระหว่างซอกใจให้รำพึง
จึงทำซึ้งได้ทั้งวัน ... ฝันลอยลม.
31 พฤษภาคม 2549 17:35 น.
แดดเช้า
คนของความคิดถึง
ครั้งหนึ่งเคยมีกันกลางฝันใส
แววน้ำตาพร่าเบลอเอ่อภายใน
หนอหัวใจไหวหวั่นเหมือนฝันค้าง
คนของความคิดถึง
ห้วงคำนึงเคยทรงจำฝนฉ่ำพร่าง
ณ หนทางกว้างไกลเกินใจวาง
เจ็บจนหม่นเคว้งคว้าง ... ทางมืดมน
คนของความคิดถึง
เคยไหมซึ่งจะรับรู้กระแสฝน
ที่ระบายคล้ายระบมขมเจือปน
กับรักล้นหม่นหมางทางตีบตัน
คนของความคิดถึง
ผ่านไปแล้วความคำนึง ... ซึ้งความฝัน
เหลือเพียงร้างกลางหมอกระลอกควัน
ไม่มีกัน ... ไม่มีฉัน ไม่มีเธอ.
30 พฤษภาคม 2549 00:28 น.
แดดเช้า
ใจหนอหลงรักช้ำ .......................... รอคอย
แอบเจ็บน้ำตาปรอย ...................... ค่ำเช้า
รอทุกค่ำไร้รอย ............................. หวนพบ
แต่ก็ยังคงเฝ้า ............................... เผื่อได้พบเห็น
กระเซ็นแล้วหยาดฟ้า ................... ลงดิน
หนาวแทบจะกลืนกิน .................... โศกเศร้า
น้ำตาที่หลั่งริน .............................. คือทุกข์
ฉันเก็บรองดื่มเข้า ........................ ต่างห้วงโหยหา
เช้ามาก็นั่งเฝ้า ............................. รอคอย
ใจจวบจะเจ็บรอย ......................... รุ่มร้าว
แทรกซึมหนึ่งเสียดสอย ................ จ่อมเจ็บ
เงาภาพเธอต่างข้าว ....................... สู่ห้วงใจหาย
มิคลายหลงรักช้ำ .......................... ใครเอย
เขาก็ยังไม่เคย ............................. ล่วงรู้
เฝ้าแต่ค่ำยังเฉย .......................... ไม่พบ
คลุ้มคลั่งเพียงหนึ่งผู้ ..................... ซ่านซึ้งรักลอย.
28 พฤษภาคม 2549 08:42 น.
แดดเช้า
พี่ชายคนดี ...
แว่วเสียงดนตรีได้ยินไหม
จากสายลมพรมพร่างคนห่างไกล
ฝากความห่วงใยไปถึงกัน
พี่ชายคนดี ...
ณ ราตรีหนึ่งเคยเอ่ยความฝัน
เป็นสายใยยึดเหนี่ยวคล้องเกี่ยวพัน
คล้ายของกำนัลในหัวใจ
พี่ชายคนดี ...
ดาวคืนนี้ทอระยิบพริบพร่างใส
สบตาดาวพราวพร่างฟ้าห่างไกล
เส้นทางใดอาจขวางระหว่างเรา
พี่ชายคนดี ...
หากวันนี้เป็นวันคลายหวั่นเหงา
ขอหัวใจเคยไหวหวั่นได้บรรเทา
รักษาเงาความสัมพันธ์วันที่ดี
ไม่อยากให้อะไรแปรเปลี่ยน
โลกจะเวียนหมุนไปไม่อาจหนี
แต่หัวใจให้กันในวันนี้
อย่าได้เปื้อนปนสีราคีครอง
เป็นเสมือนเพื่อนพบได้คบหา
สื่อภาษาด้วยความรักไม่ขาดข้อง
ยังยืนยันรักพี่เป็นเช่นพี่น้อง
มิมัวหมองคิดอื่นให้ขื่นตรม
พี่ชายคนดี ...
เคยบ้างที่ใจกล้ำกลืนด้วยขื่นขม
คิดเลยเถิดไปบ้างอย่างระทม
แต่ก็ข่มใจไว้ให้เหมือนเดิม
ทุกสิ่งยังคงอยู่อย่างที่เป็น
อย่างที่เห็นที่ดำเนินมิมีเพิ่ม
ความห่วงใยไมตรีมีต่อเติม
สายสัมพันธ์ส่งเสริมความผูกพัน
พี่ชายคนดี ...
ได้ยินไหมดนตรีลอยไปนั่น
ดวงดาวพราวพร่างฟ้าห่างกัน
แล้วน้องจะไม่ไหวหวั่น ... อีกต่อไป.
27 พฤษภาคม 2549 22:55 น.
แดดเช้า
ใจหวิวหวิวปลิวปลิวลิ่วลอยลอย
นั่งหงอยหงอยเหงาเหงาจับเจ่าฝัน
ห่วงกังวลวนเวียนวุ่นทั้งวัน
คิดถึงแล้วไหวหวั่น ... น้ำตาคลอ
เป็นอะไรก็ไม่รู้ดูไม่ออก
เหมือนมัวหมอกบังใจเพราะใครหนอ
เก็บสะอื้นฝืนร่ำพร่ำกลอนรอ
จะระบายเพียงพอใจขอวาน
ใจหวิวหวิวปลิวปลิวลิ่วไปไหน
หรือไหวไหวหวามหวามวาบหวานหวาน
ใจหายหายไปไหนใครพบพาน
ช่วยเก็บใจส่งผ่านมาโดยไว.
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
1028
