14 มีนาคม 2549 15:28 น.
แดดเช้า
หากมีกล่องสักใบใส่ความรัก
กล่องนั้นจักเป็นกล่องไม้เก็บใฝ่ฝัน
แต่ละก้านไม้ขีดขีดสัมพันธ์
ตั้งใจมั่นกลั่นหัวใจใส่ชีวิต
ก้านที่หนึ่ง ก้านที่สอง ก้านที่สาม
แล้วจึงตามก้านสี่ที่ประดิษฐ์
หลายก้านต่อเติมฝันหมั่นครวญคิด
กล่องใบนิดมุ่งมั่นฝันจากใจ
หวังคนรับจับจองครอบครองค่า
ใส่ทรงจำตรึงตราความฝันใฝ่
อุ่นโอบเอื้ออาทรอ่อนละไม
ด้วยผูกพันห่วงใยใสละมุน
คือกล่องไม้จากใจให้คลายเหงา
เก็บคืนวันเก่าเก่าอันอบอุ่น
หากกล่องไม้ใบนี้ไม่มีคุณ
คงเกรอะฝุ่นไร้รักจนรกร้าง
แต่ละก้านไม้ขีดขีดเถ้าฝัน
วันต่อวันเก่าเก่าคงเปล่าว่าง
หนึ่งชีวิตหมกไหม้ไร้เส้นทาง
อาจถูกวางทิ้งไว้ไร้คนชม
หากมีกล่องสักใบใส่ความรัก
บรรจงถักหัวใจไว้เพาะบ่ม
หวังคนรับกล่องไม้ใส่อารมณ์
รักสะสมเนืองนองเต็มกล่องไม้.
13 มีนาคม 2549 09:15 น.
แดดเช้า
อมยิ้มยิ้มเบิกด้วย ................... แววตา
หวานวาดชีวิตพา .................... เพียบพร้อม
ขีดเส้นสว่างไสวทา ................. อบอุ่น
ฟันฝ่าปัญหาล้อม .................... ฉาบยิ้มหวานใจ
อมนัยวาดค่าไว้ ....................... วาวฝัน
หวานวาดหัวใจครัน ................. ละเมียดซึ้ง
ขีดเส้นกระจ่างวัน .................... ผ่านล่วง
ปูลาดทางน้ำผึ้ง ........................ ปกป้องกันภัย
ให้อมยิ้มแบ่งด้วย ..................... น้ำใจ
หลอมบ่มห้วงลึกใน ................... ค่าคล้อง
ผูกสัมผัสพร่างใส ...................... ไสวสว่าง
เทียนจุดจากจุดข้อง .................. สู่เอื้อมมือถนอม
ปอกปลอมเปลือกห่อหุ้ม ............. มายา
หวานวาดซึ้งงามตา ................... เพริศพริ้ง
ขีดเส้นชีวิตอา - ......................... รีโอบ เอื้อเอย
คือหยาดน้ำค้างทิ้ง ..................... ทบล้างราตรี
อมยิ้มสีหลากด้วย ..................... แบ่งปัน
คืนหยดน้ำใจฝัน ....................... ค่าพร้อม
อมยิ้มย่อมวาดวัน ..................... หวานซ่าน
จากจุดสู่จุดล้อม ........................ สว่างด้วยเทียนใจ.
10 มีนาคม 2549 23:53 น.
แดดเช้า
หากหลอดแก้วเก็บทรายได้กว่านั้น
จะเก็บวันเวลาไว้ให้เต็มฝัน
เติมห่วงใยใส่ใจผูกสัมพันธ์
จะไม่ผันพรากรักสักชั่วยาม
เม็ดทรายหล่นไล่เรียงหลั่นเรียงเม็ด
น้ำตาเล็ดหมดเวลาค่าคำถาม
จวบจุดจบกลบทรายลายวับวาม
สลายท่ามท่วมแก้วใจไหลระริน
หากชะตาฟ้าลิขิตขีดเองได้
จะขอเพิ่มเวลาใหม่ไม่รู้สิ้น
ดอกไม้จันทน์มั่นถือคือค่าวิญญ์
แทนทรายดินถมหลอดแก้ว ... ร้าวแล้วใจ.
10 มีนาคม 2549 00:30 น.
แดดเช้า
เธอบอกว่า ...
ชีวิตร้างไร้ค่าใบไม้ร่วง
ปลิดขั้วก้านผ่านฝนหล่นทะลวง
เพื่อล่องล่วงลอยคว้างต่างเวลา
แดดลมเลียเสียใจไปวันหนึ่ง
ซบซากซึ่งซุกซ่อนกร่อนกลืนพร่า
สลายลงผงผุยฝุ่นฝอยทา
จางจมหายมลายค่า ... นะ ชีวิต
เธอบอกว่า ...
ผ่านเวลา ผ่านเหตุการณ์ ผ่านถูกผิด
ชีวิตเธอเหมือนใบไม้ใบน้อยนิด
มีเพียงสิทธิ์เสรีภาพเพียงนิดน้อย
ฉันซับน้ำตา ...
ความอ่อนล้าวันเก่าซ้อนเหงาหงอย
มิติเงื่อนเลือนลางห่างร่องรอย
สื่อทรงจำยังถักร้อยในหัวใจ
อย่างน้อย ...
หนึ่งริ้วรอยทุกเส้นหยักถักฝันใฝ่
ฉันบรรจงหลงรักทักทุกใบ
นำมาใส่กระจกครอบในกรอบนั้น
ใบไม้หนึ่งใบ ...
ใช่ถูกกรอบกาลเวลามาล้อมฝัน
หากถูกกรอบทรงจำล้ำค่าครัน
ครอบคลุมมั่นความหมายทุกลายงาม
เจ้าหญิงของฉัน ...
แม้เธอนั้นเป็นสาวน้อยถักถ้อยถาม
ค้นคำตอบปลอบใจในนิยาม
เผยนัยความหมายมิตรใช่นิดน้อย
ใบไม้หนึ่งใบ ...
ขอเก็บใส่กรอบเงาอย่าเหงาหงอย
สะท้อนแววเวิ้งฟ้าน้ำตาปรอย
มีเงาฉันตรึกรอยลึกในนั้น.
8 มีนาคม 2549 12:17 น.
แดดเช้า
ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย
ขอเอื้อนเอ่ยปลอบปลุกยามทุกข์หมอง
ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย เคยประคอง
กลับสู่องค์เจ้าน้องนองน้ำตา
ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย
ขวัญเจ้าเคยสถิตมั่น - หมองผวา
ปลิวลอยไปสู่แมกไม้ในฟากฟ้า
กลับเถอะมา ... สู่องค์ นะขวัญเอย
ขวัญเจ้าเอย ... เอ่ยปลอบมอบห่วงใย
อย่าหวั่นไหวเพียงผิดสักนิดเอ๋ย
ฟ้าสั่งเปรี้ยงเสียงดัง ... สะดุ้งเลย
ประคองเคยอย่าตกใจ ... นะขวัญน้อง
น้ำตาไหลใครหนอขอคอยซับ
เจ้าจงหลับทั้งน้ำตาอย่าหม่นหมอง
เพื่อเช้าใหม่ไสวสว่างทางทอทอง
อุ่นประคองหนาวคลายคลี่ราตรี
ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย
พี่เอื้อนเอ่ยปลุกปลอบมอบบายศรี
แค่พลาดรักอกหักร้าว ... เพียงเท่านี้
ดวงใจที่แกร่งเข้มยังเต็มตรึง
ขวัญเจ้าเอย ... ขวัญเอย มาสู่องค์เอย
ดอกไม้เผยผลิบานหวังที่พึ่ง
ลมหายใจไหลเวียนกายลึกซึ้ง
มั่นเพียงหนึ่งตัวตน ... นะคนดี.
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
1080
