29 ตุลาคม 2549 18:18 น.
แดดเช้า
พี่ชาย ...
มีความหมายรายทางระหว่างฝัน
หลากเงื่อนไขปัจจัยก่อต่อคืนวัน
ตรงจุดนั้นที่พี่รอ .. ขอมั่นคง
เป็นแรงขับประทับใจในคืนเงียบ
อุ่นผ่อนเย็นยะเยียบยามใหลหลง
ด้วยจุดหมายหนาวนักแทบลื่นลง
ปีนป่ายคงหน่วงชีวิตกลัวผิดพลั้ง
กับทางถากจากก่อนเคยอ่อนหัด
เริ่มเจนจัดถางเส้นเร้นซุกหวัง
พี่บอกว่าอย่าผลีผลามท่ามปรักพัง
เร่งระวังคนเคยผ่านย่อมเจนใจ
ถึงฝั่งโน้นโพ้นฟ้าขอบหล้าเขียว
หากแลเหลียวเคว้งฝันอย่าหวั่นไหว
พี่รออยู่ ... ปลายสุดทางแม้ห่างไกล
กับเงื่อนไขยื่นเสนออย่าเบลอเบือน
ขอบคุณ ... พี่ชาย
เส้นทางฝันเรียงรายคล้ายผันเคลื่อน
ความแปรเปลี่ยนเวียนผ่านตามกาลเลือน
ยังเสมือนที่ฝั่งนั้น ... ฝันไม่ไกล.
29 ตุลาคม 2549 14:16 น.
แดดเช้า
ห่วงเส้นด้ายสายป่านสานชีวิต
เราปกปิดรอยหม่นบนโลกเก่า
กลัวแสงบังหวังรางระหว่างเงา
เกรงความเบาแผ่วบางผ่านเวลา
หวาดแสงฉายตะวันผันมาพบ
หวั่นเงาหลบมุมหลืบสืบคุณค่า
หมกมุ่นถักรักร้อยรอยฝันทา
ทอหัวใจท่วมน้ำตาเพียงลำพัง
โลกความจริงยิ่งกระทบสะท้อนแสง
เราอ่อนแรงล้าโรยโหยหาหวัง
กีดรอยเงากั้นกรอบ ทั้ง ชอบ - ชัง
เรากักขังหัวใจในโลกวน
กับห้องแห่งกำแพงใจใครไม่พบ
เราเลี่ยงหลบความจริงยิ่งสับสน
วิ่งหนีเงา เขลา ขลาด หวาดเกินทน
ยากหลุดพ้นห้องหับอันคับใจ
ห่วงเส้นด้ายสายป่านสานชีวิต
สิ่งถูก - ผิด ล้อมเขตเหตุผลใหญ่
"กะลา" โลกส่วนตัวกลัวหลุดไป
เกรงพบฟ้ากว้างไกล ... กลัวใจตน
เราจึงเป็น "คนกลัวเงา" ช่างเขลาขลาด
กะลาอาจหงายสิ่งอิงเหตุผล
เกรง "อัตตา" จะเหือดหายในบัดดล
เราหวงจนจ่อมจมถมตัวเอง.