28 ตุลาคม 2548 18:28 น.
แดดเช้า
จดหมายรักถึงเราเมื่อเช้านี้
ลายมือที่คุ้นตาพาใจฝัน
ซองชมพูแสนหวานสานสัมพันธ์
มือไม้สั่นหัวใจไหวสะเทือน
ค่อยบรรจงคลี่จดหมายมั่นถนอม
เตรียมใจพร้อมอ่านคำน้ำใจเพื่อน
หว่างบรรทัดชัดนักราวทักเยือน
ห่วงใยเหมือนมิ่งมิตรชิดใกล้กัน
บัตรอวยพรอ่อนหวานแทรกมาด้วย
กับภาพสวยประดับประทับขวัญ
ข้อความเชิญงานแต่งมาแบ่งปัน
เชิญให้ฉันร่วมงานอย่างเต็มใจ
หวั่นสะทกสะท้อนสุดอ่อนจิต
เหมือนมืดมิดดับแสงสว่างไสว
โลกหยุดหมุนงุนงงล้มลงไป
อยากร้องไห้ระทดเหมือนหมดแรง
จดหมายรักทักทายสายฟ้าฟาด
น้ำตาหยาดยากยั้งเกินยื้อแย่ง
ความเป็นมิตรชิดใกล้ราคาแพง
ในงานแต่งขอซ่อนรัก ... อย่างเป็นมา.
28 ตุลาคม 2548 08:35 น.
แดดเช้า
สวัสดีดวงตะวัน
มีแดดอุ่นมาฝากฉันบ้างไหม
หลังคืนหนาวทั้งตัวและหัวใจ
ฉันยังไร้ความรักช่วยผลักดัน
แดดเช้า ..
ช่วยลบเงามืดในใจเสียขวัญ
ขอแสงแห่งแรงใจคลายจาบัลย์
ล้างหมอกควันหม่นกรายภายในใจ
ขอบคุณ ... อุ่นตะวัน
ช่วยให้ฝันกระจ่างห่างหมองได้
แสงแห่งเธอสาดส่องคล้องภายใน
แม้ว่าใครคนนั้นพลันจากลา
ทวนคำ"รัก" อาจใช่ การครอบครอง
ฤๅคือการตอบสนองฝันล้ำค่า
หรือเพียงต้องการให้ได้มา
ปรารถนาเร่าร้อนภายใน
เธอคงสบายดีนะ ... ดวงตะวัน
เหลือเพียงฉันยังหลงฝันใฝ่
วอนตะวันขอแสงแห่งแรงใจ
หากตะวันลาไป ... หนาวเหมือนเดิม.
27 ตุลาคม 2548 23:45 น.
แดดเช้า
พราวแพรวอันก่องแก้ว ........ แวววาม
สีสดสวยหลากนาม ............... เลิศล้ำ
นิลกาฬมุกดางาม ................. นิยมเหมาะ
ชมบุษราคัมน้ำ ..................... เพริศแพร้วสดสี
ยอดมณีเพชรหนึ่งน้ำ ........... ดีกรี
น้ำหนึ่งซึ้งเลิศดี ................... ยอดแท้
ผ่องแผ้วสุกใสมี.................... ทุกแหล่ง
ค่าเพชรดีมีแม้ .................... จากร้อยหนึ่งเดียว
ความดีเหนี่ยวจิตล้ำ ............. ดีใด
ดีเลิศซึ้งน้ำใจ ..................... แด่พ้อง
อภัยและให้ไป ..................... มิห่วง
แม้เจ็บหน่วงใจต้อง ............. เทียบรู้ทันตน
ยอดคนกลืนกล้ำเก็บ ............ รู้ทน
ล้ำเลิศความดีดล .................. ยิ่งคล้อย
ล้วนชื่นชอบตอบผล ...............พิสุทธิ์
ร้อยนับเพียงหนึ่งน้อย .......... เท่านั้นที่มี.
27 ตุลาคม 2548 14:42 น.
แดดเช้า
อยากจะสานสะพานใจข้ามฟากฟ้า
ไปถึงท่าหอคอยแห่งรอยฝัน
ที่ที่มีเธอยังอยู่เป็นคู่กัน
ณ จุดนั้นขอบห้วงใจไกลสุดตา
อยากจะสานสะพานแห่งความรัก
ไปรู้จักความมั่นแน่นแทนคุณค่า
อยากกำนัลวันดีดีที่ผ่านมา
ยั้งเวลาการจากกันอย่าสั้นลง
ยังไม่อาจพาดสะพานสานถึงฟ้า
ด้วยซึ้งค่าภาพประทับเพลินหลับหลง
ตกค่ำคืนชื่นฝันยังมั่นคง
ราวกักกรงตอกย้ำเพียงลำพัง
อยากจะสานสะพานใจให้ถึงที่
รู้สึกดีเพียงคิดถึงซึ้งความหลัง
หากวันนี้มีอดีตกรีดประดัง
รอยเธอฝังในใจไม่เลือนลาง
เธอจากโลกโศกพอสำหรับฉัน
สะพานฝันสะพานใจไม่อาจสร้าง
ที่ทำได้ขณะนี้คือปลดวาง
ลบภาพจางจากใจ ... ให้ลืมเธอ.
27 ตุลาคม 2548 11:36 น.
แดดเช้า
กว่าจะเป็นปีกกรายฉายสีสัน
อวดปีกท้าตะวันทอฝันสวย
พริ้มดอกไม้ไหวละมุนกรุ่นระรวย
ประดับด้วยปีกเจ้าเคล้ากลีบงาม
ในความอัปลักษณ์ฟักตัวอ่อน
เจ้าตัวหนอนเร้นกายคล้ายผ่านข้าม
จากไข่เติบเต็มตนพยายาม
เข้าถึงความเป็นผีเสื้ออวดปีกกราย
ระหว่างบ่มเพาะชีวิตอันนิดน้อย
หนอนค่อยค่อยเปลี่ยนแปลงแบ่งขยาย
จวบโตเต็มปอกเปลือกปมทลาย
จนคลี่คลายค่อยขยับกับปีกบาน
แล้วหนอนน่าขยะแขยงก็แปลงร่าง
คลี่ปีกบางอิ่มเกสรอ้อนกลีบหวาน
ประดับสวนชวนชื่นงามละลาน
เริ่มด้วยการก่อบ่มปอกปมปลอม
กว่าจะคลี่ปีกกรายฉายสีสัน
ผ่านวารวันเคี่ยวกรำบ่มหล่อหลอม
เช่นกับคนคมล้ำผ่านช้ำตรอม
ถึงงามพร้อมเพียรกร้าน ... ผ่านเวลา.