30 ตุลาคม 2548 22:40 น.

เสี้ยนใจ

เสี้ยนเส้นเล็กแสบนักปักทิ่มหนัง
หากเรื้อรังอักเสบเจ็บเกินฝืน
ต้องอดทนฝนเข็มเล็มกล้ำกลืน
แทงเสี้ยนคืนคลายช้ำน้ำตาคลอ

เสี้ยนไม้แทรกชำแรกเนื้อเพียงน้อยนิด
เพียงทนพิษเพียงพักสักหน่อยหนอ
แต่เสี้ยนหนามตำจิตพิษมากพอ
จะเกิดก่ออันตรายถึงวายปราณ

อกกระอักปักแน่นฝังเสี้ยนลึก
ร้าวรู้สึกแค้นเคืองคลุ้มคลั่งผลาญ
พิษแห่งเสี้ยนโกรธกระหน่ำซ้ำแหลกลาญ
กระทบผ่านเพียงหน่อยคอยขัดใจ

แก้พิษเสี้ยนที่จิตใช่ที่อื่น
อาจกล้ำกลืนคุมตนทุกหนได้
แผลโกรธรักอักเสบเจ็บเท่าไร
ข่มใจไว้นิ่งตริสติตรอง

เป็นอุบายใช้เขี่ยเสี้ยนหนามแทรก
ค่อยชำแรกสิ่งดีที่คลายหมอง
เย็นน้ำใจเมตตามาท่วมนอง
ล้างน้ำหนองดวงจิตปิดแผลลง

เสี้ยนเส้นเล็กเจ็บนักอักเสบแผล
หากดูแลดีดีไม่มีหลง
ขอเพียงใจเข้มแข็งแกร่งมั่นคง
ค่อยค่อยบ่งเสี้ยนใจให้หลุดเอง.

1860

love

comment

29 ตุลาคม 2548 21:25 น.

เ ด จ า วู

แดดเช้า

ปรากฏการณ์ "เดจาวู" รู้จักไหม
เป็นอะไรในจิตยามนิ่งมั่น
ภาพอารมณ์พรมพรายคล้ายผูกพัน
หอมกลิ่นฝันความหลังหลั่งสู่ใจ

ในบางครั้งนั่งนึกตรึกชีวิต
ดิ่งสู่จิตนิ่งประหลาดอาจหลั่งไหล
ถึงอารมณ์ลมพรมจากที่ไกล
จากถิ่นไหนไม่รู้ดูลึกซึ้ง

ณ ห้วงฝันยามหลับสุดประหลาด
ใครสักคนเอื้อมอาจเข้าฝันถึง
"สิบสี่ปี" พบหนุ่มน้อยคอยคะนึง
ซ่านฝันตรึงหลับลึกรู้สึกดี

เขาเป็นใครไม่อาจรู้มาฝันทัก
ผมลอนหยักผิวสะอาด ... อยู่ไหนนี่
ขาวบางงามสำอางค์ดูเข้าที
เข้าฝันมายามที่ฉันหลับลึก

ครั้งก่อนเคยทดท้อเขาทักคำ
"มุ่งมั่น" นำอักษรวอนไตร่ตรึก
อีกครั้งมาบอกเรื่องราวคราวคิดนึก
คล้ายนิยายรู้สึกถึงมิตรแท้

หลายครั้งที่เริ่มเลือนเหมือนลืมสนิท
พอหลับนิดเขาก็มาฉายภาพแผ่
ชัดซึ้งฝันวันวารคราวผ่านแปร
คล้ายดูแลอยู่ห่างห่างซาบซึ้งใจ

ภาพเมื่อคืนชื่นหวานผ่านมาอีก
โลกอีกซีกคือโลกฝันช่างหวั่นไหว
ไม่เคยอยากค้นหาว่าคือใคร
คงเทพไท้หรือวิญญาณผ่านมาคุ้ม

บางใครเขาบอกว่าเคยครองคู่
ขบขันอยู่กับฝันอันเสี่ยงสุ่ม
หากทึกทักว่าคู่เราเข้ามาคุม
คงร้อนรุ่มหากเขารู้เราไร้ใจ

ลองเขียนกลอนเผื่อว่าเขามาอ่าน
บังเอิญผ่านมาเจออย่างเผลอไผล
ปรากฏตัวสักทีเถอะ นะ คนไกล
ขี้เกียจฝันถึงใครยามหลับตา

"เดจาวู" อยู่อยู่ก็รู้สึก
ห้วงลึกลึกใครคนหนึ่งอยู่ข้างหน้า
ที่ที่ไกลแสนไกลเดินทางมา
หลงเชื่อว่าเขายังซึ้งคิดถึงกัน

ประสบการณ์ "เดจาวู" รู้จักไหม
เป็นอะไรในจิตยามนิ่งมั่น
ภาพอารมณ์กับฝันฉายมาผูกพัน
หอมกลิ่นฝันถึงใครอยู่ไกลโพ้น.

908

love

comment

29 ตุลาคม 2548 10:16 น.

สมการความสัมพันธ์

แดดเช้า

หนึ่งบวกหนึ่งเป็นเท่าไรใครรู้บ้าง
คำตอบต่างตามจุดยืนและพื้นฐาน
มีคุณครูผู้สอนอนุบาล
เล่านิทานหนึ่งบวกหนึ่งได้มากมาย

หนึ่งบวกหนึ่งใครนับก็รับรู้
คำตอบอยู่คือสองคล้องความหมาย
เป็นคำตอบของผู้อยู่เดียวดาย
ไม่เกี่ยวสายสัมพันธ์กับใครเลย

หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับหนึ่งครวญซึ้งนัก
คือรวมรักสายสัมพันธ์อันเปิดเผย
ไม่มีเธอไม่มีฉันอันเปรียบเปรย
เหมือนเฉลยความในใจในหนึ่งเดียว

หนึ่งบวกหนึ่งทลายกลายเป็นศูนย์
ผลอาดูรสงครามความหวาดเสียว
ทำลายล้างห่างเมตตามากลมเกลียว
ไฟร้อนเคี่ยวแผ่นดินจนสิ้นทาง

สมการหนึ่งบวกหนึ่งลึกซึ้งนัก
แทนความรักสงครามความเหินห่าง
การรวมกันความเดียวดายทำลายล้าง
เป็นผลต่างผลรวมความสัมพันธ์

หนึ่งบวกหนึ่งเป็นเท่าไรคนไหนรู้
จงเลือกดูหนึ่งสองหรือศูนย์นั่น
หนูยกมือตอบหนึ่งซึ้งรักกัน
ในทุกวันปรองดองรวมหนึ่งเดียว.

1136

love

comment

29 ตุลาคม 2548 00:06 น.

ทะเลใจ

แดดเช้า

วัยฝันผันผ่านแล้ว ........... ชีวิต
ไร้จุดหมายผ่านผิด .......... ค่ำเช้า
เรียนรู้เพื่อกายจิต ........... คงอยู่
เป็นเพื่อนที่ดีเข้า .............. ก่อเกื้อกายใจ

ชีวิตได้ผ่านซึ้ง ................ เปลี่ยวเหงา
ใจติดกายของเรา ............ ล่องคล้อย
มีชีวิตสู้กับเงา ................. สุดโหด
ยามที่ใจหนึ่งน้อย ............. ห่างเร้นจากกาย

คล้ายใจในค่ำนั้น ............... พ่ายตัว
กายช่างรู้สึกกลัว .............. พ่ายแพ้
แสงสีท่ามเมามัว ............... สว่างพร่าง
ไม่ยากจะหลงแม้ ............... เส้นย่างทางไป

คืนไหนใจพร่ำเพ้อ ............ ฝันเพลิน
คืนและวันฝันเกิน ............. ฉุดรั้ง
ดังนกลิ่วล่องเพลิน .......... ลมโบก
อับโชคตกลงพลั้ง ............ สู่ห้วงทะเลใจ

ทุกชีพได้เสาะค้น ............ จุดหมาย
ใจอยู่ในร่างกาย ............... กลับแคล้ว
ทุกข์ที่เกิดซ้ำกราย ............ เพ้อพร่ำ
หาทั่วเจอใจแล้ว ................จักซึ้งสุขสม

อารมณ์ชีวิตพ้น ................ วัยฝัน
ไร้จุดหมายผ่านวัน ............ ล่วงแล้ว
เรียนรู้เพื่อสร้างสรรค์ ........ กายจิต
เป็นมิ่งมิตรผ่องแผ้ว ......... แนบแท้นิรันดร์.

1755

love

comment

28 ตุลาคม 2548 23:14 น.