10 สิงหาคม 2549 13:32 น.
แดดเช้า
เป็นตำนานความรักที่รุมเร้า
โอ้หนอเศร้า ... รักเข้าตาพ่อตาหวง
ลูกรักหนุ่มด้วยหัวใจไม่คิดลวง
พ่อก็ห่วงกลัวถูกหลอกกลับกลอกคำ
สารพันกั้นรั้วกลัวลูกหนี
ปืนมีดไม้เตรียมตีให้กระหน่ำ
หากหนุ่มไหนกล้านักจักถีบซ้ำ
กระทืบย่ำอย่าให้เห็นแยงลูกตา
จึงเจ็บนักรักเข้าตาหนุ่มหน้าหล่อ
แต่มีพ่อขวางกั้นคอยกันท่า
ทอดสะพานสานสัมพันธ์วันเวลา
พ่อต่อว่าลูกอะไรไม่รักดี
นั่งครุ่นคิดจิตใจไหวว้าวุ่น
ไฟคุกรุ่นในจิตจึงคิดหนี
หอบผ้าผ่อนหมอนมุ้งมุ่งใจพลี
รอท่าทีพ่อเผลอแล้วเจอกัน
หลบชีวิตผิดพลาดคิดขลาดเขลา
ล่วงเดือนเก้าคลอดแล้วลูกชายฉัน
ยุสามีสุดที่รักพาผลักดัน
ช่วยเดิมพันหลานชายให้พ่อตา
ช่วยยกโทษโปรดลูกสาวสักคนนี้
ไม่รักดีเมื่อหนหลังเคยคลั่งบ้า
อุ้มของขวัญกำนัลพ่อขอขมา
อย่าถือสาความคิดตื้น ... นะพ่อนะ
หวังความรักจักเข้าตาพ่อตาบ้าง
มีหลานมาแก้ต่างมาพบปะ
ดูหน้าตาน่ารักน่าอุ้มซะ
อย่าเอะอะเลยพ่อจ๋า ... ลูกคืนดี
เป็นตำนานหวานขื่นแต่ชื่นจิต
ความรักบังบอดมิดจึงคิดหนี
"รักเข้าตา" พ่อตาปลดตะพดตี
ประสานสามัคคี เขย-พ่อตา.
10 สิงหาคม 2549 09:47 น.
แดดเช้า
เกิดเป็นคนแสนสวยช่วยไม่ได้
รักเข้าตาใครใครจึงใฝ่ฝัน
รอล้อมเฝ้าเอาใจสารพัน
แย่แล้วฉันต้องหลบซ่อนสุดอ่อนใจ
หนุ่มใหญ่มาขอความรักทักแต่เช้า
บางคนเฝ้าเขียนคำหวานอ่านไม่ไหว
อีกคนนั่งหน้าบ้านด้อมมองไป
ดักเจอหน้าหวังชิดใกล้ได้ทุกวัน
นั่นหนุ่มน้อยคอยให้ดอกไม้ช่อ
ทุกวันรอที่เก่านั่งเฝ้าฝัน
ออกไปไหนได้ของฝากของกำนัล
หนุ่มหนุ่มนั้นหน้าสลอนอ้อนขอรัก
รักเข้าตาใครใครทำใจยาก
หนุ่มหนุ่มฝากของขวัญขอรู้จัก
เฮ้อ ... วิงเวียนสับสนเหลือทนนัก
กลุ้มใจหนักเกิดมาสวย ... ใครช่วยที!!!.
8 สิงหาคม 2549 14:39 น.
แดดเช้า
โลกที่เคยเดียวดายคล้ายโดดเดี่ยว
เคยควานสิ่งยึดเหนี่ยวเกี่ยวความหมาย
รอบข้างยังเจ็บร้าวหนาวมิคลาย
คนมากมายมิทำให้ใจอุ่นเลย
มองหมึกหม่นบนโลกคว้างลำพังนัก
ใครมาทักมาสนใจยังเฉยเฉย
เหมือนจืดจางหมางเมินไม่คุ้นเคย
ไม่เอื้อนเอ่ยคำหวานบนลานใจ
แล้วหมอกไอใสชมพูดูสดสวย
ลอยระรวยรินละมุนอุ่นอ่อนไหว
สายตาสานสะพานข้ามสื่อความนัย
ความรักได้เข้าตาประทับทรวง
ถูกใจเธอละเมอฝันมั่นคงนัก
คมศรปักขั้วหัวใจผูกใยห่วง
ใจอบอุ่นอวลละไมคล้ายภาพลวง
ฟองฟ่องฝันดาวดวงเคลิ้มห่วงใย
มองทุกทิศผิดตากว่าเคยเห็น
จากหม่นเป็นงามงดความสดใส
รักเข้าตากว่าถ้อยคำล้ำค่าใด
เริ่มลึกนัยความรัก ... รู้จักแล้ว
โลกเริ่มอุ่นละมุนละไมในวันนี้
ใบไม้สดเขียวขจีดีดสีแว่ว
พร้องบรรเลงเพลงดาวพราววับแวว
มั่นคงแน่วรักนี้ ... มีเพียงเธอ.
2 สิงหาคม 2549 14:08 น.
แดดเช้า
กว่าฝันเท่าวันนี้
กว่าจะมีสิ่งดีให้
กว่าชีวิตจะเริ่มใหม่
กว่าแรงไฟจะใฝ่ฝัน
สั่งสมมานานเนิ่น
คิดจะเดินก้าวมุ่งมั่น
หล่อหลอมศรัทธาวัน
และสร้างสรรค์วันดีดี
แล้วเธอก็หายวับ
เดินห่างลับเหมือนหลีกหนี
น้ำตาตกกี่ที
ฟอร์เมทแล้ว ... นะข้อมูล
มายดอทคูเม้นท์เอ๋ย
ไฉนเลยไม่อาดูร
วินโดว์ใหม่ ก็หายสูญ
โธ่ ... เสียดาย วันเวลา.
เหตุเกิดจากลงวินโดว์ใหม่ ข้อมูลบางอย่างอยู่ที่ My Documents ที่หน้า desktop แล้วก็แบคอัพไม่เป็น
ทดลองเปิดเครื่องที่ร้านซ่อม ป่านนี้แดดเช้ายังไม่กลับบ้านเลย ...
ข้อมูลบางอย่างหายไปแบบไม่มีเยื่อใย ฮือๆๆ
เดี๋ยวอุ้มน้องคอมพ์กลับบ้านก่อนนะ ... ขอยืมเน็ตที่ร้านซ่อมดาวน์โหลดโปรแกรม
แล้วแอบร่ายกลอน อิอิ
29 กรกฎาคม 2549 09:52 น.
แดดเช้า
เคยหลงใหลกลิ่นละมุนกรุ่นกุหลาบ
หลงในภาพกลีบซ้อนอันอ่อนหวาน
หลงสัมผัสศรัทธามาเนิ่นนาน
และซึ้งซ่านแทรกลึกตรึกตรึงใจ
ปลูกกุหลาบอาบฝันมานานนัก
ด้วยหลงรักความงามตามฝันใฝ่
บรรจงแนบแอบชื่นยื่นเยื่อใย
หวังบางใครร่วมกันปลูกฝันงาม
ไม่เคยคิดกังวลลมฝนซัด
ยังซื่อสัตย์จริงใจไม่หวั่นหนาม
หมั่นพรวนดินห่วงใยใจติดตาม
คอยไถ่ถามสุขเศร้าเท่าเป็นไป
ถนอมกลีบบอบบางอย่างลึกซึ้ง
แม้นิดหนึ่งลมพัดยังอ่อนไหว
บังแดดแรงแล้งลมห่มกันภัย
ไม่อยากให้บอบช้ำตามแดดลม
เพราะใจยอมพร้อมพลีเพียงนี้ได้
นิ้วพลาดไปถูกหนามความขื่นขม
กุหลาบเมินเหินห่างหมางระทม
เจ็บระบมเสี้ยนกุหลาบไม่หลาบจำ
ยังรดน้ำฉ่ำชื่นยืนหยัดรัก
หนองกลัดหนักระบมข่มใจร่ำ
เถิด ... หากรักจักอดทนบนถ้อยคำ
เจ็บหนามตำเสี้ยนลิ่มที่ทิ่มแทง
บ่งเสี้ยนหนามช้ำหนองนองน้ำตา
ยังเห็นค่ากุหลาบงามยามใจแห้ง
ได้ชื่นเชยเปี่ยมสุขปลุกเรี่ยวแรง
กรุ่นกลิ่นคลายร้างแล้งโหยแห้งใจ
เคยหลงรักกุหลาบอาบกลิ่นกรุ่น
อวลละมุนกลีบซ้อนอันอ่อนไหว
เสี้ยนหนามตำช้ำซ้ำอยู่ร่ำไป
หวนหาในนุ่มกลีบกุหลาบงาม.
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
1650
